Ginamakmak ug ginasalikway sa Partido Komunista ng Pilipinas (PKP) ang rehimeng US-Duterte ug ang Anti-Terrorism Council (ATC) niini sa pag-akusa nga “terorista” sa ginganlan nilang 19 ka “lider” sa PKP. Kadaghanan kanila konsultant sa National Democratic Front of the Philippines (NDFP) sa panaghisgot kalinaw. Niadtong Disyembre, gitawag usab sa ATC og “terorista” ang PKP ug Bagong Hukbong Bayan (BHB).

Kung isubay sa mga prinsipyo sa balaod, arbitraryo ug walay klarong basehan ang gihimo sa ATC sa 19 nga ginganlang “terorista.” Pinal ang mga akusasyon sa ATC bisan og walay gipakita nga ebidensya batok sa giakusahan ug bisan walay pagdungog sa korte. Mao kini ang nanghinubra nga gahum nga gunit karon sa ATC ilalum sa Anti-Terrorism Law (ATL) ni Duterte. Lapas kini sa batakang prinsipyong ligal nga anaa sa abaga sa nagakusa ang gibug-aton nga pamatud-an ang iyang akusasyon. Dili lang ang ATC ang nag-akusa, siya usab ang maghukum ug magsilot sa mga pagailhon niining mga “terorista.” Dakung kabuang ang ginaingon nga adunay katungod nga ipadangat ang desisyon bisan og wala ginapahibalo sa giakusahan ang iyang krimen.

Labaw nga ginapakita sa arbitraryong pag-akusa ang mapanumpuon ug anti-demokratikong kinaiya sa ATL. Tin-aw kaayo karon kung paunsa gigamit ang ATL isip hinagiban sa pagpanumpo sa mga kritiko ug kaaway sa pasistang rehimen.

Ang pagtawag og “terorista” mihulga sa kinabuhi sa mga biktima niini, ilabina sa mga konsultant sa NDFP nga napreso o ginagukod sa mga armadong ahente sa reaksyunaryong estado. Ang maong pag-akusa, pagpamig-ot ug pagpanumpo nga nakation sa mga konsultant sa panaghisgot kalinaw patraydor nga pagsalikway ni Duterte sa NDFP sa pagbalibad niining moyukbo o mosurender sa iyang gahum. Direkta kining pagyatak sa kasabutan sa Joint Agreement on Safety and Immunity Guarantees sa NDFP ug Government of the Republic of the Philippines nga nagbawal sa parehong pundok nga gukdon o pig-oton ang kinsamang personahe nga nalambigit sa negosasyon.

Ang akusasyon sa 19 ka personahe nga sila mga “lider ng Partido” dayag nga hulga sa ilang kinabuhi. Ang pag-akusa kanila nga mga “terorista” nagsilbing “silot kamatayon” sa mamamatay-tawong rehimen.

Ang pagtawag nga “terorista” kasumpay sa “red-tagging” o pag-akusa nga komunista o myembro sa Partido ug hukbong bayan ug kampanya sa mga pagpatay o pag-aresto ug dinugay nga pagpangpreso subay sa palsipikadong mga ebidensya ug gama-gamang mga kaso. Ginatarget sa rehimeng Duterte ang mga ligal nga pwersang nagasinggit sa nasudnong kagawasan ug demokrasya—ang mga organisasyon sa mga mamumuo, mag-uuma, masang minorya, kabatan-onan, kababayen-an, nars, magtutudlo, yanong empleyado ug uban pang nakigbisog alang sa interes sa ordinaryong katawhan.

Gihimo ang “teroristang pagmarka” taliwala sa ginapahigayong pagdungog sa ATL. Sa duso sa National Task Force to End Local Communist Armed Conflict (NTF-ELCAC), hingpit nga gitamay sa ATC ang mga mahistrado sa Korte Suprema ug gibutang ang deliberasyon niini sa sidsid sa kadaut.

Ang pagtawag nga “terorista” usa usab ka desperadong pagsulay nga tabunan ang mga krimen sa terorismo sa estado sa rehimeng Duterte. Walay lain kundili si Duterte mismo ang numero unong terorista karon sa Pilipinas. Gamit ang tibuok bangis nga makinarya sa estado—ang mga sundalo ug pulis—gipabanaw niya ang dugo sa napuloan ka libong gipatay ilalum sa “gyera kontra droga” ug “gyera kontra-insurhensiya” aron ipahamtang ang iyang tiranikong gahum sa tibuok nasud.

Sa gihimong akusasyon sa ATC nga “terorista” ang mga pwersang progresibo ug patriyotiko, gipamatud-an sa pasistang rehimeng Duterte nga ang “anti-terorismo” usa ka anti-demokratikong konseptong ginagamit sa imperyalismong US ug mga nagharing hut-ong para sumpuon ang mga pwersa ug kalihukan nga nakigbisog alang sa nasubnong kagawasan ug katilingbanong hustisya. Sa tibuok kalibutan, ginagamit sa US ang “anti-terorismo” aron hatagag pangatarungan ang armado ug pulitikanhong interbensyon niini sa lain-laing nasud ug sumpuon ang mga pwersang anti-imperyalista ug patriyotiko.

Usa usab ka desperadong pagsulay ang gihimong pag-akusa sa ATC aron dauton ang reputasyon sa mga progresibo ug rebolusyonaryong pwersa. Ang mga giakusahang “terorista” sa ATC parehong mga aktibista ug rebolusyonaryo nga naila sa tibuok panahon nilang paghalad sa ilang kalantip ug kusog sa pag-alagad sa masang Pilipino. Naila silang tanan nga kauban sa katawhan nga mibarog batok sa mga diktador ug tirano. Tanan sila misakripisyo sa ilang mga personal nga ambisyon ug makikaugalingon interes. Dili sama sa mga burukrata-kapitalista, wala sila mihakop og bahandi o kaha nahimong pabug-at sa katawhan. Naila silang mga matinud-anon nga alagad sa katawhan ug tigpanalipod sa kagawasan ug mga katungod.

Ang maong pag-akusa para tamayon ang mga makinasudnon ug rebolusyonaryo dugay na nga binuhatan sa mga naghari-hari sa Pilipinas. Gitawag silang mga “bandido” ug mga “insurekto” sa mga langyawng mananakop aron hatagag pangatarungan ang armadong pagpanumpo ug tabunan ang ilang singgit alang sa kagawasan. Ang tanang mga tinuod nga bayaning Pilipino—sina Andres Bonifacio, Macario Sakay, ang mga Dagohoy ug Ricarte—parehong nahimong biktima sa maong makadaut nga akusasyon. Gipamatud-an sa kasaysayan nga ang mga nag-akusa kanila ang tinuod nga mga kaaway sa katawhang Pilipino.

Sigurado nga labaw pang gamiton ni Duterte ang ATL batok sa tanang misukol sa iyang pasistang paghari. Gamiton niya kini aron ligsan ang tanang mahimong babag sa iyang ambisyon nga magpabilin sa poder sa dagway sa usa ka pasistang diktadurya o pagmanipula sa eleksyong 2022. Dili layo nga gamiton kini dili lamang sa mga pwersang nasudnon-demokratiko, kundili bisan sa mga konserbatibong oposisyon ug uban pang pwersa nga nagkahiusa batok sa iyang tiranya, korapsyon, pagtalikud sa kaayuhan sa katawhan atubangan sa pandemya ug pagluib sa katawhan sa hisgutanan sa mga kadagatan nga gitahan sa China.

Kinahanglang hugot nga magkahiusa ang katawhang Pilipino. Kinahanglang molihok ug makigbisog aron tapuson sa labing daling panahon ang tiraniko ug teroristang paghari ni Duterte.