Dito sa luntiang kalawakang ito na tinatampukan ng bundok Angas, ang nakahilerang mga bundok Nacuron at Igabon ay nakaunat tulad ng bukas na mga palad na kumukupkop sa makitid at tahimik na mga sapang dumadausdos tungo sa kanilang lalim at bumubulusok sa mga pasikut-sikot at talon, nakakasalubong ang ilog Pan-ay ng kanilang bungangang may mumunting alon ng mainit na dampi: tulad ng pangungumusta ng isang kasamang kaytagal nang naghihintay. Dito, ang mga ilog ng tag-araw ay tahimik,   pambungad   sa iba namang panahong nagngangalit kapag ang mga sapa'y nagiging ilog dahil sa ulan: mabibilis at matitipunong ahas na nililinis ang mga demonyong mapangwasak tinatangay ang lahat ng dumi sa kapusukang walang patumangga para matunaw sa naghihintay na dagat....   Dito, tulad sa saanmang lugar, ang Kalikasa'y kumikilos tulad ng mga makabayang sumusulong tungo sa kinabukasang sila ang lilikha....   (K.M.)