Walang humpay ang mga kuliglig Anim o animnapung sabay-sabay humuhuni Kung iindahin mo, kasama, ang tunog na ito, Maririndi ka lamang o sasaktan ng ulo. Kaya't isipin at pakatandaan Musika itong likas sa kagubatan.   Hindi masasagkaan ang ihip ng hangin Ika'y pinananabikang dalawin, kaladkad ang dilim Tatagos sa mga burol, susuot sa mga puno Aaligid sa iyo at manunuot sa buto. Kung hahalukipkip ka, sadya kang bibiruin Ang ginaw sa kasukalan ay hindi panauhin.   Huwag nang makipagtagisan sa niknik at lamok Sariling hukbo nila'y nakapwesto sa lahat ng sulok Habang ika'y naka-alerto, may gagawi sa iyong batok Bubulung-bulong, susundut-sundot sa iyong antok Kaya bugawin mo man sa pagpapausok Saglit na aatras at muling lulusob.   Madalang mangumusta ang araw Mahinhing sisilip at ngingiti nang panakaw. Ngunit hayan na naman ang sabik na ulan Araw ay nagtampo, nagbigay-daan Batid ng ulan ang mga dapat diligan. Pag-aralan natin, kasama, ang batas ng kagubatan.   Kilalanin din natin ang mga kaluskos May ingay na paparating, may papalayo Iba ang pagtalilis ng apat ang paa, Kakaiba rin ang yabag ng mga di-kilala. Kayat itong gubat ay ating galugarin pa Kilanling parang isang tapat na kasama.