napakapait tanggapin ang paulit-ulit na pagkalugmok sa paulit-ulit na pagbabangon laluna't kung sa bawat pagbabangon ay may pangakong pagtataguyod ngunit sa bahagyang pag-angat ng nagdurugong tuhod, mga inaasahang kapanalig ang mga Lavang dadagok.   kasumpa-sumpang krimen ang pagkakanulo laluna't ang biktimang pinapagbuhat ng parusang krus ay bayang ipapako sa kalbaryong pulo. hubad silang papanaw at tatakasan ng dugo. at ang kahuli-hulihang saplot ay ipupusta ng mga dayong tanod.   krimeng karumal-dumal din ng mga naglalamay kung yuyuko't luluha na lamang sa dumaraming bangkay, ipipikit ang mga mata, sa nagbubunyi pang kataksilan at tuluyang patatamlayin ng pesimistang pananaw.   ang nagdurugong tuhod ay hahayaan bang mamaga? ang mga katawang luray ay hahayaang manlupaypay? ang kinakapos na paghinga ay hahayaang maputol sa tuluyang pagluhod sa pilosopiyang baligho- "huwag nang bumangon upang di na, malugmok?"   sa pagkalugmok natututuhan ang matatag na pagbabangon; sa gitna ng dilim ang liwanag ay nakasisilaw; sa kataksilan nakikilalang higit ang katapatan.   di malalabag ang batas ng kalikasan, ng pag-unlad ng kasaysayan- may pag-asa sa kawalan ng pag-asa, may tumutubong bulaklak sa libingan; ang kabiguan ay may pangakong tagumpay; ang madilim na gabi ay may pangakong bukang-liwayway!