Mahigpit ang kapit Ng ugat sa igang, Pumupulupot, bumabaon Sa mga batong inuka't Pinatalas ng ulan at araw Sa kabundukan. Sa makikitid na lupaing Hinawan ng mga magsasaka, Bumubulas ang mais at palay, Mga kararuton-balinghoy, Kamote, bisol, mga pagkaing Pamatid-gutom na'y Di pa makasapat. Nakaumang ang igang Sa mga daang ikinukubli Ng hagunoy sa burol At gilid ng mga bundok, Mga patalim Na sa talampakang kumapal sa hirap Ay tuntungang humahantong Sa layu-layong dampa At pananim, sa mga balong May alon at tilamsik ng ilog. Sa lihim na mga lagusan, Rumaragasa ang tubig Mula sa mga bundok Na dumadagundong sa natipong lakas. Ngayon, dumarami Ang mga balong nabubuksan, Lalong tumatalim ang igang Sa masisiglang yapak, Humahawan ng bagong landas   Patungo sa kasukalang Tinatanuran ng dalawidaw. Mahigpit na nakaugat Ang mga Pulang mandirigma Sa masang magsasaka. Kayrahas ng kahirapa'y Nagtatayugan ang mga punongkahoy; Sintigas ng igang Ang nakalantad nilang ugat.