Panunupil sa Texas Instruments
Pambubusabos sa mga manggagawa

Sa Pilipinas, ang pambubusabos sa mga manggagawa at pagsiil sa kanilang mga batayang karapatan ay patakarang malaon nang itinutulak ng mga imperyalista at masugid na ipinatutupad ng papet na gubyerno para sa kapakinabangan ng malalaking kapitalistang dayuhan. Pinakamasahol ang pambubusabos sa mga manggagawa sa mga empresa sa loob ng mga export processing zone (EPZ). Dito, animo�y bilanggo ng mga hamlet o concentration camp ang mga manggagawa sa higpit at lupit ng pamamalakad ng mga kapitalista at pangasiwaan ng EPZ.

Noong 1981, dalawang taon matapos itatag ang BCEPZ at gayundin ng TI, ang mga manggagawa sa Texas Instruments ang siyang unang nagsubok na magtayo ng unyon sa BCEPZ. Limandaan (500) pa lamang ang mga manggagawa noon sa TI at 300 sa kanila ang kaagad naghangad at nagbalak makapagtayo ng unyon. Ngunit dahil sa panghihimasok at panggugulo ng dilawang Associated Labor Union-Trade Union Congress of the Philippines, naging disorganisado ang pagtatayo ng unyon sa TI. Sa gayon, nabigo ang mga manggagawa.

Sinamantala ito ng maneydsment at kaagad na gumawa ng mga hakbangin para tuluyan nang maudlot ang pagtatayo ng unyon sa kumpanya. Ipinadala sa ibang bansa ang ilan sa mga nag-lider sa naunsyaming unyon upang mag-training; ang iba pa ay binigyan ng matataas na pusisyon, sahod at mga benepisyo; at ang iba ay inilipat-lipat ng departamento at hinaras. Nagtanim ng mga espiya sa hanay ng mga manggagawa. Hinigpitan ang pagmamanman sa kilos ng mga manggagawa at pagaalerto sa mga posibleng pasok ng mga organisador ng unyon. Naglunsad ng mga anti-unyong seminar. Sabay na pinairal ang iba­t iba pang anyo ng panlilinlang at pananakot sa mga manggagawa.

Kalunus-lunos na kalagayan sa paggawa

Dahil walang unyong mangangalaga sa interes ng mga manggagawa, libre ang kapitalista na magpairal ng kalunus-lunos na mga kalagayan sa paggawa.

Pinipiga ng kapitalista hanggang sa kaibuturan ang produktibidad ng mga manggagawa. Apat sa halip na dalawang makina lamang (na siyang karaniwan sa ibang pagawaan ng semiconductor maging sa ibang bansa) ang sabay-sabay na pinaoopereyt sa bawat manggagawa ng TI. Balak pa ng kumpanyang gawin itong anim.

Pinagtatrabaho ang mga manggagawa nang walang kahit saglit na pahinga sa loob ng walong oras. Hindi pinapayagang maiwanan ang mga makina nang kahit ilang sandali, para pumunta sa palikuran, halimbawa. Kundi­y sisitahin, pagagalitan at iuulat sila ng mga superbisor. Hindi pinapayagang umupo ang mga manggagawa rito.

Hindi rin tinitiyak ang kanilang kaligtasan sa paggawa. Napakaraming nakapamiminsala sa kalusugan sa kalagayan ng paggawa sa TI. Sa buong mundo, ang industriya ng semiconductor ay ikatlo sa mga industriyang pinakadelikado sa kalusugan ng mga manggagawa dahil sa kanilang sobrang eksposyur sa asido, gas at iba pang nakalalasong kemikal. Ang karaniwang epekto ng eksposyur sa mga nasabing kemikal ay skin allergy, pagkakalbo, at mga sakit sa baga. May ilang kaso na rin ng abnormalidad sa mga batang ipinapanganak ng nanay na nakalanghap ng nasabing mga kemikal.

Sa TI, pinagagamit ang mga manggagawa ng acetone, ethyl alcohol, flux, hydrochloric acid, lead, perchloro ethylene at trichloro ethylene sa pagpoproseso ng mga produktong elektronik. Habang tumatagal ang eksposyur nila sa mga kemikal na ito, ang mga manggagawa ay nakararamdam ng pagkahilo, deliryo, pagkaulyanin, koma, panunuyo ng lalamunan at pangangati ng balat at mata. May ilang diumano­y protective gadget na ipinagagamit ng kumpanya sa mga manggagawa. Pero ang mga ito­y tulad lamang ng mga maskara at ilang kasuotang hindi sapat para maiwasan ang mapanganib na epekto ng mga kemikal na nanunuot hanggang sa kalamnan.

Malaki rin ang panganib na mabulag ang mga manggagawa. Ang matagalan at paulit-ulit na paggamit ng microscope (kagamitan para silipin ang ilandaang bahagi ng isang chip na kasing nipis ng kuko sa daliri) ay walang palyang sumisira sa kanilang mga mata, bagay na maaaring humantong sa pagkabulag.

Ang hindi pagpayag ng kapitalista na umihi man lamang ang mga manggagawa ay nagiging sanhi ng urinary tract infection (sakit sa pantog o sa bato). Dahil pirmi rin silang nakatayo, madalas na nangangalay, naninigas (bunga ng pamumulikat) at namamaga ang mga ugat (varicose veins) sa paa ng mga manggagawa.

Mas pinangangalagaan pa ng kapitalista ang mga makina kung kaya palaging nakatodo ang air-conditioning sa pabrika, isa pang bagay na nagdudulot sa mga manggagawa ng iba­t ibang sakit sa baga, tulad ng hika.

Mataas na tantos ng pagsasamantala

Ipinagmamalaki ng TI na kapalit nito ay mas mataas diumano ang pasahod nito kumpara sa ibang kumpanya sa bansa. Karaniwang umaabot ng mga P300 bawat araw o P7,000 bawat buwan ang naiuuwi ng mga regular na manggagawa roon�-halos doble ng minimum na sahod.

Subalit maliit pa ito kumpara sa sahod na tinatanggap ng mga manggagawa sa ibang pagawaan ng semiconductor sa bansa at lalo na sa ibayong dagat.

Ang totoo, napakataas ng tantos ng pagsasamantala sa mga manggagawa sa TI. Batay sa mga datos noon pang 1994, sa bawat pisong sinasahod ng manggagawa, P50 ang sobrang-halagang nililikha niyang napupunta sa kapitalista. Ibig sabihin, wala pang 2% ng halagang nililikha ng manggagawa ang napupunta sa kanya at mahigit 98% nito ay inaangkin ng kapitalista.

Gayundin, hindi kaagad-agad na regular ang sahod na ibinibigay ng kumpanya sa mga manggagawa. Marami itong mga paraan para makakuha ng mura at kundi man libre ay halos libreng paggawa. Bago pa maging regular na manggagawa sa TI, kailangan munang dumaan sa pretraining at pagkatapos ay sa probationary period na tumatagal nang anim na buwan.

Sa programa nilang apprenticeship para sa mga bagong gradweyt, karamihan ay tinatanggal makaraan lamang ang tatlong buwan at pinaghihintay sa pangakong trabaho kapag kailangan na ng kumpanya ng karagdagang regular. Ang lahat ng aprentis ay binibigyan lamang ng 75% ng minimum na sahod pero pinagtatrabaho na katulad ng mga regular. Kumukuha rin ang TI ng mga estudyante mula sa mga technical school na binibigyan ng OJT o "on-the-job training" sa loob ng limang buwan na ang kapalit ay grade sa paaralan sa halip na sahod. Ang mataas na antas ng teknolohiya, ang pagmamaksimisa sa bilang ng mga makinang pinaoopereyt at dami ng mga operasyong pinagagawa sa bawat manggagawa, at ang mahigpit na pagpipiga sa bawat minuto ng manggagawa na binibili ng kapitalista ay mga paraan para mahuthot ng huli ang maksimum na sobranghalaga mula sa paggawa ng mga manggagawa at sa gayon ay mapatindi ang pagsasamantala sa kanila. Katambal nito­y ang malaking kapinsalaan sa kalusugan ng mga manggagawa at ang matinding panunupil at pangaapi sa kanila.

Elitista at anti-manggagawang doktrina

Ang pinakatuso at epektibong pamamaraan ng maneydsment para masagkaan ang pag-uunyon ng mga manggagawa sa TI ay ang pamimilipit sa isip ng mga manggagawa. Diumano, sila ay hindi mga manggagawa kundi mga "TI-ers" (taga-TI). Tinatawag din silang "Production Specialists". Idinidikdik ng maneydsment na ang mga "TI-ers" ay mga pribilehiyadong uri: hindi api, hindi pinagsasamantalahan at hindi naghihirap gaya ng karaniwang mga manggagawa. Sinusuhayan pa ito ng maneydsment sa pamamagitan ng pagbibigay ng maraming insentibo at gantimpala para sa "zero absenteeism", maraming taong serbisyo sa kumpanya, atbp.; paglalathala sa panloob na pahayagan tungkol sa mga "success stories" ng napo-promote na mga manggagawa; at madalas na paglulunsad ng mga pang-aliw na aktibidad tulad ng mga palaro, kantahan, disco, picnic at beach party. Sinisikap ng kapitalista na pagtakpan ang matinding pagsasamantala nito sa mga manggagawa sa pamamagitan ng mga panlinlang, pang-aliw at pangunswelong mga aktibidad at pabuya.

Kahimat sa mahabang panaho­y nagagawa ng TI hindi lamang dito sa Pilipinas kundi sa buong daigdig na makapanlinlang at makapangontrol ng isip at galaw ng mga manggagawa at makasagka sa kanilang sariling pag-oorganisa, hindi nito ito magagawa nang magpasawalanghanggan. Sa ngayon, kahit sa napakahirap na kalagayan ng pagoorganisa sa loob ng kumpanya, mayroong mga mulat-sa-uring aktibista na lihim at maingat na nagsisikap magmulat at mag-organisa ng mga kapwa manggagawa sa TI. Ang mga manggagawa sa Texas Instruments ay babangon at babangon sa makauring kamulatan at paglaban, tulad ng ginawa noong 1981 ng karamihan ng mga unang manggagawa sa TI. Kaugnay nito, mahalagang matutukan ng Partido, bilang abanteng destakamento ng uring manggagawa, ang pagpursige sa pagmumulat, pag-oorganisa at pagbibigay ng mahusay na pamumuno sa kanila.