Ang kamatayon butang angay hinumduman
Sa mga kabus ug nilupigan
Ikaw kanunay among gipangandaman
Kay kon ikaw moabot dili namo matag-an.
Unos sa kusog nga bul-og nga singgit sa masang gidaug-daug
Kuyog ang ilang pangandoy'g tinguha nga maabo
Kining dugay na nilang giantos nga kagutom, taliwala
Sa kaaway nga mapintas pa sa tigre ug leon.
Ang laraw sa birdogong kaaway pakigbisog pukanon
Apan dili kapugngan dugoong pagsukol padayong molig-on
Kay ang gatilyo sa pusil gihuptan sa mabagang tudlo
Dungan niining kabliton sa walay puas nga buto.
Kinabuhi sa kamatayon nagdungaw ug nagbung-aw sa kakuyaw,
Bisan pa man niining tanan, dili igsapayan, kay ang dugay ng gisindihan
Nga sulo sa paglaum karon miulbo ug misilaob ang kalayo ug mokoyanap
Sa kinapungkayan sa taas nga pag-antus ug makasaysayang kadaugan.
Ikaw kauban among gipahinungdan,
Bisan subo ug sakit pamation sa among mga dughan,
Ikaw dili na makita sa among panan-aw
Apan ang imong lakang ug pangandoy mga kahayag sa mga damgo.
Diha sa imong pagmata sa mabulokong kabuntagon,
Ikaw madasigong mipahiyom ug miwara-wara sa mga kamot,
Diha sa malipayong kabus uyamot, maoy buhing larawan ug handumanan
Nga midulot sa among galamhan nga dili daling mahanaw.
Kauban, sud-onga ang miduyog karon diha
Sa imong kiliran, midagayday ang mga luha
Ug nagbakho ang mga dughan,
Timaan nga bahandi sa yutang kabiling imong gipakamatyan.
Ang imong mga tunob mapatik sa kasaysayan,
Kay ikaw mipanaw paingon ngadto sa lubnganan,
Kasubo ug kamingaw dawaton ang tanan
Kay ang kamatayon butang nga kamatuoran.
Ang Kamataya'y Isang Katotohanan
Salin
Ang kamataya'y bagay na dapat alalahanin
Ng mga inaapi at pinagsasamantalahan
Ikaw na aming laging pinaghahandaan
Dahil kung kailan darating di mahuhulaan.
Unos at agos ng baha ang sigaw ng masang inaapi
Kasabay ang kanilang mga pangarap at mithiin
Na wakasan itong matagal nang hinaharap na hamon
Sa gitna ng kaaway na mabangis pa sa tigre at leon.
Ang hangarin ng berdugong kaaway ay wasakin ang himagsikan
Ngunit di mapigilan, madugong paglaba'y patuloy na tumitibay.
Ang gatilyo ng baril, kakalibitin ng daang-libong daliri,
Sabay-sabay, walang tigil!
Ang buhay sa kamataya'y dumudungaw, nasa bingit ng panganib
Hindi mo alintana, ang matagal nang nasindihang sulo ng pag-asa
Ngayo'y sumisiklab, nagliliyab, lumalaganap
Sa dulo ng pagtitiis ay liwanag ng tagumpay.
Ika'y aming pinararangalan
Kahit malungkot at masakit damhin
Na ika'y maglalaho sa aming paningin
Liwanag sa ating mithiin ang iyong halimbawa at pangarap.
Ang alaala ng iyong sigasig at sigla sa pakikipag-ugnayan sa masa
Ang iyong paggising sa isang maaliwalas na umaga
Ay buhay na larawan at alaala
Sa kaibuturan ng aming puso'y laging nakadambana.
Kasama, pagmasdan mo ngayon sa iyong tabi
Umaagos ang mga luha, sumisikip ang mga dibdib
Buhay ang pamana sa lupang noo'y tigang,
Na iyong pinag-alayan ng buhay.
Mauukit sa kasaysayan ang iyong mga yapak.
Ikaw ay pumanaw, papunta na sa libingan
Lungkot at pangungulila'y tatanggapin naming lahat
Dahil isang katotohanan ang kamatayan.
|
