Ikaw na nasunod sa atas ng iyong pinapanginoon
Kayong yumuyukod at di nagkukuro sa habang panahon.
Akong lumalasap ng pagkasiphayo at pagkaparool,
Tayong lahat ngani, na binabagsakan ng pula't linggatong.
Tayo ang may likha, tayo ang may sala ng lahat ng iyon,
Pagkat kundi tayo napaaalipi'y walang panginoon.
Kung tayo'y natutong lumikha ng ating ipinanandata,
Kung ikaw at ako'y natutong tumutol at di tumalima.
Kung tayong mga hirap, tayong manggagawa'y natutong kumita
Ng punglong pangwasak ng kanyon at saka, mga dinamita,
Disin ay putol na ang pang-aalipin at ang panggagaga
Sa ating mahirap, niyang pinagpala ng masamang mana.
Maniwala kayong kung sa pasimula tayo'y magpipisan
Bumuo, itatag ang lakas ng bisig at ng karapatan.
Nagbango't yumari ng isang malaya at sariling bayan,
Niyong bayang salat sa masamang nasa at sa kasakiman.
Maniwala kayong kahapon ma't ngayon, bukas at kailanman
Tatanghalin tayong may lakas na tao, may puri't dangal.
Maniwala kayo, mga piling kasamang, ang paghihikahos
Imbing pagkadusta at pagkaalipin nang lubos na lubos
Ay di gawa lamang ng mamumuhunang mga walang taros
Kundi api tayo, tayong sugatan ma'y di nagkakaloob
Na gumawa baga ng pagsasanggalang nang wagas at taos
Upang mapaanyo ang lakas ng lahat sa ikatutubos.
Ngayon, mga kasama, tayo'y dumaraing sa lagay na dusta
Tayo'y nadadagit sa malaking buwis na sa ati'y likha
Ng Batas anilang kung kaya niyari, kung kaya nalagda
Ay sa kagalingan ng bayang mahirap at nagdaralita
Hindi baga ito katutubong hangad sa buktot na gawa?
Kapag paggugugol, pantay-pantay tayo! Mayaman ma't dukha.
Tayo'y dumaraing, laging humihingi ng kandiling tapat.
Sa Pamahalaan, sa Mamumuhunan, at sa lagdang batas
Ngunit masdan ninyo kapag dumarating ang pagpapahayag
Ng di kasiyahan natin sa pakana't masamang palakad:
Ang mamumuhunan, ang pamahalaan at ang mga batas
Ang ating kalaban, ang sumasanla, nang ganap na ganap.
Ginigipit tayo ng nagtataasang halaga ng lahat,
Sinisikil tayo sa mababang sahod at ng kasalungat
Tayo'y inaapi ng mamumuhunan sa gawa ng pilak
Binibiro tayo ng mga hukuman sa hatol na tuwad
At pati pa halos niyong lalong imbi tayo'y hinahamak
Ngunit hindi mandin tayo gumagawa ng mga pangwasak.
Kung may damdamin ka't dinaramdam mo ang lahat ng ito,
Kung may nababahid na kamunting dangal sa puso mo't noo,
Kung ikaw'y simpanan ng magandang gawa, gawang makatao
Walang lingong-likod, kusa mong tunguhin nang taas ang ulo
Nang buka ang dibdib, ang iyong kasama sa isang upisyo
At isumpa roong makikisama ka nang di naglililo
Isumpa mo roong magtataguyod ka ng ganap na layon
Mamahalin mo, ang Palatuntunan at ang iyong Unyon
Gagawa ng lalong matapat sa lahat ng ikasusulong
Hindi magtatamad sa mga pagdalo na higit sa lasong
Nanatay sa mithi, na likha ng sama't pagniningas-kugon.
Saka pagkatapos na iyong maganap ang ganang tungkuli'y
Makikita mo nang unti-unti naman ang lahat ng sakim,
Ang lahat ng sama na nakapagbigay ng dilang hilahil,
Pawang napapawing usok na masangsang sa himpapawirin
At sa kasunod niya'y 'Ang Sigaw ng Dukha" pagwawakas lagim!
|
