PRWC --ULOS: Agosto 1999 [ Sa Aking Panganay ]

Kultura Home Songs Ulos STR, Visual Artworks Poetry Prose

Ulos: Agosto 1999
Mga Tula

Sa Aking Panganay

ni Ka Pinay

paano ko maipauunawa sa kanya kung bakit ako nabubuhay kasama ang libu-libo mga taga-bundok, mga magsasakang walang lupa�t kapalaran mga obrerong pagod, mga kabataang walang-kapagurang naghahanap, mga propesyunal na ang suweldo�y di rin sapat? paano niya makikita ang aking nakikita ang luha at dugo ng daantaon? paano niya maririnig ang aking naririnig ang kalam ng sikmura, ang taghoy ng galit? paano ko siya mapapaniwala na ang buhay ay nilulubos �di para sa sarili o sa sariling pamilya lamang kundi para rin sa mga naghihikahos at pinagkakaitan upang sa gayon, sila rin ay mabuhay at �di lamang tawaging buhay? paano ko maiapauunawa sa kanya na ang kalayaan ay ipinaglalaban at hindi ibinibigay na ang kapayapaan ay inihahatid ng digmaan na ang dagat ay inaaburido ng alon na may kapanatagan pagkatapos ng unos at lindol na siya mismo ay madugong umalpas sa aking sinapupunan? paano ko maipadarama sa kanya ang dalamhati ng isang batang ina na pilit na inilayo sa kanyang unang sanggol nang ibaba ng pasista ang batas militar? paano ko maipadarama sa kanya ang pagkabalisa at kabiguan ng isang batang asawa sa nakalilitong balita tungkol sa kasama�t kabiyak? paano ko maipadarama sa kanya ang labingwalong taong pangungulila ng isang ina sa kanyang panganay na anak at dugo? paano ko maipadarama sa kanya ang galak at pagkakuntento kapag siya�y aking kasama ang kawalan at kawalang-katiyakan kapag kami�y nagpapalaman? ipinaalala n�ya sa akin ang isang pangako na siya�y aking babalikan tinanong niya kung gaano katagal, inisip niya kung bakit ganoon katagal. nakita ko at nadama ang kanyang dalamhati kung gayon, isusuko ko ba ang aking paninindigan tatalikuran ko ba ang aking panata kapalit ng aking anak at ng kanyang mga kapatid? ngunit paano ko haharapin ang daigdig? paano ko haharapin ang buhay? at ikaw, paano kita haharapin? pagkat kapag nagkaganon, anak, hindi na ako ang inang nakilala mo paano ko sasabihin sa kanya na ang kalooban ko�y namamayagpag pa rin at di pa napapagod para sa kalayaang kay tagal ko nang ipinaglalaban? paano ko sasabihin sa kanya na sa aking pagbabalik hatid ng ngiti ko�t tingin ang tagumpay habang masigabong naghihiyawan at nagpapalakpakan ang sanlaksa para sa natamong kalayaan? ngunit paano ko rin sasabihin sa kanya na maari ngang hindi ako lubos na palarin upang maabutan ko ang katuparan ng lahat ng ito? paano ko sasabihin sa kanya na sadyang ganon ang buhay sapagkat �di biro, bagkus dakila ang hinihiling na alay ng rebolusyon?

Previous | Table of Contents | Next