kilala ko ang aking mga kaibigan-   sila yaong iniluwal sa mga nipang dampa sa kanayunan, sa ilalim ng tagpi-tagping bubong ng mga iskwater sa kalunsuran, o sa butas-butas na kutson sa mumurahing ospital.   sila yaong pakyawan kung binyagan sa minamadaling oremus ng kurang nagtitipid ng laway para sa isusunod na binyagang ispesyal.   sila yaong ang paglaki ay babahagyang namamalayan sapagkat walang dyaryong mangangahas maglathala ng kanilang pangalan ni ng munting salu-salo sa pagdiriwang ng kaarawan.   siya yaong kahit man lamang sa isang araw ay pinagbibigyang maging diyos ng mga nagkukunwaring utusan, at pinipilit pahalakhakin sa mga pinalamutiang kasinungalingan.   sila yaong makaraan ang halalan ay muling pasasambahin sa mga panginoong napapaligiran ng mga bakod na baril hanggang sa kubeta.   sila yaong nakabaon sa kumunoy ng pagkakautang at nagmamasid na lamang sa sariling likhang-yaman sa mga palengke at mga kristal na durungawan ng mga tanyag na basar.   sila yaong sa mga dula sa tanghalan ng mayayaman ay mga di pansinin o kontrabidang papel ang ginagampanan.   sila yaong kung may angking talino at kadalubhasaan ay inaaring upahang utak at bisig ng malalaking mangangalakal.   sila yaong nagsasariling namumuhay sa mayayamang kabundukan, na ang anyong nililok ng makalumang kultura ay ginagawang tampulan ng pangungutya ng mga "sibilisado" sa ngalan ng kristiyanismo't makabagong pag-unlad, na ang yama't binungkal na lupain ay kinakamkam.   kilala ko ang aking mga kaibigan-   sila yaong ang kasaysayan ay nakatala sa mga dugua't putikang pahina ng mga aklat ng mga kadre na bumulagta sa kabundukan ng Luson, Kabisayaa't Mindanaw.   sila yaong ang kapakanan ay nasa diwa ng bawat api na unti-unting humahanay sa kaliwang dulo ng larangan.   sila yaong ang tadhana'y akin din... ang mamuhay sa isang bansang malaya o mamatay nang nakikibaka!