Ang bagyo ay dumarating at nagpapanday sa atin.   Sinisira ng bagyo ang mga palay sa bukid at mais sa kuman; itinutumba ang mga mahihinang kubo. Ngunit matapos ang bagyo, muling babangunin ng magsasakang daana't iwanan ng bagyo ang kanyang kubong natumba, aanihin ang anumang natira sa palay at mais, tatanawin ang susunod na taniman; di siya nagpapakulong sa pinsalang dulot ng bagyo.   Isang bagyo rin ang nangyari nitong 17 Oktubre sa Bitag Grande. Nasawi ka, Kasamang Jacky, habang nakikipagpalitan ng putok sa mga kaaway; nakuha ang iyong ripleng M-16, pati ang tatlong pak, ang Hang klasipikadong dokumento at impormasyon sa sona at nabulabog ang piano para sa kampanyang magsasaka at propaganda.   Ngunit tulad ng magsasakang daana't iwanan ng bagyo, muli tayong titindig, Ka Jacky, susuriin kung saan tayo nagkamali, kung ano pa ang natitirang pwedeng anihin, kung ano pa ang maaaring bangunin; tatanawin natin ang ningning ng araw at ang sanlibo't isang posibilidad at pag-asang dala nito.   Di tayo patatalo sa bagyo, sa mga hirap ng pakikibaka, pagkat di na tayo mga petiburges na mabubuway na sa bawat hambalos ng habagat ay nagtatago sa kanyang agurong, sa palda ng kanyang kunsintidor na mama, tayo'y mga rebolusyonaryong determinadong pangibabawan ang bawat bagyo.   Di nga ba't ang buhay, ang pakikibaka, ay isang serye ng mga bagyo?