Binukalkal ang iyong kartamoneda Sumambulat sa mukha ng mga ahente Ang mga tiket sa bus, resibo, numero Ng teleponong pinagbalibaligtad Mga petsa't lugar ng pulong Mga pangalang wala sa anumang direktoryo Mga baryang pinaghirapan ng masa't Inihandog para sa rebolusyon   Ginulpi ka't tinadyakan Tinutukan ng nakakasang baril "Wala akong alam" Pinagsilbing sinisera ang iyong bibig Kinoryente ang ari "Wala akong alam" Binalian ka ng tadyang Lumura ng dugo "Wala akong alam! Bago ka panawan ng ulirat Buong dahas mong dinuraan Ang iisang mukha ng mga matong bayaran Ang nakangising mukha ng diktador   Lupaypay ang katawan mong ibinalandra Sa madilim na karsel Gayunman, hindi nila napiga ang katotohanan Sa isang pirasong palara ng sigarilyo Sa gangga-langgam na mga letra Ngunit sintapang ng iyong paninindigan Iyong itinala "Wala akong binitiwang salita Na di pabor sa mamamayan!"   Kung gayon, ang kirot ng mga sugat mo'y apoy Na nagliliyab sa dibdib ng mamamayan Ang dugo mong namuo'y bakal na sintigas Ng kamao ng mamamayan Ang diwa mong di malambungan ng karimlan Ay sing-init ng umagang gumigising sa mamamayan Ang iyong salita'y sandata at moog Ng mamamayan Kayliwanag ng kasaysayan sa nagdidilim-sa-poot Na mukha ng mamamayan!   Sa makitid na karsel May isang awiting nagpapasigla sa iyo' Sa kagubatan nagmumula ang awit Ng isang mandirigma Hinihipan ng malayang hangin ang kanyang buhok Tinatapik-tapik niya Habang siya'y umaawit Ang isang laging nakahandang Riple Anong dalisay ng kanyang tinig   Sumisilay ang ngiti sa namamaga mong mga labi   Ito ang katarungang umaalingawngaw sa iyong salita!