Mamunog ang ulan sang kahapunanon Ah. . . Segi. Mag-ulan ka... Mag-ulan... Pasigauba sang linibo ka beses Ang pinakatunog mo'ng daguob. Pakurita sa kalangitan Ang pinakasilaw mo'ng kilat Magpamalandong ka. Mag-upod ka sa pagpakig-unong Sa mga baganihan sang katawha'ng Namartir sa patag-awayan.   Ilubos ang kasubo mo. Indi bisan isa ka tulo Sang mga luha mo'ng indi magpahawid Sa pag-agay sa mahapdi'ng mga mata. Ayaw pagpunggi ang balatyagon Sa iya'ng pagtalangison.   Padayunon ang pagtikang Ugtuma ang mga bag-ang. Maghulag sang mas mahalong Sa mas pat-ud nga pagsulong.   Sa buwas. Huo, sa buwas. Sa padayon nga panakayon Sa paghinugyaw sang bag-ong kaagahon, Pat-ud nga magahuraw ang ulan. Wala sang mabatian Maluwas sa danog sang daguob sa dughan. Sa tion sang pamanag-banag Sa kaagahon Magaabot ang ginahandum nga tion.   Sa kaagahon. Sa patag-awayan. Huo. Sa patag-awayan. Ang kabaskog aton pamatud-an Sa tunga Sa nagasuson-suson nga kirab Sang indi maisip nga si abong, Sa patag-awayan Sang makasahing pagtimalos Kita mangin-haw-as sang lubos.   Kag sa pag-abot sang tinion, Sang malawig nga paghandurn, Sa mainantuson nga paghulat Sang ginhanda nga panahon Sa kaagahon,   Palukpa! Palukpa ang ginahuptan nga kalayo! Ipautwas ang kaakig Ilubos ang tanan nga kusog Ayaw pagkangilini ang mga bala, lwaswas ang nagahara-hara nga dumot, Ayaw maghatag sang kahigayunan, Kag sa gilayon, Sa gilayon! Lasakon ang kaaway! Agumon ang gahum, Malig-on...hilway!