I   Noong huli tayong magkita, ikaw pa'ng Naghatid sa amin, patungong pagsampa Sa binhing gobyerno nating mamamayan, Binhing umuusbong sa bundok ng ulan.   Noong huli nating pagkikita, nabigla Kapwa tayo, hindi nakini-kinitang Ang mga dating magkaeskwela'y Magkaharap muli bilang magkasama.   Magkasama ngayon sa isang dakilang Himagsikan nating mga inagawan. Nanghinayang tayo sa mga inaksayang Araw sa mapambulag na puting pamantasan.   Hindi man lamang sa akin binanggit Ang kabiyak mong kasamang napipiit, Pagkamakasarili'y hinuhukay mo na Sa loob mo, noong huli tayong magkita.   II   Ikalabimpito ng Abril, sa wakas Ay pasampa ka na sa namumulaklak Na pamahalaan, hukbo't paaralang Anakpawis dito sa bundok at parang.   Ikalabimpito ng Abril, may apat na Araw ka pa lamang sa siyudad, Ngayo'y walang sapin, nag-aaral bumasa Ng paliku-likong mga lihim na ruta.   Nag-aaral bumasa ng madulas na putik, Tulay na punongkahoy, bigla-biglang tinik, Batong matutulis, rumaragasang sapa, Buhanging ang bunga'y nana sa hiwa;   Nag-aaral bumasa upang maisulat Sa kasukalan ang sanlibong bakas Ng mesiyang masang mulat, nagmamartsa't Sumusugod, tangang mahigpit ang armas;   Nag-aaral maging bakal, binalutan Ng bulak: ang bakal para sa kaaway, Bulak sa malawak na sambayanan; Handa sa digmaang pangmatagalan.   Ikalabimpito ng Abril, dalawang Daang metro na lang sa mga kasamang Naghihintay, ikaw ay pinaputukan Ng taksil sa uri at tagong kaaway.   Ang taksil sa uri at tagong kaaway Ay pinarusahan na, at pinarusahan Nating ang damdamin ay basa ng pait Sa pagkasambulat ng tapat mong dibdib.   Ipaghihiganti namin kayong lahat, Mga martir, kayong natuklaw ng ahas Paghawan ng landas tungong katuktukang Kasimbigat, Ka Nick, ng iyong pagpanaw.   Kasimbigat, Ka Nick, ng iyong pagpanaw Ikalabimpito ng Abril, samantalang Magaang balahibo lamang ang kamatayan Ng taksil sa uri at tagong kaaway.   At di man masilayan ng bukang-liwayway Sa likod ng tuktok, sa pamamagitan Nitong alaalang dala ng damdamin, Ang araw sa parang ay mararating mo rin.   III   "Anong ingay iyon, Nanay, Nanay; Anong ingay iyon sa kabukiran?" Hangin lamang, anak, sa damo't maisan Hanging sumusuot, maliksi, matapang.   "Anong ilaw iyon, Tatay, Tatay; Anong ilaw iyon sa kagubatan?" Alitaptap lamang, anak, burda sa dilim; Magpahinga ka na't mahimbing, mahimbing.   Magpahinga ka na't mahimbing, mahimbing; Isip at katawa'y iyong palakasin; Ang loob at kamay ay iyong ihanda Para sa panahon ng pagkaunawa.   Sa ating panahon ng pagkaunawa Amihan na'y unos; sa milyong pagdagsa! Dambuhalang talon! kulog at lindol! Ng mamamayang ganap na nagbangon!