Setyembre, Lakasan mo pa ang ulan, Hayaan mong mapatubigan ang mga bukid; Uusbong ang mga punla sa nilinang na putikan, Magiging luntian ang mga sakahan.   Ang nakaraang Marso ay tag-araw, Naani na ang namulaklak na palay; Nadurog ang matitigas na kimpal ng lupa Sa lakas ng araro at suyod; Hinalinhan ng init at lamig; Sa pag-ulan, Naging hiyaw ang katahimikan.   Ngayon, Dumadagundong ang malalakas na sigaw Na di mapapatahimik ng mga putok ng mga pasista; Pula ang mga plakard, ang petisyong Isinulat sa dugo. . . Napahid na ang mga luha!   Uusbong pa rin ang mga punla, Mamumulaklak pa rin ang mga mais Kahit umulan at ilakas ng Disyembre ang bagyo!   (A.S.)