Bahagyang lumapat sa isip Yaong panahong tahimik na nalanta Damong limot sa tiwangwang na lupa.   Hungkag noon ang ating mga sigaw Sa mga pasilyo'y gumambala't umalingawngaw May namaos sa paglakad ng araw May nanghina, naghingalo't naagnas May mga ibinaon Ngunit mayroon namang sumibol. Nagpaalam na sa mga sandaling mahinahon Nalagas na ang mga nangalantang dahon.   Ngayon, dito Damo't paligid tuwina'y nagpapalit-kulay Nalusaw na ang mga pasilyo Hindi na bahaw ang sigaw Hindi na naglilibing ng mga anino. Dito'y tiyak ang pagbagtas Sa mapanganib na talampas At ang dating paslit Ay gerilyang saksi sa mga tagumpay Nakikinig, nanonood, sumasabay Sa alon ng kasaysayan.