Nagtipon ang iba’t-ibang pang-masang rebolusyonaryong organisasyon ng migranteng Pilipino mula sa Compatriots, Kabataang Makabayan (KM) at Christians for National Liberation (CNL), mga organisasyong nakapaloob sa NDFP, kasama ang masa at mga kinatawan ng mga solidarity groups, para sa pagdiriwang at paggunita ng ika-50 anibersaryo ng pagkakatatag ng National Democratic Front of the Philippines (NDFP). Idinaos ito sa tatlong lugar sa Australia na may di bababa sa 80 katao.

Layunin ng mga rebolusyonaryong migrante sa Australia na ipakilala sa mga kapwa migranteng Pilipino at manggagawa sa Australia ang 12-Puntong Programa na isinusulong ng pambansa-demokratikong kilusan na pinagkakaisa sa NDFP at ipaliwanag ang kahalagahan ng isinusulong na rebousyonaryong pakikibaka at bakit ito ay wasto at makatarungan.

Sa pagitan ng mga pangkulturang pagtatanghal at mensahe ng pakikiisa mula sa hanay ng mga kaibigan sa mga grupong nakikiisa, tinalakay rin ang pag-iral dalawang gubyerno sa Pilipinas, ang estado ng Gubyerno ng Republika ng Pilipinas at ang demokratikong gubyernong bayan na umiiral sa mga rebolusyonaryong erya sa kanayunan.

Binigyang pagpupugay din ang buhay nina Kasamang Benito at Wilma Tiamzon, Ka Joma Sison, bilang mga katangi-tanging rebolusyonaryo na nag-alay ng kanilang buhay para sa sambayanang Pilipino at para sa pambansang demokrasya na may sosyalistang perpektiba.

Nagtapos ang mga pagdiriwang sa malalakas na sigaw ng “VIVA CPP-NPA-NDF!,” at iba pang panawagan. Habang papalabas sa mga kalye upang ipamalas ang mga iglap na pagkilos bitbit ang mga bandila at mga streamers.

Sumusunod ang talumpati na ibinigay ng isa sa mga kasama sa pagtatapos ng programa:

“Una sa lahat, pinasasalamatan natin ang bawat isa sa pagdalo sa napakahalagang okasyon na ito. Alam nating lahat, sa araw na ito ng ika-limampung taong pagkakatatag ng NDFP ay ipinagdiriwang ng lahat ng mga rebolusyunaryong pilipino, kasama ng mga kaibigan, pamilya at mga tagasuporta sa buong mundo. Nasaksihan natin na sapol sa kanyang pagkakatatag ang NDFP ay nagsilbi hindi lamang bilang balangkas kundi bilang pinakasolidong bahagi ng nagkakaisang prente sa paglaban para sa pagkakamit ng pambansang kalayaan at demokrasya.

Ang 12-puntong programa nito ay nagbigay pag-asa at buhay sa paglutas ng ilang dekada ng pagdurusa ng sambayanang Pilipino sa ilalim ng kontrol at dominasyon ng imperyalistang US sa bansa at mga kakutsaba nitong mga lokal na naghaharing uri ng mga panginoong maylupa at malalaking burgesya kumprador. Habang ang NDFP ay lahatang panig na nagpupursigeng harapin ang mga ugat ng sakit ng lipunang Pilipino sa iba’t ibang larangan, maging sa pagpasok sa pakikipag negosasyong pangkapayapaan, ang reaksyunaryong gubyerno naman ay abala sa pagsupil at pagtatrabaho upang maisama o mailista ang NDFP at mga organisayon nito bilang mga teroristang organisasyon. Hindi naman ito nakapagtataka dahil iyan talaga ang katangian ng kaaway ng bayan.

Ang malungkot na balita ng pagkakapaslang kina kasamang Benito Tiamzon at Wilma Austria-Tiamzon, kasama ng walong iba pang mga kasama ay dumating sa gitna ng tayo ay naghahanda para sa pagdiriwang sa okasyong ito. Tayong lahat ay nalungkot, nagalit, nagulantang.

Paano na ngayon?

Marahil ang katanungang ito ay pumasok sa mga isipan ng ilan sa hanay natin. Mga tanong sa sarili na sa tuwina ay iglap na dumarating sa may mga ganitong sitwasyon. Ngunit hindi maglalaon ay mabilis namang mananaig ang diwa at aral ng ating kasaysayan at karanasan ng pagsulong mula pa noong ang pambansa-demokratikong kilusan ay maliit at mahina pa lamang. Ang mga puwersa at martir ng kilusan ay dumarating at pumapanaw. Oo, tayo ay nagluluksa sa pagkawala nila, at ang mundo ay dapat nga ding magluksa dahil hindi lamang ang sambayanang Pilipino ang nawalan ng mabubuting anak. Subalit kaalinsabay nito, silang mga martir ng bayan ay tuloy-tuloy na nagbibigay sa atin ng inspirasyon at lakas mula sa halimbawa ng kanilang buhay. Isang buhay ng walang kundisyong pag-aalay at paglilingkod para sa bayan.

Sa kabilang banda, ano naman ang kahulugan nito sa kaaway ng mamamayan?

Ang supilin at gapiin ang lumalabang sambayanan ay malaon nang inaasam at pinakamimithing makamit ng naghaharing uri at amo nitong imperyalismong US. Subalit hindi nila maitatatwang habang tinatahak nila ang ganitong landas ay lalo nagiging kumplikado para sa kanila na kamtin ang obsesyon nilang ito. Kaya naman paikot-ikot lang sila sa paglulunsad ng terorismo ng estado laban sa kilusan at mamamayan na siya ring lumilikha ng kundisyon sa paglaban ng mamamayan.

Ang pambansa-demokratikong kilusan ay hindi magagapi dahil kinakatawan nito ang kabuuang aspirasyon ng sambayanan na nakasaad sa 12-puntong programa ng NDFP. Higit sa lahat ito ay hindi kilusan ng mga lider at kadre ng Partido lamang, ito ay isang kilusang masa. Isang uri ng kilusan na hindi natutuyuan ng pwersa at lakas.

Kagabi, sa isang online forum na nadaluhan ko ng ilang minuto lamang dahil naubos na ang baterya ng selpon ko habang nagmamaneho pauwi, narinig ko ang tugon ng isa sa mga ispiker kaugnay sa isang tanong ng isa sa mga dumalo rito.

Sa anumang kalagayan at sitwasyon, hindi tayo dapat tumigil sa pag-iisip at pagpupursige sa pagpapalakas ng ating sarili at sa pambansa-demokratikong kilusan.

Mabuhay ang ang ika 50 taong anibersaryo ng pagkakatatag ng NDFP! Long live international solidarity!”

(ulat ng Kabataang Makabayan-Narrm)