Panata ng Jose Rapsing Command – Bagong Hukbong Bayan Masbate na paigtingin ang armadong pakikibaka upang panagutin ang militar at kanilang punong kumander na si Bongbong Marcos Junior sa pagpaslang sa menor-de-edad na si Rey “Carling” Belan at sa daan-daang pang biktima ng terorismo ng AFP-PNP-CAFGU sa prubinsya.

Makapuslit man sa kanilang sariling korte at batas, hindi matatakasan ng militar at ng buong rehimeng Marcos – Duterte ang rebolusyonaryong hustisya. Bilang pakikiisa sa pamilya at kaanak ng biktima, magpupunyagi ang BHB-Masbate na maglunsad ng mga taktikal na opensiba upang paduguin sa libong sugat ang kriminal na AFP-PNP-CAFGU.

Sa utos ni Marcos at Sara Duterte, naglunsad ang AFP ng kampanya ng masaker sa hibang na tangkang maibintang ito sa NPA. Isang pamilya ang minasaker ng mga militar sa Negros. Halos kasabay nito ang tangkang pagmasaker kina Bilan at mga kasamahan nito.

Si Belan, mag-aaral ng Buracan National High School ay masigasig na estudyante. Siya rin ay responsableng anak. Ang kanyang pagsisikap na makahanap ng maipangkakain sa kanyang pamilya ay pagpapakita na siya ay isang kabataang may matayog na pangarap. Pinatay siya ng militar dahil lang sa desperasyong maghasik ng takot.

Maraming katulad ni Belan ang naging biktima ng pagpapatupad ng terorismo ng estado sa Masbate. Isang magsasakang mapayapang nagsasaka sa rantso Pecson ang pinagbabaril sang-ayon sa direktiba ni Masbate Gov. Antonio T. Kho na agawin ang rantso sa mga magsasaka. Isang mabuting ama na halos wala nang pahinga sa pagtatrabaho para may maipakain sa pamilya ang dinampot at pinatay ng militar habang nagkokopra.

Sa katunayan, matapos ang tangkang pagmasaker sa Brgy. Calabad, Dimasalang, tinodo pa ng militar ang terorismo sa walang habas na istraping at tangkang pagpatay sa punong barangay na si Rodolfo Igot sa baryo ng Barag, bayan ng Mobo.

Nanawagan ang JRC-BHB Masbate sa mga Masbatenyo: Papayag ba tayong matulad ang ating mga anak sa sinapit ni Carling? Papayag ba tayong mas marami pang maging biktima tulad niya? Papayag ba tayong palagiang mabuhay sa takot at pangamba? Kung hindi, kailangan nating humawak ng armas at lumahok sa digmang bayan. Ito lang ang paraan.

Ang dinaranas na paghihirap at pambubusabos ng mamamayan sa kamay ng naghaharing iilan ay nakasandig sa armadong lakas ng reaksyunaryong estado na kontrolado ng imperyalistang US.

Walang ibang paraan upang labanan at maipabagsak ng armadong pagsasamatala at pang-aapi ng estado kundi sa armadong pagrerebolusyon. Ipinapakita ng sukdulang terorismo ng militar sa mamamayang Masbatenyo na tanging sa paghawak ng armas at pagsusulong ng digmang bayan makakamit ang tunay na katarungan.