Patuloy na ilantad at labanan ang dayuhang agresyon at pang-uupat ng imperyalismong US ng gera sa mga bansa sa Asya.

Walang ganansya ang mamamayang Pilipino sa patuloy na pakikialam ng Imperyalismong US sa isyu ng bansa sa West Philippine Sea laban sa karibal nitong imperyalismong China.

Patuloy nitong nililikha ang kondisyon sa usapin ng West Philippine Sea upang bigyang rason ang pagpapalawig ng mga dumadaming presensya ng mga sundalong kano sa bansa. Halos sunod-sunod rin ang inilulunsad nitong mga war exercise sa karagatan kung saan mainit ang tensyon. Nilalahukan ng mga kaalyado nitong mga kapitalistang bansa katulad ng Australia at Japan ang nasabing pagsasanay. Habang ginagawang pawang mga tagapanood at mga utusan lamang ang mga sundalong Pilipino.

Sinusulsulan rin ang papet nitong si Marcos II hinggil sa pangangailangan ng matibay na depensa laban sa China. Upang bigyang katwiran ang pananatili ng mga base militar ng US sa mga itinakdang lokasyon sa bansa (agreed location) sa ilalim ng kasunduang Enhanced Defense Cooperation Agreement (EDCA). Malinaw na ito ay paglabag sa konstitusyon ng Pilipinas.

Mulat simula, kakambal ng Imperyalismong US ang gyera para sa sarili nitong interes at ng mga monopolyo kapitalista. Sa buong mundo, US pa rin ang numero unong nagpoprodyus ng mga armas na pandigma. Sa pang-uupat nito sa mga bansa sa pamamagitan ng proxy war ay kumikita ito ng limpak-limpak mula sa pagbebenta ng mga kagamitang militar. Katulad ng nangyayaring gera sa pagitan ng Ukraine at Rusya.

Ang US rin ang nasa likod ng patuloy na tensyon sa pagitan ng bansang China at Taiwan. Ang Taiwan ay isa sa tatlong “island chain” na idineklara ng US laban sa karibal nitong China. Pilit nitong ginagatungan ang Taiwan sa paghihiwalay nito sa China. Kahit pa alam ng US ang patakaran ng China na “One-China-Policy”—na ngangahulugan na ang Taiwan ay bahagi ng China.

Ang pagpihit ng imperyalismong US sa mga bansa sa Asya katulad ng patuloy na pagkontrol at panghihimasok sa panloob na usapin ng Pilipinas ay bahagi ng pagtiyak nito na panatilihing atrasado ang ekonomiya ng bansa at hadlangan ang pambansang industriyalisasyon at ang reporma sa lupa. Upang magkaroon ng patuloy na paghuhuthutan ng mga murang hilaw na materyales, murang lakas paggawa at mapagbubuhusan ng mga surplus na produkto. Gayundin upang magkaroon ng mapaglalagakan ng kapital para sa pamumuhunan at pagkamal ng dambuhalang tubo.

Kaya malinaw na ang nasa likod ng pangggatong ng Imperyalismong US sa isyu ng WPS at pang-uupat ng gera laban sa karibal nitong China ay bahagi ng taktika nito sa pang-ekonomiyang interes at ganansya.

Habang araw-araw pinapatay ang malawak na sambayanan sa kagutuman at sumisirit na kahirapan. Nakaamba ang anumang oras na maaaring pagputok ng digmaan—digmaan na tiyak na magbabaon sa katakot-takot na kahirapan ng mamamayan. Habang mas lalo namang magpapayaman sa mga dambuhalang monopolyo kapitalista.

Dapat patuloy na manawagan ang sambayanang Pilipino sa bansang China na kilalanin nito ang pambansang kasarinlan ng Pilipinas kasama na ang patuloy na inaangkin nitong WPS.

Dapat ding igiit sa China na respetuhin nito ang desisyon ng International Arbitral Tribunal noong 2016. At higit sa lahat ay alisin ang itinayo nitong mga artripisyal na isla na nagsisilbing base militar at ginagawang depensa sa pagdambong sa yamang karagatan na pag-aari ng Pilipinas.

Dapat magkaisa ang buong mamamayang at inaapi sa buong daigdig na buklurin ang pinakamatibay na pagkakaisa at alyansa laban sa pang-uupat ng gera ng imperyalismong US sa mga bansang kontrolado nito. Gayun din laban sa mga dayuhang agresyon.