Hindi malilimutan ng buong rebolusyonaryong kilusan ang tinaguriang “Catbalogan 10” na walang habas at makababoy na pinatay ng berdugo at teroristang AFP noong Agosto 20, 2022. Kaya sa araw na ito, alalahanin natin at bigyan ng Pulang saludo sina Benito Tiamzon (Ka Laan) at Wilma Austria (Ka Bagong-tao), kasama ng walo nilang kasamang nag-alay ng kanilang ultimong buhay sa pagsisilbi sa bayan.

Sila ay nadakip habang bumibyahe sakay ng dalawang van patungo sa tabing dagat ng Catbalogan, Samar. Hindi sila armado kahit nang maiiksing baril. Kasamang tinortyur bago pinatay sina Joel “Ka Divino” Arceo, (kalihim ng isang komite sa subrehiyon sa Eastern Visayas), Ka Yen, Ka Jaja, Ka Matt, Ka Ash, Ka Delfin, Ka Lupe at Ka Butig.

Matapos ang pagpatay isinakay sa bangka ang bangkay ng 10 rebolusyonaryo saka ipinahila sa gitna ng dagat bago tuluyang pinasabog sa pagitan ng Catbalogan at Tarangnan island.

Upang pagtakpan ang kanilang mala-teroristang krimen, naglabas ng gawa-gawang ulat ang Joint Task Force-Storm at Task Force Trident ng AFP. Pinalabas nilang nagkaroon ng engkwentro sa dagat.

Sina Ka Laan at Ka Bagong-tao ay kapwa mga dakilang lider ng Partido Komunista ng Pilipinas (PKP). Sa nagdaang tatlong dekada, si Ka Laan ang nagsilbing tagapangulo ng Komiteng Tagapagpaganap ng Komite Sentral. Si Ka Bagong-tao naman ay ang nagsilbing pangkalahatang kalihim ng Komite Sentral.

Sa pamamagitan ng mahusay na pagsapol sa mga prinsipyo ng Marxismo-Leninismo-Maoismo at gabay ni Ka Joma, mahusay nilang napamunuan ang Komite Sentral at ang Bagong Hukbong Bayan (BHB) sa mahigit tatlong dekadang pagsusulong ng digmang bayan.

Ibinuhos nila ang kanilang buong panahon at buhay sa paglilingkod sa masang api’t pinagsasamantalan. Maging ang kanilang talino’t kakayahan sa pagsusulong ng pambansang kalayaan at tunay na demokrasya.

Matapang nilang hinarap ang kamatayan sa kamay ng mga teroristang AFP ng pasistang US-Marcos II. Totoong nagtagumpay silang wakasan ang buhay ng mga rebolusyonaryong ito ngunit hindi ang diwa ng kanilang matatag na paninindigan.

Ang kanilang pagkawala ay hindi nangangahulugan ng panghihina at pagtigil. Dahil ang bawat buhay ng rebolusyonaryo na nawala at dugong dumanak sa lupa ay magsisilbing butil at pataba para sa patuloy na pagyabong ng digmang bayan—kung saan sisibol ang mas maraming paglaban na tiyak na magpapabagsak sa nabubulok na sistema.

Kaya paghandaan ng rehimeng US-Marcos Jr at utusan nitong AFP-PNP-CAFGU ang paniningil ng bayan sa karumal-dumal na krimeng ito, lahat ng kanilang inutang na buhay at sa pagpapasahol ng pang-aapi at pagsasamantala sa taumbayan. Sila mismo ang patuloy na lumilikha ng hukay na kanilang paglilibingan. Araw-araw namimilipit ang taumbayan sa gutom dahil sa patuloy na pagmahal ng mga pangunahing pangangailangan. Masahol pa, puro kahambugan at wala namang ginagawa si Marcos upang bigyang pansin ang pagpapaunlad ng mga serbisyong panlipunan katulad ng pabahay, kalusugan, edukasyon at trabaho. Wala rin sa hinuha nitong suportahan ang pagpapaunlad ng produksyon sa agrikultura at lokal na industriya na matibay sanang pundasyon sa pag-aangat ng buhay ng mga Pilipino at matatag na ekonomiya ng bansa.

Hinog na hinog ang kondisyon para sa lahat ng mga taga-Camarines Norte na naghahangad ng tunay na paglaya. At ang tanging solusyon lamang para makaalpas tayo sa ganitong naaagnas na lipunan ay ang paglahok at paglulunsad ng makatarungang digma. Isang digma na magbubunsod ng isang lipunang ganap na malaya sa lahat ng tipo ng pang-aapi at pagsasamantala.

Dapat na maging inspirasyon natin ang buhay na inialay nina Kasamang Laan at Kasamang Bagong-tao kasama ng iba pang mga martir ng rebolusyonaryong kilusan. Sila ang tunay na mga anak ng bayan.

Nananawagan ang ACC sa lahat ng mga rebolusyonaryo at lahat ng mga demokratikong kilusan na patuloy na manindigan para sa tunay na kalayaan at demokrasya. Tungkulin nating mga naiwan na ipagpatuloy at tiyakin ang tagumpay ng digmang bayan. Tuloy ang rebolusyon hanggang sa ganap na tagumpay.#