Kinahanglang tibuok-kusog nga batukan ug tapuson ang paghari sa nasudnong traydor nga si Duterte. Kaugmaon sa tibuok katawhan ug kinabuhi sa matag usa ka Pilipino ang nabutang sa kaalautan sa padayon nga pagluhod ni Duterte sa mga imperyalistang gahum.

Daw gihalad na ni Duterte sa altar sa China ang kadagatan ug natural nga bahandi sa nasud bugti sa mga tambok nga kontrata nga gipangwartahan niya ug sa kapareho niyang mga burukrata-kapitalista. Sa pikas bahin, labaw pang mihugot ang paggamit sa US sa tibuok Pilipinas isip dakung base militar sa US isip bugti sa subsub nga ayudang militar alang sa iyang maduguon nga teroristang gyera “kontra-insurhensiya” ug “kotra-droga”.

Tungod sa natagamtam niyang kaayuhan, bungol si Duterte sa singgit sa katawhan aron ipakigbisog ang tinuod nga kagawasan ug panalipdan ang interes sa nasud atubangan sa nanagbanging mga imperyalistang gahum. Kung magpabilin sa poder si Duterte, segurado nga labaw pang mobug-at ang palas-anon sa Pilipinas sa langyawng dominasyon, labaw nga molaygay ang krisis ug mograbe ang pasistang pagsumpo sa makinasudnon ug demokratikong kalihukan.

Hugot nga nalambigit ang kahimtang karon sa Pilipinas sa kasamtangang kahimtang sa tibuok kalibutan nga kinatatampukan ng tumitinding tunggalian ng mga imperyalistang gahum sa ekonomiya ug pamatigayon, diplomasya, pulitika ug militar. Samtang nagkadugay ang dili masulbad nga krisis sa pangkalibutanong kapitalistang sistema, labaw nga mograbe ang maong mga kontradiksyong ug labaw nga mograbe ang hapak niini sa Pilipinas ug sa uban pang mga semikolonya o dili hingpit nga gawasnong nasud.

Anaa sa tunga-tunga sa moang mga panagbangi ang nag-unang mga imperyalistang gahum, una na dinhi ang imperyalismong US nga nagpabiling pinakagamhanan sa tibuok kalibutan tungod sa higanteng makinaryang militar niini nga nakakatag sa tibuok kalibutan. Hugot nga ginahagit sa lain-laing imperyalistang gahum ang paghari sa US, ilabina sa Russia sa militar nga natad, ug sa China, sa natad sa ekonomiya.

Sa desperasyon sa US nga mapangibabawan ang internal niining krisis sa ekonomiya, nagkapuliki kining ibalik ang solo nga paghari. Ginasuklan sa US ang mitumaw nga bag-ong bahinay sa kalibutan (sa hisgutanang militar ug negosyo) tali sa mga imperyalista kung asa nakulangan ang mga nataran sa kanhing nakapailalum sa iyang kontrol.

Sa kasaysayan, kanunay mahinungdanon ang lugar sa Pilipinas sa estratehiyang geopulitikal sa mga imperyalistang nasud. Gikahinaman kini sa mga gahanang nasud tungod kay anaa kini sa tunga-tunga sa mahinungdanong ruta sa pamatigayon, ilabina ang ruta gikan sa Indian Ocean padulong sa East ug Southeast Asia.

Sa nangaging kapin usa ka siglo, gipahamtang sa imperyalismong US ang gahum niini sa Pilipinas, una pinaagi sa dayag nga kolonisasyon, ug pinaagi sa dili direktang kontrol sa kadugayan. Gigamit sa US nga nataran ang mga base militar sa Pilipinas alang sa gyerang agresyon gikan sa Vietnam hangtud sa Middle East, ingonman, alang sa pagpalapad sa merkado alang sa mga produktong Amerikano sa Asia, ilabina sa China. Halos tulo ka dekada na sukad nga gitangtang kini, apan nagpabiling nakaistasyon ang gatusan ka sundalong Amerikano sa Pilipinas ug nagkadaghan ang mga ekslusibo nilang pasilidad militar sa mga kampo sa AFP.

Ang pagpailalum sa Pilipinas sa kolonyal ug malakolonyal nga paghari sa US ang pinakadakung babag sa paglambo ug pag-asdang sa Pilipinas. Ginaharian ang ekonomiya sa Pilipinas sa mga korporasyong Amerikano ug ginadiktahan sa USAID, sa IMF-WB ug mga bangko ug institusyon sa pinansya nga kontrolado sa US.

Mitumaw ang China isip usa ka kapitalistang gahum gikan sa tunga-tungan sa dekada 2000. Ginahimo niining pangdani ang gatusan ka milyong mamumuo nga ubos ang suhulan aron suyupon ang produktibong kapital, ilabina gikan sa US. Dili madugay, pagabahaon sa baratong mga pamatigayon nga gikan sa China ang pangkalibutanong merkado. Sa kasamtangan, ginatugaw ang China sa pagkunhod sa produksyon tungod sa pagkasagad ng merkado sa sobra-sobrang mga produktong pangkonsumo ug pangkapital. Gisulayang pugngan sa China ang krisis niini pinaagi sa subsub nga pag-eksport sa kapital sa porma sa mga pautang ug malukpanong konstruksyong pang-imprastruktura.

Kabahin sa maong mga desperadong lakang ang pagpakusog sa presensya sa China sa Pilipinas sa milabayng mga tuig, partikular na ang dinagkung pagkawkaw sa bahanding mineral ug uban pang natural nga bahandi sa nasud. Nakiglumba karon ang China sa US ug sa uban pang mga kapitalistang gahum sa paghurot sa bahandi sa Pilipinas. Kadungan niini, nagbubo kini og pautang alang sa mga proyektong pang-imprastruktura aron ipangpalit sa sobra-sobrang semento ug puthaw gikan sa China.

Matngon ang China nga balwarteng militar sa US ang Pilipinas nga ginagamit niining dunggoanan, airport ug nataran sa mga sakyanan ug himang iggugubat. Sa taas nga panahon, gigamit sa US ang Pilipinas aron harian ang South China Sea ug kontrolon ang pamatigayon nga moagi dinhi. Nakita sa China ang kamahinungdanon nga pakusgon ang presensya ug pag-impluwensya niini sa Pilipinas atubangan sa nagkagrabeng kolaborasyon niini sa US. Busa ingon na lamang ang pagduso niining kontrolon ug angkunon ang lapad nga kadagatan sa kasadpang bahin sa Pilipinas, kawkawon ang bahanding-dagat ug tukuron ang iyang mga pasilidad militar.

Ang Pilipinas anaa karon sa tunga-tunga sa nagbugno nga imperyalistang gahum. Kinahanglang ipasubsub sa katawhang Pilipino ang ilang pakigbisog alang sa tinuod nga nasudnong kagawasan gikan sa kontrol sa US ug batok sa interbensyon sa China.

Nag-unang nakapunting ang maong pakigbisog batok sa nasudnong traydor nga si Duterte. Kinahanglan siyang batukan, singilon ug papanubagon sa gihimo niyang paglayatak sa kagawasan ug soberanya sa Pilipinas.

Una sa tanan, kinahanglang batikuson ang pagtahan niya sa China sa mga katungod sa Pilipinas sa West Philippine Sea, lakip ang soberanong katungod sa “exclusive economic zone” sa Pilipinas. Kinahanglan nga paninglon usab siya sa korapsyon ug pagpaadunahan sa gisulod niyang mga kasabutan ug kontrata sa pautang.

Kadungan niini, kinahanglan nga subsub usab nga ibutyag ang pagluhod ni Duterte sa imperyalismong US. kinahanglang ibutyag kini isip nag-unang imperyalistang gahum sa Pilipinas, ilabina sa pagsulay niining gamiton ang protesta sa katawhan batok sa China aron ihikaw o hatagag pangatarungan ang nagkagrabeng interbensyon ug paggamit sa Pilipinas alang sa iyang interes militar.

Kinahanglang batukan, singilon ug papanubagon si Duterte sa iyang paghatag-dalan sa pagpakusog sa presensya sa pwersang militar sa US sa nasud, ilalum sa Operation Pacific Eagle-Philippines, ug pinaagi sa nagkadaghang mga ehersisyo ug maniobrang militar sa US sa Pilipinas. Kinahanglang batukan ang dikta sa US nga bag-ohon ang Konstitusyong 1987 aron hingpit nga ibuyangyang ang ekonomiya sa nasud sa kaayuhan sa langyawng dagkung kapitalista, Amerikano man o Chinese. Ginapatuman kini karon ni Duterte aron ilusot ang iyang mini nga pederalismo o uban pang kausaban aron seguruhon ang pagpalanat sa gahum sa mga Duterte.

Kinahanglang batikuson ang US ug ang China sa paghatag og suporta sa tiranikong paghari ni Duterte, ug singilon sila, ilabina ang US, sa pag-armas sa mga pasistang ginsakpan ni Duterte. Ang angkon niyang suportang militar sa US ang naghatag og determinasyon kang Duterte nga ipadayon ang walay-undang nga dinaghang pagpamatay, pulitikanhong paggukod ug pagsumpo sa mga mikontra sa iyang paghari.