Bago pa man sumiklab ang gera sa Ukraine, nasa bingit na ng krisis sa pagkain ang mundo. Pinalala ito ng mga sangsyon sa ekonomya ng Russia, na makaisang panig na ipinataw ng US. Lumalakas ang panawagan mula sa iba’t ibang internasyunal na ahensya at mga sibikong organisasyon na iatras ng US ang mga sangsyon para matugunan ang kasalatang ibinunga ng mga ito.

Apektado ng mga sangsyon ang buong mundo, kabilang ang malaking bahagi ng Asia, Africa, Middle East at halos lahat ng mga bansa sa Latin America na hindi sumasang-ayon at nagpasaklaw dito. Nagdurusa maging ang mamamayan sa loob ng mga bansang nagpatibay sa mga sangsyon. Ang mga bansang ito ay sila ring nagbubuhos ng pondo para armasan ang Ukraine at lalupang patagalin ang gera dito.

Tunay na salarin

Isinisisi ng US at mga alyado nito sa G7 na ang panggigipit ng Russia sa mga eksport ng Ukraine ang salarin ng pagsirit ng mga presyo ng pagkain sa buong mundo. Pero ayon sa Russia, wala itong ipinataw na mga sangsyon sa eksport ng Ukraine. Katunayan, sumang-ayon ito sa hiling ng United Nations na bigyang-daan ang pagbyahe ng mga barko na nagdadala ng mga eksport na butil ng Ukraine sa daungan sa Black Sea na kontrolado ng Russia. Ang problema, tadtad ng mga bombang inilagay ng Ukraine ang karagatan (sea mine), kaya kahit ang sarili nitong mga barko ay di nakalalayag.

Sa aktwal, ang mas masasaklaw at mahihigpit na sangsyon ng US laban sa Russia ang nagpapatindi sa pandaigdigang krisis sa pagkain. Umaabot sa 11,000 indibidwal na mga sangsyon ang nakapataw ngayon sa bansa. Target ng mga ito ang galaw ng perang ruble at kalakalan, mga bangko at kumpanyang Russian, produksyon at pag-eksport ng langis at natural gas, malalawak na mga sakahan, operasyon ng mga barko, eroplano, trak at iba pang paraan ng transportasyon, sektor ng teknolohiya at maging ang midya ng bansa. Itinuturing ng Russia ang mga ito bilang direktang atake at deklarasyon ng gera ng US laban sa mamamayang Russian.

Kahit di direktang pinatawan ng mga sangsyon ang mga produktong pang-agrikultura, mayroon itong “domino effect” (o epekto sa ibang larangan ng kalakalan). Katunayan, ginigipit ang Russia sa pagluluwas ng kahit anong produkto. Hindi nito naipapadala ang mga produktong eksport kahit sa mga bansang hindi sumang-ayon sa mga sangsyon.

Mayor na eksporter sa agrikultura

Ang Russia ang isa sa pinakamalaking eksporter ng produktong pagkain. Ang inieksport nitong trigo (panggawa ng harina) ay pinakamalaki sa buong mundo at tatlong beses na mas malaki (18%) kumpara sa inieksport ng Ukraine (7%). Trigo ang pinakamalaking agrikultural na eksport sa buong mundo, kasunod ang mais. Ayon sa UN, 36 bansa ang nag-iimport ng mahigit 50% ng kanilang trigo mula sa Russia at Ukraine.

Higit dito, mahigit 20% ng pandaigdigang suplay ng pataba ay nagmumula sa Russia (15.4%) at Belarus (5%), na pinatawan din ng mga sangsyon ng US. Ang Russia ang nagsusuplay nang hanggang 40% ng potash at iba pang patabang nakabase sa nitrogen. Tumataas na ang presyo ng mga ito bago pa ang gera sa Ukraine dulot ng pagsirit ng presyo ng langis. Lalo pa itong sumirit dulot ng mga sangsyon sa dalawang bansa.

Ang paghigpit ng suplay at kalakalan ng pataba ay itinuturing ng marami bilang “pinakamalaking banta sa sistema ng pagkain.” Ito ay dahil apektado nito ang lahat ng mga magsasaka. “Ibababa nito ang produksyon ng lahat ng pagkain, hindi lamang ng trigo,” ayon sa mga mananaliksik sa International Food Policy Research Institute. Ibabangkarote rin nito ang maraming magsasaka, laluna sa atrasadong mga bansa, dulot ng nagtataasang presyo ng natitirang pataba sa pamilihan.

Paglala ng kasalatan at pagtaas ng cost of living

Ngayon pa lamang, naghihigpit na ang mga mayor na eksporter ng pagkain para tiyakin ang kani-kanilang lokal na suplay. Noong Mayo, huminto nang magluwas ng trigo at asukal ang India. Noong Abril, nag-anunsyo na ang Indonesia na hindi muna ito mag-eeksport ng palm oil. (Sa Indonesia nagmumula ang 60% ng suplay ng palm oil sa buong mundo.) Pinabagal kahit ng Russia ang eksport nito ng pagkain sa mga karatig-bansa para pangalagaan ang lokal na suplay.

Higit na mararamdaman ang epekto ng mga sangsyon sa susunod na mga anihan. Maraming magsasaka ang magbabawas ng produksyon habang bumababa ang suplay at tumataas ang presyo ng mga pataba. Sa Brazil, tumaas ang presyo ng potash mula $325 kada tonelada noong Disyembre 2021 tungong $1,125 kada tonelada noong Marso. Dahil dito, napilitan ang maraming maliliit na magsasaka na ilimita ang pagtatanim. Nangamba rin ang malalaking sakahan na hindi nila maabot ang target na produksyon dahil nakaasa ang kanilang ani sa paggamit ng pataba.

Samantala, mahaharap sa tumataas na gastos sa pamumuhay ang mamamayan sa mga industriyalisadong bansa dulot ng pagsirit ng presyo ng langis at pagkain. Tinatayang aabot sa 20% ang implasyon sa pagkain sa susunod na taon sa United Kingdom. Pumalo naman sa mga “makasaysayang pagtaas” ang implasyon sa pagkain sa US (10.4%), France (6.4%), Japan (4.7%) at Germany (12.7%).