A lesson that artists gleaned from Marcos’ martial law is that art is never just for art’s sake. Art must be for and about the masses. It must choose sides. It must reflect the life and struggle of the people who themselves write and create it. Art cannot just be erased nor lost. It takes […]
Isang aral na natutunan ng mga alagad ng sining sa panahon ng batas militar ni Marcos, Sr. ay na ang sining ay hindi para sa sining lamang. Ang sining ay para at tungkol sa masa. Ito ay may dapat panigan. Sumasalamin sa buhay at pakikibaka ng masang siya ring nagsulat at naghulma. Ang sining ay […]
Art appreciation echoes the class struggle. For the few who lords over this society, art is just for art’s sake. Something for them to regard briefly, enjoy fleetingly and then forget. Something for them to buy, sell, measure their status and power with and put into pedestals.
Makauri ang pagtingin sa sining. Para sa iilang naghahari-harian sa lipunang ito, ang sining ay ginagawa para lamang sa kapakanan ng sining. Para lamang saglit na masdan, sandaling ikatuwa, at matapos palipasin na mula sa ulirat. Para bilhin, ibenta, ituring na panukatan ng katanyagan at kapangyarihan, ilagay sa mga pedestal.
As an artist of the people, Ka Kyla had not just contributed her talents in the arts in the area she worked in Camarines Sur, but also, the discipline and creativity in all types of revolutionary work she undertook.
Isang artista ng bayan, si Ka Kyla ay nag-ambag hindi lang ng kanyang talento sa sining sa kanyang kinilusang mga komunidad sa Camarines Sur, kundi maging ng disiplina at pagkamalikhain sa lahat ng aspeto ng gawaing iniatas sa kanya.
Imagine a world shrouded in darkness, where all space is controlled and all color blacked out. Everything is sleek but dull and uniform. Creative expression is limited. Paint, ink and paper are monopolized by the elite and the State that represents them. Whoever uses it for the purpose not intended is vilified.
Ipagpalagay ang isang mundong nakalukob ang kadiliman, kung saan ang lahat ng espasyo ay kontrolado at walang ibang kulay na maaaring umiral. Maaaring lahat ay makinis ngunit patay at pare-pareho lamang ang mga hugis. Ang malikhaing pamamahayag ay limitado.
Tumpak ang ulat ng internasyunal na organisasyon na Reporters without Borders. Ang limang taon ng rehimeng US-Duterte ang isa sa mga pinakamalalagim na yugto sa kasaysayan ng pakikibaka para sa malayang pamamahayag sa bansa. Sa ilalim niya, naging krimen ang magpahayag ng taliwas o kritikal sa rehimen. Tulad ng batas militar ni Marcos, walang singhigpit […]
Sa mga kapatid namin sa hanay ng mass media at mga artista ng bayan, Maaalab na pagbati mula sa mga kasama! Hangad naming datnan kayo ng sulat na ito na nasa mabuting kalagayan at ligtas sa anumang kapahamakan kasama na ang inyong mga mahal sa buhay. Sumulat kami sa inyo upang ipahayag ang aming […]