Lalong magiging brutal ang pampulitikang panunupil, maruruming taktika sa gera at tagong operasyong militar sa ilalim ng rehimeng US-Marcos sa pagkakatalaga kay Gen. Eduardo Año bilang tagapayo para sa pambansang seguridad. Titindi ang mga pang-aabuso sa karapatang-tao at mga krimen sa digma.

1. Pinalitan ni Año si Prof. Clarita Carlos matapos ang anim na buwang panunungkulan. Bagamat militarista rin tulad ng iba si Carlos, mula’t sapul nang itinalaga’y nais siya patalsikin ng mga upisyal militar dahil sa hindi siya nila kabaro. Hindi maitago ng tagapagsalita ng Armed Forces of the Philippines (AFP) ang pagkagalak nang sabihin niyang masaya ang militar sa pagkatalaga kay Año.

Sa pagtalaga kay Año, lalong pinalakas ang pamamanginoon ng militar sa burukratikong estado. Sa ilalim ng doktrina ng US sa “anti-terorismo,” at kontra-insurhensyang anti-komunista, pagtuloy na itatakda at didiktahan ng militar ang patakarang pang-estado at ipaiilalim ang mga ahensyang sibil sa kontrol nito. Sa militar, lahat ng bagay ay itim at puti. Ang hindi yuyuko ay komunista kundi man kaibigan ng mga komunista.

2. Ang pagbalik ni Año ay pagkumpleto ng kontrol ng dating mga alipures militar ni Duterte sa mga susing ahensya sa depensa. Kasunod nito ang maanomalyang muling pagtatalaga kay Gen. Andres Centino bilang chief-of-staff ng Armed Forces of the Philippines (AFP) at ng pagtatalaga kay Gen. Carlito Galvez sa Department of National Defense (DND).

May alingasngas tungkol sa kudeta ni Duterte. Ang totoo, tapos na ang kalahati ng kudeta. Ang kaguluhan sa PNP ay hindi pa tapos. Dahil ang kontrol sa militar ay lubos nang na kay Duterte, hawak niya ang isang bayag ni Marcos Jr. Pirmeng sugal sa pulitika tuwing umaalis siya sa bansa para magliwaliw.

3. Dahil si General Año ang tagapayo sa pambansang seguridad, si General Galvez ang kalihim sa depensa, at si General Centino ang hepeng militar, asahan natin ang lahat na brutal na mga taktika ng batas militar, pampulitikang panunupil at gera ng panlulupig. Patuloy nilang pakakawalan ang mga brutal na taktika ng mga ekstrahudisyal na pamamaslang, pagdukot at pagwawala, pag-atake sa mga unyon at organisasyon, armadong reyd sa buu-buong mga barangay, pambobomba mula sa himpapawid at panganganyon sa mga komunidad ng magsasaka, kabukiran at kagubatan at iba pa.

Halos gananp nang napuksa ang posibilidad ng pagtutuloy ng pistoks sa pagitan ng NDFP-GRP sa ilalim ni Marcos sa pag-upo nila Año-Galvez-Centino sa tuktok ng establisimyento ng depensa. Ang pasistang tungkong ito ay marahas na tutol sa anumang negosasyong pangkapayapaan upang lutasin ang gera sibil sa pamamagitan ng pagharap sa mga sosyo-ekonomikong ugat ng armadong tunggalian. Para sa kanila, panlulupig militar lamang ang tanging solusyon; walang ibang kahulugan ang kapayapaan, kundi ang kapayapaan sa sementeryo.

4. Habang abala ang naghaharing pangkatin sa agawan ng kapangyarihan, nalulunod naman ang sambayanang Pilipino sa malalim na krisis. Ipinakikita ni Marcos ang kawalang pakialam sa kalunus-lunos na kagipitan ng sambayanan. Pinatutunayan niya lamang ang lansakang kawalang-kakayahang lutasin ang mga kagyat na suliranin ng pagtaas ng presyo laluna na ng pagkain at mga produkto pang-agrikultura.

Sa harap ng papalalang panlipunang kalagayan, pinili ni Marcos na ipatupad ang mga taktika ng brutal na panunupil ni Duterte sa walang saysay na layong pagdusahin ang mamamayan sa katahimikan. Gayunman, dahil sapol ang mga aral sa panahon ng batas militar, batid ng mamamayan na wala silang ibang pagpipilian kundi ang militanteng lumaban upang makamit ang hangarin nila ng mas magandang buhay.

Nagiging mas determinado ang malawak na masa ng sambayanan na labanan ang terorismo ng estado, habang nakikibaka sila upang ipagtanggol ang kanilang mga karapatang pampulitika, pang-ekonomya, panlipunan at pangkultura. Nagbabadyang sumiklab ang mga welga, malakihang demonstrasyon at iba pang anyo ng kolektibong pagkilos. Maitatayo ang isang malapad na antipasistang nagkakaisang prente para labanan ang ala-batas militar na paghahari ni Marcos.