Nagbubunyi ang Melito Glor Command – NPA Southern Tagalog sa 51 taong masikhay na pakikibaka at pagsusulong ng armadong rebolusyon sa bansa. Taos-pusong nagpapasalamat ang MGC-NPA ST sa patuloy na suporta at pagmamahal na ibinibigay ng malawak na masang inaapi at pinagsasamantalahan. Ang lampas sa kalahating siglo na pag-iral ng NPA ay patunay na bigo ang lokal na naghaharing-uri at patuloy din na mabibigo ang rehimeng US-Duterte sa pangarap nitong lipulin ang NPA sa buong bansa.

Sa okasyong ito, binibigyan ng MGC-NPA ST ng mataas na pulang saludo ang lahat ng mga martir na walang pag-iimbot na inialay ang kanilang tanging buhay para sa sambayanan. Nagbibigay pugay rin ang MGC sa masang manggagawa, magsasaka, malaproletaryado, petiburgesya sa kalunsuran at iba pang positibong pwersa’t inaapi sa lipunang Pilipino na walang-maliw na tumatangkilik sa NPA at sa simulain ng pambansang demokrasya at sosyalistang hinaharap ng rebolusyong Pilipino. Ikinararangal ng NPA na makasama ang buong pwersa ng rebolusyonaryong mamamayan sa pagtupad ng dakilang adhikain na palayain ang bayan mula sa imperyalismo, pyudalismo at burukrata kapitalismo.

Ipinagdiriwang natin ang ika-51 anibersaryo ng NPA na tumatanaw sa pag-igting ng digmaan at paglapit natin sa pintuan ng estratehikong pagkapatas bunsod ng paborableng obhetibong kalagayan para sa pagsusulong ng rebolusyong Pilipino. Ang kasalukuyang krisis sa CoVid-19 na nakakaapekto sa buong mundo at sa Pilipinas ay palatandaan ng pagkabulok ng lipunan at kabiguan ng kapitalismo na itaguyod ang kapakanan at kagalingan ng sangkatauhan.

Sa ibayong dagat, humaharap sa estratehikong paghina ang pangunahing superpower na US habang sumisidhi ang krisis ng pandaigdig na sistema ng monopolyo-kapitalismo. Nagbubunsod ito ng maiigting na tunggalian sa hanay ng mga imperyalistang bansa na nagpapahina sa hegemonikong paghahari ng US sa iba’t ibang panig ng mundo. Halimbawa nito ang pagbubuo ng Russia at China ng mga kasunduan at alyansa sa iba pang mga bansa na katapat ng mga nakatayo nang alyansa at tratado ng US sa daigdig. Ang matitinding ribalan ay nag-aanak ng mga proxy war at mga trade war na nagpapalala sa pandaigdigang krisis at nagpapataw ng labis na pagdurusa sa masang anakpawis.

Sa pagsidhi ng krisis ng monopolyo kapitalismo ay sumahol ang kalagayan ng mga neokolonyang bansa tulad ng Pilipinas. Sa Timog Katagalugan, kontraktwal ang 7-9 sa bawat 10 manggagawa at hindi nakabubuhay ang sahod na natatamo nila mula sa iskemang flexible labor at two-tiered wage system. Kamakailan, 300 manggagawa ang nawalan ng trabaho sa pagsara ng planta ng Honda Cars Philippines, Inc. (HCPI) sa Sta. Rosa, Laguna bunga na rin ng pananamlay ng pandaigdig na pamilihan at krisis sa labis na produksyon ng sistemang kapitalismo.

Resulta ng ipinatupad na lockdown sa buong Luzon, mahigit 700 pabrika ang napilitang tumigil ang operasyon ayon sa PEZA. Sa Cavite lamang, apektado ang 86,549 na manggagawa sa pansamantalang pagsasara ng 309 na kumpanya.

Samantala, nananatiling dukha ang mga magsasaka sa kanayunan dahil walang programa sa reporma sa lupa ang rehimeng US-Duterte. Patuloy na inaagawan ng lupa ang mga magsasaka sa rehiyon upang bigyang daan ang interes ng mga dayuhang negosyante at burgesya kumprador para itayo ang mga proyektong ekoturismo tulad ng sa El Nido sa Palawan, malalaking proyektong imprastraktura tulad ng Kaliwa Dam, malalawak na plantasyon ng mga produktong pang-export gaya ng oil palm sa Palawan at Quezon at mga mapanirang kumpanya ng pagmimina sa Mindoro at Palawan. Lalong dumadaing ang magsasaka sa bagsak-presyo na mga produktong bukid dulot ng malawakang liberalisasyon na binabarat pa lalo ng mga komersyante.

Habang nagugutom ang sambayanan ay nagpapakatuta si Duterte sa US at China para sa katuparan ng kanyang ambisyong pampulitika at patuloy na naghahasik ng teror sa bayan gamit ang EO 70 at NTF-ELCAC. Pangitang-pangita ang pagiging sagadsarin at utak-pulbura ng rehimeng Duterte sa pagpapatupad ng militaristang total lockdown sa buong Luzon sa harap ng CoVid-19. Ipinataw ito nang walang maayos at sistematikong paghahanda sa pagtugon sa pang-araw-araw na pangangailangan ng mamamayang apektado ng malawakan at sapilitang kwarantina. Malinaw na pakana ito ng rehimen upang tabingan ang tunay nitong layunin — ang mailagay ang buong bansa sa de facto Martial Law at ikonsentra ang kapangyarihan ng estado sa kamay ni Duterte.

Sa kabila nito, tatalima ang mga yunit ng NPA sa deklarasyong unilateral ceasefire ng rebolusyonaryong kilusan bilang tugon sa panawagan ni UN Secretary General Antonio Guterres ng isang pandaigdigang ceasefire sa lahat ng warring states. Nagsimula na ito noong 12:00 ng madaling araw ng Marso 26 hanggang 11:59 ng gabi sa Abril 15. Ipatutupad ng lahat ng mga yunit ng NPA ang pagtitimpi sa panahon ng tigil-putukan habang nakapostura sa aktibong pagdedepensa sa panahon ng mga pataksil na atake ng AFP-PNP.

Nauna nang nagdeklara ang GRP ng sarili nitong tigil-putukan. Subalit peke ang deklarasyong unilateral ceasefire (UCF) ng rehimeng US-Duterte para umano pagtuunan ng pansin ang pagresolba sa paglaganap ng CoVid-19. Bago pa man ang deklarasyong UCF at hanggang sa kasalukuyan, nagpapatuloy ang focused military operations (FMO) ng AFP-PNP na pumipinsala at pumeperwisyo sa buhay at kabuhayan ng mamamayan. Sa ilang bahagi ng rehiyon, hindi pinahihintulutang bumili ang mamamayan ng lagpas sa 5kg bigas kada pamilya. Pinagbabawalan rin silang pumunta sa kanilang bukid at kaingin para maghanapbuhay at makakuha ng dagdag na makakain. Sa ilang barangay sa Quezon, hinaharang ng AFP-PNP ang pagpasok ng pagkain bilang bahagi ng presyur sa tinutugis nilang mga yunit ng NPA, mangahulugan man ito ng pagkagutom ng mga residente.

Pinalala ng pasismo ng rehimeng US-Duterte ang krisis sa lipunang Pilipino kaya walang ibang masasaligan ang sambayanan kundi ang NPA. Kinamumuhian ng taumbayan ang rehimeng US-Duterte at ang AFP-PNP, habang labis nilang minamahal ang NPA. Nababatid ng mamamayan ang kawastuhan ng paglulunsad ng rebolusyon at dalisay na hangarin nito taliwas sa nakikita at pinararanas sa kanila na kahirapan at karahasan ng rehimen at ng AFP-PNP. Higit na nadarama ng masa na ang tunay nilang hukbo ay ang NPA sa paglilingkod ng huli sa una sa larangan ng ekonomiya at pulitika. Ipinagtatangol din ng NPA ang mamamayan sa mga atake ng pasistang AFP-PNP.

Laging magkatuwang ang NPA at masa sa pagsusulong ng rebolusyon at hanggang sa pagtagumpay nito. Hindi naging hadlang ang nagpapatuloy na FMO para isulong ng mamamayan at NPA ang armadong pakikibaka sa kanayunan. Sa Timog Katagalugan, nakalatag ang NPA sa 8 probinsya nito na sumasaklaw sa 123 bayan at siyam na lungsod. Ilanpung libong baseng masa ang organisado sa mga rebolusyonaryong organisasyon. Tuluy-tuloy rin ang mga bigwas laban sa AFP-PNP na nagtamo ng mahigit 38 kaswalti (19 patay at mahigit 19 na sugatan) sa 13 aksyong militar na inilunsad ng MGC sa unang kwarto ng 2020.

Sa ika-51 taon ng NPA, hamon sa mga rebolusyonaryo na pag-ibayuhin ang kanilang pakikibaka upang wakasan na ang pang-aalipin at pagsasamantala sa bayan. Kailangang palakasin pa ang NPA at itaas sa panibagong antas ang digmang bayan. Pasiglahin ang mga kampanya sa pagpapasampa at palakasin pa ang mga rebolusyonaryong base sa kanayunan at kalunsuran. Magpunyagi sa kabila ng mga atake at pasismo ng rehimeng US-Duterte at biguin ang EO 70 at NTF-ELCAC. Sa pagtaas ng kakayahan at paglakas ng NPA, at patuloy na pagtamasa ng suporta mula sa masa, maihahatid natin ang digmang bayan sa tagumpay. ###

Mabuhay ang ika-51 anibersaryo ng New People’s Army!

Mabuhay ang Partido Komunista ng Pilipinas!

Mabuhay ang National Democratic Front of the Philippines!

Mabuhay ang sambayanang Pilipino!