Ngayong buwan ng Hulyo, ginugunita ng pandaigdigang kilusang proletaryo ang ika-100 taon ng noo’y dakila at wastong Communist Party of China (CPC o Partido Komunista ng China). Bagaman patuloy na nananatili sa poder ang CPC, ito ngayon ay hawak at pinamumunuan ng monopolyong kapitalista sa estado at malaking burgesya sa China.

Sa pahayag noong Hulyo 1, idineklara ng Partido Komunista ng Pilipinas (PKP) na marapat na gunitain at ipagdiwang ang 55-taong ginintuang kasaysayan ng pamumuno ng CPC sa pambansa-demokratikong pakikibaka at sosyalistang pagrerebolusyon sa China (1921-1976); at ilantad at iwaksi ang kasaysayan nito ng pagtatraydor sa uring proletaryado at pagpapanumbalik ng kapitalistang sistema at pagsasamantala mula 1976.

Ayon sa PKP, sa pamumuno ni Mao Zedong, wasto ang landas na binagtas ng CPC sa unang 55 taon nito at dapat paghalawan ng mga aral at inspirasyon. Tinukoy ng PKP kung papaanong pinamunuan ng CPC ang pambansa-demokratikong rebolusyon at winakasan ang malakolonyal at malapyudal na sistema. Binaybay ng PKP ang mga isinagawang hakbang ng China mula sa pagkumpleto ng reporma sa lupa hanggang pagsulong ng sosyalismo sa buong lipunan.

Tinukoy din ng PKP ang halaga ng ginawa ng CPC na pagsusulong ng rebolusyong pangkultura para payabungin ang demokrasya at turuan ang mamamayan na hawakan at gamitin ang kapangyarihang pampulitika para isulong ang pag-unlad ng China at tuluy-tuloy na itaas ang antas ng pamumuhay ng masang Chinese.

Binatikos naman ng PKP ang huling 45 taon ng paghahari ng mga modernong rebisyunista sa CPC na nagtraydor sa sosyalismo at nagdala sa China pabalik sa landas ng kapitalismo. Ang pamunuan ng CPC ay inagaw ng mga modernong rebisyunista noong 1976 sa pangunguna ni Deng Xiaoping na nanguna sa pagbaligtad sa mga tagumpay ng sosyalismo. Ang CPC ngayon ay hindi na partido ng proletaryado, kundi partido ng monopolyong burgesyang pang-estado na gumagamit sa estado poder para magkamal ng yaman mula sa pagsasamantala sa masang manggagawa.

Tinukoy ng PKP kung papaanong tinalikdan ng CPC ang masang anakpawis. Sa agrikultura, binaklas ang mga komuna at kolektibo at pinabayaang magkanya-kanya ang mga magsasaka sa kanilang maliliit na parsela ng lupa na nagresulta sa malawak na paghihirap at gutom. Sa industriya, binaklas ang kapangyarihan ng mga manggagawa at muli silang ginawang mga alipin ng sahod. Ipinang-akit sa mga dayuhang kumpanya ang napakababang sahod ng milyun-milyong manggagawang Chinese para palawakin ang kapitalismo sa China at magkamal ng superyaman ang malalaking burukratikong kapitalista. Ang China ay isa na ngayong makapangyarihang imperyalistang bansa na nagsasamantala at umaapi sa mamamayan sa iba’t ibang panig ng daigdig.

Kailangang muling magrebolusyon sa China ang aping mga manggagawa at magsasaka. Napakapaborable ng sitwasyon para tipunin ang kapasyahan ng mga proletaryong rebolusyonaryo at muling itayo ang tunay na partido komunista na mamumuno sa panibagong pagsulong ng sosyalistang rebolusyon sa China.

(Basahin ang buong pahayag ng PKP: On the centennial of the once great Communist Party of China)