Sirang plaka ang reaksyunaryong gubyerno sa paulit-ulit na pagdedeklara na “pupulbusin” nila ang rebolusyonaryong kilusan ng CPP-NPA-NDFP. Ang mga Pulang mandirigma ng NPA at ang buong rebolusyonaryong kilusan ng Timog Katagalugan ay kailanma’y hindi pasasailalim sa mga hungkag na programang pangkapayapaan ng bulok na estado. Determinado ang Partido, NPA at pambansa-demokratikong kilusan kasama ang malawak na mamamayang Pilipino na isulong ang demokratikong rebolusyong bayan upang lumaya mula sa gapos ng imperyalismong US, pyudalismo, at burukrata kapitalismo.

Nagpapatuloy ang desperadong paglalako ng amnestiya ng rehimeng US-Marcos II, pinakahuli sa pamamagitan ng inisponsor na panukala ni Senador Jinggoy Estrada noong Marso 13. Ipinasa ng Senado ang House Concurrent Resolution No. 20 para sa paggagawad ng amnestiya sa mga “rebeldeng” CPP-NPA-NDFP. Sinundan nito ang proklamasyong “amnestiya” ni Marcos Jr. noong Nobyembre 2023 kasabay ng paglalabas ng Oslo Joint Statement ng NDFP at GRP.

Pinatutunayan lamang nitong hindi kailanman naging sinsero si Marcos Jr. sa paghahangad ng tunay, pangmatagalan at makatarungang kapayapaan, kung saan layong lutasin ang ugat ng armadong tunggalian sa bansa sa pamamagitan ng pagtugon sa mga karaingan ng bayan. Matatag ang paninindigan ng MGC-NPA-ST kasama ang lahat ng mga rebolusyonaryong pwersa na makatwiran ang maghimagsik laban sa pasismo at terorismo ng estado. Nananatili ang mga batayan ng paglulunsad ng makatarungang digma kaya hinding-hindi palilinlang at tatanggap ang matatapat na kasapi ng NPA ng “amnestiya”.

Ang amnestiya at mga buladas sa “pagtanggap” sa mga “nagbalik-loob” ay lumang tugtugin na. Hindi na bago ang taktikang saywar bilang bahagi ng pangkalahatang kontra-rebolusyonaryong estratehiya ni Marcos Jr. sa balangkas ng US Counter-insurgency Guide. Ikinukubli nito ang tunay na layuning supilin ang mamamayang lumalaban sa pamamagitan ng mga sapilitang pagpapasuko sa tabing ng “ayuda” at sa ultimo’y kapitulasyon sa reaksyunaryong estado. Hibang si Marcos Jr. na pagmukhaing nagtatagumpay ang reaksyunaryong rehimen sa pagdurog sa CPP-NPA-NDFP. Malinaw sa rebolusyonaryong kilusan ang dobleng-talim na taktika ni Marcos Jr. na habang nanawagan ng kapayapaan at nag-aalok ng amnestiya ay todong inaatake ang rebolusyonaryong pwersa at mamamayan at wala ni-katiting na planong lutasin ang mga batayang suliranin ng bansa, bagkus ang pagsilbihan ang makitid na interes sa kapangyarihan at kayamanan, at maglingkod sa lokal na naghaharing-uring malaking burgesyang kumprador, panginoong maylupa at ng among imperyalistang US.

Samantala, malaon nang nalantad ang kampanyang pagpapasuko ng rehimen ay malawakang iskema ng korapsyon ng matataas na opisyal sa AFP-PNP at mga kasabwat nitong burukrata. Pinagkakakitaan lamang ng mga ito ang pondo para sa mga “rebel returnee” na barya lamang ang tinatanggap sa ipinagmamalaking “tulong” ng GRP sa pamamagitan ng ECLIP. Karaniwang nakukuha lamang ng mga pinalalabas na suko ay kakarampot na halaga, isang kilong bigas at ilang mga delata. Ginagamit din ang pondo ng iba pang sibilyang ahensya ng gubyerno para sa kontra-“insurhensya” imbes na ilaan sa makabuluhang serbisyo.

Pumuposturang anghel si Marcos Jr. sa pag-aalok ng peace talks at amnestiya. Desperado siyang pabanguhin ang kanyang bulok na reputasyon sa usapin ng karapatang tao at internasyunal na makataong batas. Ngunit malinaw sa mamamayan sa loob at labas ng bansa na panis na ang pakulong ito. Taliwas sa pangako ng “sinseridad” at “komitment” sa pagkakamit ng pangmatagalang kapayapaan, hindi natitigil ang terorismo ng estado. Kabi-kabila ang paglabag sa karapatang tao tulad ng tortyur at extrajudicial killings, ilegal na pang-aaresto at iba pang pang-aatake sa mga komunidad. Masahol ang militarisasyon sa kanayunan kung saan daan libong magsasaka ang biktima ng walang habas na aerial bombing, istraping, panganganyon, food blockade, sapilitang pagrerekrut sa CAFGU at ahente o intel, at iba pang anyo ng pang-aabuso ng berdugong AFP-PNP. Laganap din ang sekswal na pang-aabuso ng mga militar sa kababaihan. Tahasang minamanmanan at hinaharas ang mamamayan sa lungsod, pinakahuli ang panghaharas sa mga demokratikong grupong lalahok sa komemorasyon ng Pag-aalsang EDSA I. Tampok din ang mga kaso ng pambubugbog sa mga magsasaka at katutubo kagaya nina G. Pedro Ambad at G. Kitot sa Mindoro, iligal na pang-aaresto kay Danilo Acayen sa Rizal, at sapilitang pagwala ni Mariano Jolongbayan at panghaharas sa mga lumalabang magsasaka at manggagawang bukid sa tubuhan sa Batangas. Nitong Marso 4 lamang, pinaulanan ng bomba ang hangganan ng Tagkawayan, Quezon at Del Gallego, Camarines Sur kung saan namatay ang isang magsasaka at muntik nang tamaan ang tatlo pang maglulukad at natrauma ang libu-libong residente.

Lahat ng ito ay kabaliktaran ng ipinipintang kapayapaan ng rehimeng US-Marcos II. Ang kapayapaang hinahangad nito ay kapayapaan ng libingan — pagsupil sa bayan upang pigilan ang pag-aaklas at malayang makapandamong ang lokal na naghaharing uri at imperyalismo. Ang ganitong estilo ng reaksyunaryong gubyerno ang nagtutulak sa libo libong mamamayan na mag-alsa at lumaban upang depensahan ang kanilang demokratikong interes at mga karapatan. Higit na papaigtingin ng NPA ang rebolusyonaryong pakikidigma kasabay ang malawak na masa para ibagsak ang mapang-aping sistema at kamtin ang tunay na pangmatagalang kapayapaan na may hustisyang panlipunan.###