Ika-4 ng Hulyo 1946 ay iginawad ng Estados Unidos sa Pilipinas ang nominal na kalayaan. Bumalik ang Estados Unidos at pilit nilipol ang mga puwersa ng HUKBALAHAP, na pinamumunuan ng lumang Partido Komunista ng Pilipinas, at lahat ng hindi bahagi ng USAFFE. Ang HUKBALAHAP, sa pamumuno ng Partido, ang nagsilbing makapangyarihang sandata ng sambayanang Pilipino laban sa mga Hapon at mga kasabwat nito. Katunayan bago pa man dumating ang mga puwersang Amerikano ay napalaya na ng HUK ang halos buong Gitnang Luzon.

Tiniyak ng Estados Unidos ang pagtatali nito sa Pilipinas. Tiniyak nito ang paglipol sa mga rebolusyonaryong puwersa at itinayo ang mga kasapakat na naghaharing uri. Nagbuhos ito ng suporta sa mga lokal na mga naghaharing-uri, gaya na lamang ng pagbuhos ng pinansiya sa elektoral na kampanya ni Manuel Roxas para tiyakin ang panalo nito sa isang halalang kunwari ay may malay na pakikilahok ang mga mamamayan.

Noong ika-30 ng Agosto 1951 niratipika ang Mutual Defense Treaty na nagsilbing batayan ng pang-militar na pagkakatali ng Pilipinas sa interes ng Estados Unidos. Sinundan ito at sinuportahan ng Visiting Forces Agreement noong ika-10 ng Pebrero 1998 ilang taon matapos mapalayas ang mga puwersa at base militar ng Estados Unidos noong 1992.

Makikita ang pilit na pagmamaniobra ng Estados Unidos upang mailusot ang mga di-pantay na mga kasunduan at dominasyong militar nito sa Pilipinas. Sa ilalim ng mga base militar at VFA nagsilbing tambakan ng nuclear waste ang mga lugar sa Gitnang Luzon at kumalat ang mga sakit gaya ng AIDS. Taong 2014 ipinasa naman ang Enhanced Defense Cooperation Agreement na pinakamasahol sa lahat ng ibang mga kasunduan dahil epektibo nitong ginawang base ang halos buong kalupaan ng Pilipinas. Sa ngayon ay mayroong limang mga EDCA site sa Pilipinas—sa Fort Magsaysay, Nueva Ecija; Basa Air Base, Pampanga; Antonio Bautista Air Base, Palawan; Mactan Benito Abuen Air Base, Cebu; at Lumbia Air Base, Cagayan de Oro. Ang mga baseng ito ay nagsisilbing lunsaran ng giyera kontra-insurhensiya ng Pilipinas, hindi para ipagtanggol ang teritoryo at soberanya ng Pilipinas laban sa panghihimasok ng Tsina. Sa katunayan, kinasasabwat at direktang sinusuportahan ng Estados Unidos ang pag-atake sa mga rebolusyonaryong puwersa at mamamayan.

Sa harap ng tumitinding sabwatan ng Gubyerno ng Pilipinas at Estados Unidos, napatunayan sa mayamang kasaysayan ng paglaban ng mamamayan na walang ibang makapangyarihang sandata ang mamamayan kundi ang magpunyagi sa anti-imperyalistang pakikibaka sa ilalim ng makauring pamumuno ng proletaryado. Walang ibang mabisang sandata kundi ang pagsusulong ng digmang bayan sa lahatang-panig upang ipagtagumpay ang demokratikong rebolusyong bayan tungo sa sosyalismo.