Para sa darating na Mayo Uno, nanawagan ang iba’t ibang grupong manggagawa at anakpawis at mga aktibistang kontra neoliberalismo sa iba’t ibang panig ng mundo na pangunahan ng mga manggagawa ang landas palabas ng pandemyang Covid-19.

Sa isang pahayag noong Abril 18, ipinahayag nilang “ang masang anakpawis, na nilugmok sa kahirapan ng samutsaring mga patakaran sa panahon ng pandemyang Covid-19, ang marapat na nasa unahan ng muling pagbangon, at na marapat na tugunan ang mga pangangailangan ng mga pinakanilapastangan.” Pinirmahan

Kabilang sa mga pumirma ang Kilusang Mayo Uno, ang People Over Profit, ang International Migrants Alliance, WORKINS, Asian Peasant Coalition, International League of Peoples’ Struggles, at Asia Pacific Research Network.

Anila, ang pagkawala ng mga trabaho at kita sa panahon ng pandemya, kasabay ng pagsirit ng mga presyo ng langis at mga batayang pangangailangan, di maabot na proteksyong panlipunan at serbisyong pangkalusugan, ay nagdulot ng “malalalim na sugat sa likod ng masang manggagawa.”

Nananatiling napakataas ng tantos ng disempleyo. Sa taya ng International Labor Organization, nasa 207 milyon ang walang trabaho sa 2022, karamihan sa atrasado at di industriyalisadong mga bansa. Mas mataas pa rin ito kumpara sa 2019. Sa kabilang banda, kalakhan ng naitalang mga trabahong nabawi ay nakakonsentra sa mga mga kapitalistang bansa sa US at Europe na sumasaklaw lamang sa 18% ng global workforce. Walang nakikitang pagbangon sa natitirang 82% ng global workforce at mas malala, dumaranas pa ng pagkawasak ng mga trabaho.

Pinakamalala ang naging epekto ng mga lockdown sa impormal na sektor, kung saan 60% ng mga manggagawa sa mundo ay nagtatrabaho. Sila na dati nang tumatanggap ng mababa at di regular na sahod, ay lalupang nalugmok sa kahirapan dahil wala silang mga proteksyong panlipunan na katulad sa mga manggagawang nasa pormal na sektor.

Dagdag dito, laganap ang paglapastangan sa mga karapatang manggagawa. Kahit sa gitna ng pandemya, walang tigil ang mga kapitalista sa pagbubuwag ng mga unyon at pag-atake sa karapatang magbuo ng asosasyon. Sa mga neokolonya, maraming mga manggagawa ang pinapaslang o iligal na inaaresto.

Sa kabilang panig, patuloy na nagkakamal ng yaman ang 10 pinakamamayang indibidwal sa buong mundo. Gayundin ang mga transnasyunal na korporasyon, laluna yaong mga nasa parmasyutika. Nagkamal ng $34 bilyon ang Pfizer, BioNtech at Moderna — mga kumpanyang nagmamanupaktura ng mga bakuna laban sa Covid-19 noong 2021. Ito ay habang malalaking bahagi ng mundo ang hirap na hirap tumugon sa panawagang bakunahan ang kani-kanilang populasyon dahil sa pagtanggi ng mga ito na ibahagi ang recipe o pormula ng kanilang mga bakuna. Lalupa silang yumayaman sa harap ng pagpabor sa kanila ng mga gubyerno sa anyo ng mga subsidyo, paglilibre sa pananagutan at iba pang insentiba.

Sa harap ng lahat ng ito, iginigiit ng masang anakpawis ang paglikha ng disenteng mga trabaho nang sa gayon ay hindi sila maging “manlilimos sa lipunan.”

Gayundin, iginigiit nilang itaas nang makabuluhan ang sahod, at obligahin ang mga korporasyong transnasyunal na magtaas ng sahod sa “lahat ng bahagi ng supply chain.” Imbes na maglaan ng pansalba sa mga transnasyunal, dapat ilaan ng mga gubyerno ang pondo para sa maliliit at katamtamang laking negosyo, anila.

Iginigiit din nila na palawakin ng mga gubyerno ang mga proteksyong panlipunan, kabilang ang suporta sa mga nawalan ng trabaho at kita, serbisyong pangkalusugan, at iba pa.

Panghuli, iginigiit nilang wakasan ang pampulitika at pampisikal na panggigipit. “Kailangan ng masang anakpawis na matamasa ang kanilang mga karapatan. Kailangan nating organisahin ang ating hanay para ipagtanggol at isulong ang ating mga karapatan,” anila.