Ipagdiwang natin ang Pandaigdigang Araw ng Kababaihang Anakpawis ngayong Marso 8. Atin pang palakasin ang ating hanay na sasagupa sa lumalaking hamon ng pagsusulong ng rebolusyonaryong pakikibaka ng sambayanang Pilipino, sa harap ng bumabangis na pasismo ng rehimeng US-Marcos at paglalim ng krisis ng malakolonyal at malapyudal na lipunan.

Saluduhan natin ang mga kababaihang Pulang mandirigma na bumabalikat ng mga tungkulin bilang giyang pampulitika at mga pinuno ng Bagong Hukbong Bayan (BHB) at iba pang mabibigat at mahahalagang tungkulin sa pagsusulong ng rebolusyonaryong armadong pakikibaka. Parangalan natin ang mga militanteng kababaihan na nagpupursige sa demokratikong pakikibaka sa harap ng pasistang karahasan ng kaaway. Kilalanin natin ang pagtataguyod nila ng dakilang tungkulin sa pagsusulong ng pakikibaka para sa pagpapalaya sa kababaihan at buong sambayanang Pilipino mula sa pang-aapi ng estado ng pyudal at burges na naghaharing-uri.

Malayong mas marangal, mas malakas at mas matapang ang mga kababaihang tunay na nagsisilbi sa mamamayan, kahit walang sahod at personal na pakinabang, kumpara sa mga bayarang machong heneral at sundalo ng naghaharing-uri. Ang mga kababaihang rebolusyonaryo ay handang magsakripisyo at iwan ang personal na interes, kabilang ang kanilang mga anak at pinakamamahal sa buhay upang magsilbi sa mahihirap, kumpara sa mga machong sundalo ng naghaharing-uri na nakasalalay ang sakripisyo sa interes nilang magkapera at makakuha ng medalya, promosyon at mga personal na pakinabang. Ang mga machong reaksyunaryong sundalo ay tigreng papel, na sa biglang tingin ay nakakakilabot at matapang, subalit sila’y mga matatakuting kuting na sunud-sunuran sa kanilang among imperyalista, mga panginoong maylupa, malalaking burges-kumprador at kurakot na burukrata kapitalista.

Nagdudulot ng natatanging pagdurusa ng mga kababaihang Ilokano ang pagsidhi ng krisis sa ekonomiya. Pinapatindi nito ang pang-aapi at pagdurusa nila mula sa kawalang-hanapbuhay, nakapakong sahod ng mga manggagawang-bukid at manggagawa sa serbisyo, bumubulusok na ani at kita ng mga magsasaka at mangingisda at iba pang maralita, kabilang ang maliliit na empleyado at propesyunal na kababaihan. Ang mga kababaihan ang pangunahing nababagabag sa pagbabanat ng napakaliit na kita sa harap ng tuloy-tuloy na pagsirit ng presyo ng lahat ng bilihin at pangangailangan.

Sa pagsidhi ng kahirapan, umiigting ang terorismong ipinapakat ng rehimeng US-Marcos sa taumbayan na dumadaing. Dulot ng macho-pyudal, burges at pasistang oryentasyon ng armadong pwersa ng estado, ang mga kababaihan ang nakararaming biktima at bulnerable sa militarisasyon. Sa mga komunidad ng Ilocos na kinakampuhan ng Philippine army, tuloy-tuloy at laganap ang sekswal na pagsasamantala sa kababaihan at panlilinlang sa kanila upang gamiting espiya. Dahil sa pagtingin na sila ay mahina, madaling sindakin at linlangin, sila ay napupuruhan ng redtagging at pekeng pagpapasurender at iba’t ibang porma ng pananakot at paglabag ng NTF-ELCAC sa kanilang karapatang pantao.

Ang rehimeng US-Marcos ang kasalukuyang kumakatawan sa reaksyunaryong estado na nang-aapi sa kababaihan. Isinusulong nito ang mga patakarang kontra-mahirap at maka-mayaman sa pagpapaigting pa ng pagpapatupad ng mga neoliberal na patakaran sa ekonomiya. Si Marcos ang hepeng kumander ng AFP, PNP at NTF-ELCAC na nag-uutos sa terorismo na nanggagahis sa karapatan ng kababaihan.

Sa pagpapaigting ng rehimeng US-Marcos sa krisis sa ekonomiya at pasismo, ang mga Ilokanong kababaihan ay natutulak na magbalikwas. Natutulak silang direktang lumahok sa armadong rebolusyon sa pamamagitan ng pagsapi sa BHB. Natutulak silang buuin, palawakin at palakasin ang kanilang mga demokratikong kapisanan upang isulong ang kanilang interes sa lahat ng paraang makatarungan at kinakailangan. Natutulak silang magpunyagi upang umalpas at durugin ang macho-pyudal at burges na kultura na idinadagan ng reaksyunaryong estado upang ipwesto ang kanilang hanay sa unahan at gitna ng demokratikong rebolusyon ng sambayanang Pilipino.

Higit kailanman, nararapat lamang na ang mga Ilokanong kababaihan ay mas mahigpit pang makipagkapitbisig sa iba pang anakpawis at pinagsasamantalahan upang kumilos at ipaglaban ang ating interes at tutulan ang mga patakaran ng rehimeng US-Marcos na nagpapaibayo sa ating kahirapan. Kailangan nating militanteng idemanda ang kagyat na pagpapatigil sa pagtaas ng presyo ng langis, mga bilihin, pangangailangan at serbisyo, ang pagpapataas sa presyo ng lokal na produktong-bukid at pagtigil ng importasyon, mas mataas na sahod, pagpapababa sa upa sa lupa at interes ng utang, pagtigil ng dayuhang pamumuhunan at pagbebenta sa mga likas na yaman. Dapat na walang-puknat at buong-tapang na labanan ang pang-aabuso sa ating karapatan laban sa red-tagging, harassment at pekeng pagpapasurender ng NTF-ELCAC.

Habang pinapaigting ng rehimeng US-Marcos ang paghihirap at pang-aapi sa kababaihan, wasto at makatarungan ang paglaban. Wasto ang magtayo ng mga demokratikong samahan ng masa at makibaka sa anumang paraang nararapat. Wasto at makatarungan ang pagtahak sa landas ng rebolusyonaryong armadong pakikibaka at pagsampa sa BHB. Wasto at makatarungan ang mag-organisa ng rebolusyonaryong katipunan at magtayo ng pampulitikang kapangyarihan ng mamamayan. Tanging sa pagtitindig ng kapangyarihang pampulitika ng mamamayan mapapatid ang gapos ng pang-aapi at pagsasamantala sa kababaihan at pantay-pantay na kakamtin ng buong lipunan ang kasaganahan sa pamumuhay, kalayaan at demokrasya.#