Nakikiisa ang NDF-Bikol sa tagumpay ng mamamayang Pilipino sa paggigiit na maibalik ang mga kampana ng Balangiga mula sa siglong pagkulimbat ng imperyalistang Estados Unidos noong sakupin nito ang bansa. Nakatakdang ibalik ang naturang mga kampana ngayong Nobyembre. Ang malakas na anti-imperyalistang kilusang masa ang nagbunsod ng tagumpay na ito. Muling pinatunayan na ang nagkakaisang lakas ng sambayanan ang muog na buong makapagpapayukod sa anumang pwersa ng reaksyon maging ang imperyalistang kapangyarihan.

Ang mga kampana ng Balangiga ay ginawang tropeyo ng kabagsikan ng imperyalistang agresyon, pandarahas at pandarambong ng Estados Unidos laban sa mga mamamayan ng daigdig. Ilinalarawan nito ang panunupil ng imperyalistang US sa makatwirang pagbabalikwas ng mamamayang Pilipino laban sa imperyalistang pananakop. Tinataguriang mga rebelde o insurgents na marapat parusahan o patayin ang masang nangangahas lumaban. Subalit pinatutunayan din nito ang makasaysayang pag-aalsa ng sambayanan para sa tunay na kalayaan at demokrasya.

Taong 1901 nang naganap ang brutal at marahas na masaker sa Balangiga. Dalawang taon matapos magsimula ang digmaang Pilipino-Amerikano. Sa atas ni Hen. Jacob Smith, pinagbabaril ng mga tropang Amerikano ang lahat ng Pilipinong sampung taong gulang pataas at may kakayanang humawak ng armas. Tinangay ang mga kampana matapos sunugin ng US ang buong bayan.

Ito ang ganti ng tropang Amerikano sa makasaysayang reyd ng mga Pilipinong gerilyang tinawag na Pulahanes at pag-aalsa ng mamamayan sa bayan ng Balangiga upang ipagtatanggol ang isla ng Samar laban sa mga dayuhang mananakop. Nagsilbi ang mga kalembang ng kampana ng Balangiga bilang hudyat ng mga Pilipinong gerilya sa pagsalakay. Ang pag-aalsa sa Balangiga ang isa sa mga pinakamatatagumpay na paglaban ng mamamayang Pilipino, partikular ng masang Samarnon, laban sa kolonyalismo at pananakop ng US.

Ang armadong paglaban ng mga Pulahanes sa Samar at sa iba pang prubinsya ng Bisayas ay kabilang sa pambansang pagsusulong ng rebolusyon ng sambayanang Pilipino sa pangunguna ng masang anakpawis para sa pambansang paglaya. Sa Luzon, nagpatuloy ang masang Bikolnon sa paglulunsad ng armadong pakikibaka hanggang 1903 kahit sa kabila ng pagsuko ng kanilang lider na si Simeon Ola. Samantala, sa pamumuno ni Macario Sakay, ipinapagtuloy ng Timog Katagalugan ang pakikibaka magmula 1902 hanggang 1906.

Gayundin ang paglagablab ng armadong paglaban ng mamamayan ng Mindanao, partikular ng masang Moro, magmula 1902 hanggang 1916. Kinaharap ng imperyalistang US ang pag-aalsang Hassan noong 1903-1904; rebelyong Usap ng 1905; rebelyong Bud Bagsak noong 1913 at ang rebelyong Bud Dajo noong 1906. Sa harap ng kanilang pagkabigong supilin ang mapanlabang diwa ng mamamayang Moro, ilinunsad ng tropang Amerikano ang pinakamadugo at pinakamarahas na pagmasaker. Ayon mismo sa isang heneral ng US, umabot sa 600,000 masang mandirigma at sibilyan, o 1/6 ng populasyon ng buong Luzon, ang pinatay ng mga dayuhang mananakop.

Ipinatupad ng imperyalistang US ang walang kaparis na brutalidad ng genocide o walang pakundangang pagpaslang. Kasabay nito, tinortyur ang mga nahuling gerilyang Pilipino, ginahasa at pinagsamantalahan ang mga kababaihan, winasak ang mga kabahayan at ari-arian ng masa. Ilan sa mga tipo ng tortyur na ginamit ang water cure at rope torture. Nagtayo rin ng mga kampo at kinontrol ang paglabas-masok ng masa sa kanilang mga komunidad sa pamamagitan ng hamleting.

Ipinasa ng imperyalistang US ang The Sedition Law of 1901, Brigandage Act of 1902 at ang Reconcentration Act of 1903 upang bigyang-matwid ang karahasan ng militar at ang panunugis sa mga rebolusyonaryo. Tinaguriang bandido ang mga rebolusyonaryo at makabayang pwersa.

Mahigit isang siglo ang makalipas, nagpapatuloy ang makabayan at makauring tunggaliang ito. Sa isang banda, ang pagwawasiwas ng imperyalistang US at mga lokal na galamay nito ng kontra-mamamayang gera at sa kabilang banda naman ay ang paglulunsad ng sambayanan ng makatwiran at makatarungang digmang bayan. Hanggang sa kasalukuyan ginagamit pa rin ang mga pamamaraang ito ng panunupil sa anyo ng “criminalization of political offense”, pagtawag ng mga lumalaban bilang bandido at terorista, pagtipon ng mga tao kapag may operasyong militar at pagbibigay ng buong-basbas sa AFP-PNP sa pagwasiwas ng walang habas na pamamaslang at militarisasyon.

Bilang nangungunang papet at tagapagpataguyod ng imperyalistang interes, wala sa pusisyon si Duterte na ipagyabang at angkinin ang tagumpay ng pagbabalik ng mga kampana ng Balangiga. Sa kumpas ng among imperyalista, buong lugod na ipinatupad ni Duterte ang Operation Pacific-Eagle Philippines at ang kontra-insurhensyang Oplan Kapayapaan. Tulad ng kung paano ipag-atas noon ni Hen. Jacob Smith na supilin ang pakikibaka ng mamamayan, ipinag-utos din ng kasalukuyang rehimeng US-Duterte ang paglulunsad ng mas mararahas at brutal na atake laban sa masang nagbabalikwas. Tulad noon, tinatagurian ding mga rebeldeng nais lamang manggulo ang mga rebolusyonaryo. Ngunit, tulad din ng ilang ulit nang pinatunayan ng kasaysayan, mananatiling bigo ang imperyalistang US at ang lokal na naghaharing uri na apulahin ang alab ng demokratikong rebolusyong bayan na ilinulunsad ng sambayanang inaapi at pinagsasamantalahan.

Sadyang mababaw at malabnaw ang pagpoposturang makabayan ni Duterte at ang pagpapahayag niyang pupunta lamang siya sa Estados Unidos kung maibalik na ang mga kampana ng Balangiga. Wala ni isang patakarang ipinatupad ang kanyang rehimen na makapagpapatotoo sa kanyang katapatan sa pambansang kalayaan at soberanya. Sa katunayan, limpak-limpak na salapi at tone-toneladang armas ang tinanggap ng rehimen kamakailan mula sa imperyalistang US sa layuning pag-ibayuhin ang gera kontra-mamamayan at mapalawak ang panghihimasok ng imperyalistang US sa bansa.

Ang Pilipinas ang nakatanggap ng pinakamalaking ayudang militar mula sa US sa buong South East Asia. Higit sa P5 bilyon ang halaga ng mga kagamitang militar na pinondohan ng US para sa berdugong AFP mula Enero 2017 hanggang ngayong taon galing sa badyet ng US para sa Overseas Covert Operations (OCO) o pondo para sa “gera kontra-terorismo” nito sa buong mundo, kung saan kabilang ang Operation Pacific Eagle. Pinahihintulutan at itinataguyod din ni Duterte maging ang panghihimasok ng US sa social media. Kamakailan lang, napabalitang natapos na ng US Army ang pagsasanay ng isang “social media monitoring cell,” na bahagi ng Civil Military Operations Regiment ng Philippine Army na sinimulan noong Hulyo 23. Magsisilbi ang pasilidad ng US sa yunit na ito sa upang supilin ang kalayaan sa pagpapahayag at ang kalayaan sa pamamahayag. Sa direktang pakikipagtulungan sa imperyalistang US, sisidhi ang media censorship at ang kultura ng pagpapatahimik sa mamamayan, sa mga progresibo at maging sa mga kalaban sa pulitika ng kampo ni Duterte.

Muling dadagundong ang mga kampana ng Balangiga at maghuhudyat sa ibayong paglaban ng mamamayang Pilipino. Nagbabalikwas ang sambayanan laban sa imperyalismo, pyudalismo at burukrata kapitalismo. Malinaw sa mamamayang hanggat nagpapatuloy ang imperyalistang panghihimasok at ang pagsasamantala ng naghaharing-uri, mananatiling simboliko lamang ang pagbabalik ng mga kampana ng Balangiga.

Ang makasaysayang tagumpay ng mamamayang Pilipino sa pag-aalsang Balangiga ay inspirasyon ng sambayanan sa pagsusulong ng bagong tipo ng demokratikong rebolusyong bayan sa pamumuno ng CPP-NPA-NDFP. Bagong tipo ito dahil ipinagpapatuloy nito ang nagtagumpay na Rebolusyong 1898 sa pamumuno ni Bonifacio laban sa pananakop ng dayuhang Espanyol. Matalas nitong linalayon ang pambansang kalayaan at demokrasya at mas mataas na tunguhing kamtin ang isang lipunang sosyalista para sa kapakinabangan ng mamamayan. Napigilan man ng pagtataksil ni Aguinaldo at ng kanyang pangangayupapa sa imperyalistang US ang ganap na tagumpay at paglaya ng bansa, hindi nanlamig ang rebolusyonaryong diwa ng sambayanan. Nagpapatuloy sa paglakas ang demokratikong rebolusyong bayan ng kasalukuyang panahon nang nakaugat sa mga aral ng kasaysayan. Pinatunayan ng makasaysayang pakikibaka sa Balangiga ang kawastuhan ng landas ng armadong pakikibaka at ang kapasyahan ng mamamayang Pilipinong tumangan ng armas at maglunsad ng makatwirang digmang bayan upang makamit ang tunay na kalayaan at demokrasya.