Kailangang mahigpit na labanan ng mamamayan ang pinatinding paniniktik at panunupil ng surveillance state ng ilehitimong rehimeng Marcos II na rumurok sa pagsasabatas ng RA 11934 o SIM Card Registration Act nitong buwan. Imbes na masindak, hamon sa hanay ng demokratikong pwersa na paigtingin ang anti-pasistang pakikibaka at ipaglaban ang demokrasya sa gitna ng de facto Martial Law ng estado.

Nagsisilbi ang SIM card registration sa plano ng reaksyunaryong estado na malawakang paniniktik at panunupil sa lahat ng anyo ng pakikibaka. Nagmimistulang nakamasid ang estado sa lahat ng ginagawa, sinasabi at pinupuntahan ng sinuman. Tahasan nitong pinagkakaitan ng pribasiya ang indibidwal at ibinubuyangyang ang kanyang buhay sa estado. Tinatakot nito ang sinumang nais magpahayag ng saloobin o tumuligsa sa pamahalaan dahil sa bantang “malalaman” ng estado ang kanilang katauhan.

Oktubre 10 nang pirmahan ni Marcos Jr. ang batas sa pagpaparehistro ng SIM card na nag-oobliga sa sinumang bibili ng SIM card na magsumite ng government ID at magbigay ng kumpletong pangalan, address, kasarian at petsa ng kapanganakan. Obligado naman ang mga mga telco (kumpanya sa telekomunikasyon) na itala ang identidad ng lahat ng may hawak ng SIM card. Ipatutupad na ang pagpaparehistro ng SIM card pagdating ng Disyembre. Nagpapataw ito ng napakabigat na parusa sa bawat paglabag—multang P100,000 hanggang P300,000 o pagkakapiit nang anim na buwan hanggang dalawang taon para sa magbibigay ng pekeng impormasyon sa pagrerehistro. Para sa mga negosyong hindi susunod sa pagrerehistro, pwedeng umabot ang multa hanggang P1,000,000 sa third offense. Magmumulta naman ang mga magbebenta o maglalabas ng impormasyon ng mga SIM card users ng pinakamababang P500,000 hanggang P4,000,000.

Pataksil na ipinasa ang batas sa tabing ng pagpuksa sa mga scam at iba pang krimeng gumagamit ng text. Sa masmidya, pinatatampok ang mga text scam at nag-iingay ang mga tagapagsulong ng batas sa pagiging huli ng Pilipinas sa SIM card registration. Ang hindi binabanggit, walang matibay na ebidensyang napapababa ng pagpaparehistro ng SIM card ang dami ng krimen.

Sa 155 bansang nagpasa ng katulad na batas, hindi epektibong napigilan ang mga text scam. Nagawa pa ring nakawin ang impormasyon ng mga SIM card users sa pamamagitan ng kanilang mga aktibidad sa internet kaya’t nagpatuloy ang mga scam text, identity theft, at iba pang cyber crime. Sa Mexico, binawi ang katulad na batas matapos ang tatlong taon, hindi lang dahil bigo itong pigilan ang mga krimen kundi dahil naging sanhi ito ng paglala ng nakawan ng cellphone. Kung seryoso ang gubyerno sa data security at pagpuksa sa mga krimen, hindi sagot ang batas sa SIM card registration.

Ayon din sa mga nag-aadhika ng karapatan sa paggamit ng internet, hindi mainam ang SIM card registration sa Pilipinas kung saan maraming mamamayan ang walang opisyal na papeles dahil malayo sa sentro o hindi kayang magbayad ng mga transaksyon sa gubyerno. Sa madaling sabi, pagkakaitan nito ang mahihirap na mamamayan ng akses sa telekomunikasyon at internet at sa lahat ng benepisyong makukuha mula rito. Sa kabila ng malilinaw na disbentahe, nagpakanang isabatas ang SIM card registration simula pa noong rehimeng Duterte.

Hindi nakapagtatakang naging batas ito sa ilalim ni Marcos Jr., sagadsaring tuta ng imperyalismong US at dugong diktador na interesadong isakatuparan ang imbing pakana na mass surveillance o paniniktik sa mamamayan ng estado. Panibagong sandata ito ng ilehitimong rehimen para sugpuin ang kilusang masa at patatagin ang imbing paghahari ng pamilya Marcos at mga Duterte. Bahagi ito ng pagpapalakas sa mga pasistang batas pangunahin ang Anti-Terrorism Act at Cybercrime Prevention Act.

Gagamitin ng estado ang inirehistrong impormasyon kasabay ng pagbili ng SIM card para pakinabangan ang napakaraming datos ng mamamayan na natipon mula sa National ID system, network ng smart CCTV na Safe Philippines at paniniktik ng mismong AFP at PNP. Dagdag pa rito ang ninanakaw ng imperyalismong US at China na datos sa mamamayang Pilipino sa pamamagitan ng mga satelayt, pagta-tap sa mga internet cable at mga programang pang-espiya sa internet.

Pangita sa mga probisyon nito kung papaano ito magagamit para atakehin ang karapatang sibil at pulitikal ng mamamayan. Dahil matatali na ang SIM card sa pangalan ng isang indibidwal, mas madali nang tukuyin at alamin ang kanyang mga aktibidad sa komunikasyon at maging ang kanyang lokasyon kung gagamitan ng telco ng signal triangulation. Inoobliga din ng batas ang mga telco na ibigay sa gubyerno ang iba pang personal na impormasyon hinggil sa mga taong naka-subpoena o ipinatatawag ng korte. Mapanganib ito sa mga aktibista at kritikong target ng terrorist-tagging ng estado. Sa kalagayang hawak ni Marcos II ang mayorya ng Korte Suprema, napakadali para sa gubyerno na sampahan ng gawa-gawang kaso at mag-imbento ng dahilan para kunin ang impormasyon ng mga target ng panunupil.

Pahihirapan din ng batas ang mamamayan na itago ang kanilang identidad o maging anonymous kahit na nakadepende dito ang kanilang kaligtasan. Banta ito para sa mga whistleblower na maaaring gantihan ng mga personaheng kanilang inilalantad at mga mamamahayag na may obligasyong etikal na protektahan ang kanilang mga pinagkukunan ng impormasyon. Lalong kikitid ang demokratikong espasyo sa pagsikil sa kalayaan sa pamamahayag.

Hindi maaaring manahimik sa gitna ng matinding krisis at pagsasamantala sa bansa. Dapat puspusang labanan ang pang-aatake sa karapatan ng mamamayan. Kailangang ipagtanggol ang karapatan sa pribasiya at tutulan ang lahat ng hahadlang sa kalayaang magpahayag, magprotesta at makibaka para sa mga demokratikong kahilingan at interes. Mahigpit itong tungkulin ng sambayanang Pilipino ngayong laganap ang disimpormasyon at nasa tuktok ng poder ang mga sagadsaring pasistang pamilyang Marcos at Duterte.

Dapat tuligsain ang SIM card registration at ilantad ang tunay nitong layunin sa mamamayang Pilipino. Sa harap ng panlilinlang ng gubyerno, kailangang payabungin ang mga pananaliksik at edukasyong pangmasa sa information security at mass surveillance. Ituro sa mamamayan ang kahalagahan ng karapatan sa pribasiya. Makipagtulugan sa mga digital rights activists at mga abugadong eksperto sa cyber, mga miyembro ng masmidya at mga nasa sektor ng edukasyon para isulong ang laban na ito.

Inaakala ni Marcos Jr. na ang mga pasistang hakbangin gaya ng SIM card registration ay pipilay sa pakikibaka ng mamamayan. Matindi ang pagkauhaw ng bayan para sa tunay na kalayaan at demokrasya. Susulong—hindi aatras—ang kilusang masa sa harap ng mga imbing pakana ng gubyerno na pipilan ang paglaban ng bayan.#