Nagluluksa at namumuhi ang sambayanang Pilipino sa napakababang estado ng pagtataguyod sa karapatang pantao sa ilalim ng ilehitimong rehimeng US-Marcos-Duterte. Nagpapatuloy at lalong sumasahol ang kabi-kabilang kaso ng paglabag sa karapatang pantao ng mamamayan at ang impyunidad ng mga ahente ng estado na siyang pangunahing may kagagawan sa mga krimeng ito. Higit pa itong sasahol sa nagbabadyang pag-igting ng panghihimasok-militar ng US sa buong bansa matapos ang pagbisita ni US Vice President Kamala Harris nitong Nobyembre.

Tulad ng nagdaang tiranikong rehimeng US-Duterte, todo-buhos ng pondo ang kasalukuyang rehimen sa mga pasistang ahensya, institusyon at mga asong opisyal ng AFP-PNP para kunin ang kanilang loob at katapatan. Halatang-halata ang paghahabol at maniobrang ginawa ni Sandro Marcos para ibalik ang tinapyas na pondo ng pasistang NTF-ELCAC (P10 bilyon) at ang intelligence funds ng DepEd (P150 bilyon), ahensyang hawak ni Sara Duterte. Pagpapawalambisa ito sa desisyon ng bicameral session ng mababang kapulungan at senado na tapyasin ang pondo dahil sa mga iregularidad sa pag-uulat at posibilidad ng malakihang kurapsyon ng institusyon. Malinaw rin itong pagbalewala ng mga Marcos sa malawakang panawagang buwagin na ang pasistang institusyon. Dapat sana’y ilalaan na ang malalaking pondo sa mga programa at ahensyang higit na kapaki-pakinabang para sa mamamayan.

Kung si Duterte ay naglunoy sa pakinabang mula sa US at China sa pamamagitan ng pamamangka sa dalawang imperyalistang bansa, pinili ni Marcos ang lamang na pagkiling sa US para maghabol ng mas malaking garantiya sa kapangyarihan at kayamanan. Tiyak na pagpipyestahan nila at ng mga opisyal ng AFP-PNP ang ipinangakong pondo ng US na $66.5 milyon para sa itatayong mga bagong base militar sa bisa ng Enhanced Defense Cooperation Agreement (EDCA) at $100 milyong pautang para sa mga gamit militar.

Binubusog ng US at ng rehimen ang bulsa ng mga ahensyang panseguridad nito para tuluy-tuloy na mapakawalan ang brutal na kampanyang panunupil laban sa nakikibakang mamamayan. Sa Palawan, halos walang-lubay ang mga focused military operations (FMO) laluna sa mga lugar na nilulunsaran ng pagsasanay-militar ng mga tropa ng US at AFP. Isang malaking kabalintunaan ito habang ipinamamarali ng WESCOM na nagtatagumpay ang kanilang “gera kontra-komunista” sa probinsya. Iniresulta nito ang iba’t ibang tipo ng paglabag sa karapatan ng mga Palaweño. Iniulat nila ang takot sa walang pakundangang pamamaril at pagpapasabog sa mga inilulunsad na pagsasanay-militar. Bukod pa rito ang panggigipit sa kanilang mga kabuhayan at iba pang aktibidad panlipunan. Mula naman nang pwestuhan ng US ang kampo ng WESCOM sa Oyster Bay sa loob ng Ulugan Bay, Puerto Princesa City noong 2014, pinagbawalan na ang mga mangingisdang lumapit sa lugar at ang sinumang lumabag ay papuputukan ng mga papet na tropa.

Para sa mga Palaweño, ang mga FMO at retooled community support program operations (RCSPO) ng militar ay walang ibang nais kundi protektahan ang mga base militar ng US, proyekto ng mina, ekoturismo at iba pang dayuhang programa sa probinsya sa kapinsalaan ng kanilang buhay at karapatan. Habang inutil naman ang mga ito na ipagtanggol ang mga mangingisdang Pilipino laban sa lansakang panghaharas ng mga tropa ng China sa kanilang paghahanapbuhay sa karagatang saklaw ng West Philippine Sea.

Modernisasyon rin ng mga armas at kagamitang militar ng WESCOM ang tutok ng rehimen sa halip na ayuda sa mga naapektuhan ng Bagyong Paeng at sa mamamayang labis na apektado ng tuluy-tuloy na implasyon. Ipinagmamalaki pa ng WESCOM ang mga bibilhin nitong karagdagang helicopter, unmanned aerial system (UAS), mga abanteng kagamitan sa komunikasyon at huwad na programang ECLIP na nilaanan ng dambuhalang pondo.

Ang brutal na gera ng rehimen laban sa mamamayan ay naglalayon, sa pangunahin, para supilin ang pakikibaka ng bayan sa mga anti-mamamayang patakarang ipinatutupad nito. Habang lalong tumitindi ang krisis ng lipunang malakolonyal at malapyudal at ang kaakibat nitong lumalawak na diskuntento sa hanay ng mamamayan dahil sa labis na kahirapan, hindi na makapaghari sa dating paraan ang reaksyunaryong rehimen. Pinababangis at ginagawang mas brutal ng estado ang pasista-teroristang pang-aatake laban sa mamamayang lumalaban para tiyakin ang interes ng naghaharing pangkatin at amo nitong imperyalista. Kasabay nito ang higit na pagiging agresibo ng imperyalistang US na kontrolin at panghimasukan ang Pilipinas para higit pang pumiga ng malaking pakinabang na masasalamin sa pagdaragdag ng US ng base at mga pasilidad militar sa bansa.

Dapat pag-ibayuhin ng bayan ang pagharap at paglaban sa ilehitimong rehimeng US-Marcos-Duterte sa lantaran nitong pagyurak sa karapatan ng mamamayan. Ngayong Pandaigdigang Araw ng Karapatang Pantao, hindi dapat masindak at matakot, bagkus ay dapat higit na magkaisa ang mamamayan laban sa pasismo at brutalidad ng estado. Sa gitna ng matinding krisis, dapat pangibabawan ng mamamayan ang lahat ng kahirapan para labanan at ibagsak ang mapang-aping sistema at itatag ang lipunang masagana at makatarungan.###