Anong klaseng gubyerno ang nagpapahintulot na hindi nauubusan ng mga bagong armas pandahas ang kanyang sandatahang pwersa habang ilang salinlahi nang manu-mano ang kagamitan sa produksyon ng kanyang mga magsasaka at manggagawa? Walang iba kundi isang kontra-mamamayan at papet na estadong tulad ng rehimeng US-Marcos. Tulad ng mga nauna sa kanya, binibigyang-pokus ng rehimen ang pagbundat sa mersenaryong AFP-PNP-CAFGU, ang tagapamandila ng karahasan ng estado, kaysa sa kapakanan at kagalingan ng daan milyong naghihikahos na Pilipino sa buong bansa.

Kamakailan, may panibago na namang P375 milyong ayuda mula sa US na napunta sa modernong kagamitan ng AFP. Kumpirmado na rin ang pagdating ng mga bagong Hermes 90 drones na bahagi ng tumataginting na P7.65 trilyong kontrata ng bansa sa kumpanyang Elbit Systems ng Israel. Kung ang perang ilinalaan para sa mga bagong kagamitang para lang naman sa malawakang pasismo at terorismo laban sa mamamayan ay gamitin para sa mga kagyat na pangangailangan ng taumbayan, hindi mauubusan ng ibang mapaglalagakan ang rehimen. Nariyan ang panawagang P1,000 buwanang ayuda para sa mga mangingisda, panawagang P750 na dagdag sahod ng mga manggagawa at empleyado ng gubyerno, P15,000 subsidyo para sa mga magsasaka at iba pa.

Ganito rin ang kalagayan sa Bikol kung saan nagsasayang ang militar ng milyun-milyon sa malawakan at matagalang sakyada, mga pekeng engkwentro at palabas ng mga sapilitang pinasurender. Wala ring puknat ang pagpapatayo ng mga militar, pulis at CAFGU ng mga detatsment at himpilan sa loob ng mga komunidad habang ang masa sa lugar ay namimilipit sa kagutuman at kawalan ng hanapbuhay. Hindi nawawalan ng pondo para sa militar ngunit wala para sa mga taumbaryo.

Liban dito, nariyan pa ang mas mahal na sosyo-ekonomikong danyos ng okupasyong militar. Halimbawa na lamang, sa mga erya kung nasaan ang mga bagong detatsment sa Camarines Norte, Catanduanes at Masbate, lalong naipagkakait sa masang magsasaka ang kanilang karapatang malayang makakilos at makapagproduksyon.

Higit pang masahol ang lantarang korapsyon ng mga pasista sa pondo ng publiko. Nariyan ang eskandalo sa pagpapatupad ng Barangay Development Program ng National Task Force to End Local Communist Armed Conflict (NTF-ELCAC) na hanggang ngayon ay iniimbestigahan ng Senado. Iilang porsyento lamang ng bilyun-bilyong pondo ang napunta sa mga aktwal na proyekto. Gayundin ang korapsyon sa hungkag na E-CLIP kung saan idineklara nilang aabot sa P1.44 bilyon ang kanilang ilinaan samantala paulit-ulit at pinalobo lamang ang bilang ng mga pinaparadang fake surrenderee at kakaunti ang tunay na mga benepisyaro.

Malinaw sa mamamayan kung bakit ganito kabaluktot ang mga prayoridad ng rehimeng US-Marcos. Bilang papet at kinatawan ng mga naghaharing-uri at mga imperyalista, kinakailangan niyang tiyakin ang tuluy-tuloy na pagpapatupad ng mga patakarang pabor sa interes ng kanyang mga amo at kapwa mapagsamantala. Upang magawa ito, kailangan niyang patahimikin ang lahat ng tipo ng paglaban ng mamamayan sa pamamagitan ng pasistang terorismong itinataguyod ng kanyang mga galamay – isa na rito ang mersenaryong hanay ng AFP-PNP-CAFGU.

Ngunit ang dapat tandaan ng rehimeng US-Marcos at lahat ng mga tulad niyang ganid at mapanupil, ang buong kasaysayan ng daigdig na mismo ang nagpapatunay na hindi ang lakas, dami o tindi ng mga bagay na gaya ng armas ang magdidikta ng tagumpay. Walang iba kundi ang masa. At ang masang Pilipino ay patuloy na makikibaka hanggang makamit ang tunay na kalayaan, kaunlaran at kapayapaan.