Nakikiisa ang Partido Komunista ng Pilipinas (PKP) sa iba’t ibang makabayan at demokratikong sektor sa pagtuligsa sa Reciprocal Access Agreement (RAA) na nakatakdang lagdaan ngayong araw ng mga kinatawan ng Japan at ng gobyernong Marcos, sa utos ng mapanghimasok na imperyalistang gubyernong US.

Ang RAA, na katulad ng notoryus na US-Philippines Visiting Forces Agreement, ay magbibigay daan sa mga pwersang militar ng Japan na magtatag ng kanilang presensya sa bansa, na bahagi ng plano nitong magpakat ng mga tropa sa ibang bansa, magpwesto ng kanilang mga sasakyang-dagat, magsagawa ng mga pagsasanay at paghahanda sa digmaan, at itali ang Pilipinas nang mas mahigpit sa mga alyansang militar na pinamumunuan ng US. Sa pamamagitan ng RAA, pinahihintulutan ni Marcos ang Japan na palakasin ang interbensyon nito sa Pilipinas kapalit ng pagbibigay ng mga kagamitang militar, gayundin ang mga pangako ng pamumuhunan at pautang, na nangangahulugan lamang ng pagiging lalong palaasa ng bansa sa dayuhang kapital.

Ang RAA ay nilagdaan sa konteksto ng pinaigting na mga operasyong militar ng Japan sa ibang bansa sa balangkas ng Quad (Quadrilateral Security Dialogue) na pinamumunuan ng US, at ng lumalaking papel nito sa mga pagsasanay at paghahanda sa digmaan. Nilalayon nitong palawakin ang bahagi ng mga pwersang militar ng Japan sa kasalukuyang estratehiyang heyopulitical na diskarte ng US, gaya ng nakasaad sa US Indo-Pacific Strategy, na naglalayong pigilan at kontrahin ang paglago ng kapangyarihan at impluwensyang pang-ekonomya at militar ng China. Ang RAA, sa partikular, ay magpapahintulot sa Japan na gamitin ang Pilipinas upang palawakin ang abot at impluwensya nito, sa utos ng militar ng US.

Sa pag-uudyok ng US sa nakalipas na mga taon, pinalakas at pinalawak ng Japan ang tinatawag nitong self-defense force (SDF) bilang isang pwersang pandigma, na matagal nang ipinagbabawal sa ilalim ng konstitusyon ng Japan. Itinutulak ng US ang Japan na taasan ang badyet nito sa militar tungong 2% (mula sa 1%) ng GDP nito upang “makibahagi sa gastos” ng “paghadlang sa agresyon ng China.”

Mula nang matalo ito sa pagtatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ang Japan ay nagsilbi bilang isang sekundaryong katuwang na imperyalistang kapangyarihan ng US. Sa pagtulak sa Japan na pataasin ang lakas militar nito, may kalkuladong risgo ang US na palakasin ang loob ng mga monopolyong kapitalista ng Japan na naghahangad ng ekspansyunismo.

Sa paglagda ng RAA sa Japan, higit pang itatali ng rehimeng Marcos ang bansa sa imperyalistang alyansang mapandigma na pinamumunuan ng US, at mas mahigpit na hahadlang ang Pilipinas sa militar at pang-ekonomyang interes ng US at Japan. Higit itong babagbag sa kakayahan ng bansa na independyenteng igiit ang sarili nitong mga interes at adhikain.

Sa paglagda sa RAA, binibigyang daan ni Marcos ang pagbabalik sa Pilipinas ng mga pwersang militar ng imperyalistang Japan, na hindi pa ganap na kumikilala at nagtutuwid sa mga krimen na ginawa ng mga sundalo nito na sumakop sa bansa noong 1942-1945, kabilang ang panggagahasa sa libu-libong Pilipinang “comfort women” na inalipin ng mananakop na Japan.