Nakikiisa ang Kabataang Makabayan Bikol sa mariing paglaban ng mamamayan sa plano ng DepEd na tanggalin ang pangalan ng mga Marcos tuwing tatalakayin ang Diktadurya sa kurikulim ng mga paaralan sa buong bansa. Kasuka-suka ang atas na ito. Hindi na nasasapatan ang mga Marcos sa pagpapakalat ng disimpormasyon sa social media at masmidya. Garapalan na nilang itinataas sa antas ng institusyon at ninonormalisa ang rebisyunismo ng kasaysayan. Hindi lamang ito latay para sa lahat ng biktima ng lampas isang dekadang batas militar ni Marcos Sr. kundi pambabalasubas sa karunungan at lalong pambabansot sa kaisipan ng bagong henerasyon ng mga kabataan.

Eksperto ang mga Marcos sa paglulubid ng kasinungalingan at pamamaluktot ng kasaysayan. Simula’t sapul, katakut-takot na rekurso ang ibinubuhos nila para sa pagpapabango at pagtatakip sa walang katapusan nilang mga krimen laba sa sambayanang Pilipino. Ngayong nakabalik na sa poder, lalong nagiging agresibo ang mga Marcos at kanilang mga kasapakat sa pagrebisa ng kasaysayan. Nariyan ang panukalang tanggalin sa kurikulum ang pagtalakay sa batas militar, ang pagbabawal sa mga progresibo at rebolusyonaryong aklat at babasahing tumatalakay sa kasaysayan ng bansa at pagrerepakete sa mga programa ni Marcos Sr. sa panahon ngayon ni Marcos Jr. Pinapauso nila ang ideyang ‘tsismis lamang ang kasaysayan’ at na ang katotohanan ay pabagu-bago depende sa perspektiba at naratibo ng bawat panig. Ngunit taliwas sa nais nilang palabasin, iisa ang katotohanan laluna para sa mga aktwal mismong nakaranas at pinagdusahan ang hirap, dahas at lagim ng batas militar ni Marcos Sr.

Tungkulin ng kasalukuyang henerasyong ipagtanggol ang integridad ng kasaysayan at itaguyod ang katotohanan. Sa panahon ng talamak at sistematikong disimpormasyong pinasisimunuan mismo ng reaksyunaryong gubyerno, krimen ang pananahimik at hindi pagpanig. Ang paglimot sa nakaraan ay katumbas ng pananariwang muli ng mga sugat ng lahat ng biktima ng karahasan ng estado at kanilang mga kapamilya. Tandaan ng kasalukuyang henerasyon na ang lahat ng kalayaang tinatamasa nila ngayon ay dulot ng buhay at kamatayang pakikibaka ng mga nauna sa kanila.

Dagdag pa, ang pagtatakwil sa katotohanan at pagpapatianod sa baluktot na ideyang ang reyalidad ay batay lamang sa suhetibong persepsyon ay kaparis din ng pagtatakwil sa karunungan at pag-atras muli tungo sa kamangmangan. Malayo na ang inabot ng sibilisasyon mula sa panahon ng primitibong kaalaman at kawalang karunungan. Naabot ito sa pamamagitan ng walang kapaguran at puspusang pakikibaka ng syentipikong kaisipan laban sa kamangmangan. Nagaganap ang labang ito magpasahanggang ngayon. Ang sinumang naghahangad ng tunay na kaunlaran ay may tungkuling itaguyod ang karunungan.

Dapat tandaan ng kabataan at sambayanang Pilipino na ang kasinungalingan at kamangmangan ay mga armas ng naghaharing-uri upang itali sa pagkaalipin ang mamamayan. Kinakailangan itong labanan at basagin ng katotohanan at karunungang dapat taglayin at ipagtanggol ng inaapi’t pinagsasamantalahan.