Pinakamataas na pagpupugay ang pinaaabot ng Kabataang Makabayan para sa pagdiriwang ng ikalimampu’t isang taon ng National Democratic Front of the Philippines (NDFP). Sa kabila ng lumalalang krisis ng malakolonyal at malapyudal na lipunan at teroristang paninibasib ng imperyalistang Estados Unidos, nagpupunyagi at higit na sumusulong ang demokratikong rebolusyon ng mamamayang Pilipino.

Pinagpupugayan din ng mga rebolusyonaryong kabataan ang lahat ng mga pulang mandirigma at martir na nagbuwis ng kanilang buhay upang ipagtagumpay ang demokratikong rebolusyon ng mamamayan. Nagsisilbing inspirasyon ang buhay at kamatayang pakikibaka nina Joshua “Ka Kiko” Regalado, Angelo del Rosario, Queenie “Ka Kira” Daraman, Lennel “Ka Morga” Domanais, Arc John “Ka Hunter” Varon, Kevin “Ka Facio” Castro, Chad Booc, Kaliska Dominika “Ka Rekka” Peralta at ng iba pang mga bayani’t martir na pawang mga kabataang makabayan nagpamalas ng pambihirang angking tapang at talino upang magsilbi sa mga magsasaka at katutubo sa kanayunan. Sagisag ng pagpupunyagi ng rebolusyonaryong kilusang kabataan at estudyante ang kanilang pinakamasikhay at mapagpalayang pakikibaka para sa sambayanang api.

Mula noon hanggang ngayon, binabagtas ng mga kabataang Pilipino ang pakikibaka laban sa imperyalismo, burukrata kapitalismo, at pyudalismo. Sa pamumuno ng Partido, pinatatag ang pambansa-demokratikong alyansa sa pamamagitan ng pagsanib ng mga kabataan sa mga magsasaka at manggagawa upang isulong ang anti-pyudal, anti-imperyalista, at anti-pasistang pakikibaka. Ang demokratikong kilusang masa sa kalunsuran ang nagluwal sa Unang Sigwa ng Kwarto noong panahon ng diktaduryang Marcos Sr at tumungo sa libo-libong pasampa ng mga kabataan sa Bagong Hukbong Bayan.

Sa kasalukuyang konteksto, tuluy-tuloy sa pagkabulok ang imperyalistang Estados Unidos, higit ding lumalala ang kronikong krisis na dumadagan sa ating mga batayang karapatan katulad ng edukasyon, kalusugan, pagkain, lupa, trabaho, nakabubuhay na sahod, disenteng panahanan, at iba pa. Sa pamamagitan ng Charter Change na niraratsada ni Ferdinand Marcos Jr., nais ng kanyang rehimen na tuluyang ibenta sa mga dayuhan ang lupa, likas na yaman, at lakas-paggawa ng ating bansa. Habang nananatili ang K-to-12 Curriculum na nagluluwal ng daan-daang mga reserbang hukbo ng murang lakas-paggawa, bubuksan pa nito ang ating mga paaralan sa 100% pamumuhunan ng mga dayuhan kung saan higit na tinatanggalan ang mga kabataang Pilipino ng karapatan sa edukasyon.

Hindi lamang edukasyon ng mga kabataan ang ginagawang negosyo ng estado kung hindi maging ang kabuhayan ng ating mga tsuper at operator. Tatanggalan ng sariling prangkisa ang mga tsuper at operator at saka ibabaon sa milyun-milyong utang upang ipambili ng mga e-jeep na labis na likhang produkto ng mga imperyalistang bayan katulad ng Japan. Labis ding maaapektuhan ang mga komyuter na mga manggagawa na sumasahod lamang ng mababa pa sa living wage sa kasalukuyan sa pagtaas ng pamasahe patungong P40-50.

Samantalang umuugong ang pakikibaka ng mga manggagawa para sa nakabubuhay na sahod, patuloy na itinatanggi ng rehimeng Marcos Jr ang iba’t ibang panukalang makabuluhang umento sa sahod. Sinisikap ng mga dayuhang monopolyo kapitalista at mga lokal na kumprador na ipagpatuloy ang matinding pagsasamantala sa mga manggagwa. Bukod sa mababang sahod, ang itsura ng ganoong pagsasamantala ay ang pagpapahina ang mga unyon, at pagpapanatili ng kontraktwalisasyon at labor-export policy.

Sa kanayunan, pinapalala ng El Nino ang kabuhayan ng kabataang magsasaka’t manggagawang bukid na matagal nang dinedelubyo ng pyudal at malapyudal na kawalan ng lupa at pagsasamantala. Ang konsentrasyon ng lupa sa pagmamay-ari ng iilan at ang nagpapatuloy na atrasadong pagsasaka na ngayon ay katambal ng matinding init ay higit na nilalagay sa peligro sa kabuhayan ng mga kabataan at kanilang mga pamilya sa kanayunan.

Kinakaladkad din ng Estados Unidos ang Pilipinas sa inuupat nitong digmaan laban sa China. Nitong nakaraang Abril 22, muling lumalarga ang papalaking Balikatan Exercises na nakahimpil sa West Philippine Sea at kalakhan ay nasa probinsya ng Palawan. Nang-uudyok ito ng digmaan sa China, sanhi upang balagbagin nito ng kabi-kabilang agresyon ang mga mamamalakaya at kanilang mga pamilya. Ang mas masahol pa, nais din ng rehimen na gawing reserba ng reaksyunaryong hukbo ang kabataan upang isabak sa nagbabadyang inter-imperyalistang digmaan ng US at China. Hindi tumitigil si Ronald “Bato” Dela Rosa na iratsada ang mandatory Reserved Officer Training Corps (ROTC) sa pagbabalik ng session ng House of Representatives (HOR) bago ang State of the Nation Address (SONA) ni Marcos Jr.

Samantala, sagad-sagaran din ang panunupil sa mga kabataang lubog sa mga batayang sektor at sa mga komunidad. Tinadtad ng mga kaso ng Anti-Terror Law ang mga kabataang organisador sa Timog Katagalugan. Sunod-sunod ang terrorist-tagging sa mga lider kabataan sa Ilocos, Cordillera, Bicol, Cebu, at kalakhang Mindanao. Nakapiit pa rin hanggang ngayon ang ilang makabayang kabataang lider sa mga lalawigan, o kung hindi man ay pinapaulanan ng mga banta sa buhay mula mismo sa elemento ng estado. Ginagawa ito ng rehimen bilang bahagi ng pinatinding kontra-rebolusyonaryong digma na rumaragasa laluna sa kanayunan. Kinakatangian ito ng focused military operations, aerial bombings at panganganyon, pinatinding operasyong saywar at paniktik, atbp.

Ang ganitong sitwasyon ang naglalagay sa mga Pilipino sa higit pang kagutuman at kahirapan. Inilalantad lamang nito na ang parehong rehimen ni Marcos Jr. at ni Duterte ay walang ibang isinasaalang-alang kung hindi ang kapakanan ng kani-kanilang amo—Estados Unidos at China. Ngunit isa lang ang nais patunayan ng mga nagdaan nang panunupil at pagsasamantala sa mga kabataan at mamamayan—ang nagngangalit na sikmura at nakakuyom na kamao ang magiging salalayan sa pagkamit ng katarungan at hustisyang panlipunan. Kung tayo ay ninanakwan ng kabuhayan at kapayapaan ng imperyalistang gahaman, tiyak ang patuloy na pagbagtas ng mamamayan sa armadong rebolusyon upang likhain ang nagsasariling ekonomiya, itindig ang kapangyarihang pampulitika, at irebolusyonisa ang bulok na kultura na matagal nang naunuot sa ating kaisipan.

Sa higit limang dekadang pagpili ng mga kabataan at ng mamamayang Pilipino sa landas ng rebolusyonaryong pakikibaka sa gabay ng proletaryado, higit tayong hinahamon ng ating tungkulin para sa mas mahigpit na bigkis ng kabataang makabayan sa magsasaka, manggagawa, pambansang minorya, at panggitnamg pwersa ang higit pang magpapalawak at magpapalakas sa pambansa demokratikong alyansa tungo sa isang kinabukasang sosyalista.

Tayo ay nasa mahalagang yugto ng ating lipunan—ang makasaysayang pagwawasto upang higit pang magpunyagi at makibaka para sa tunay na kalayaan at pagtatagumpay ng pambansa-demokratikong rebolusyon ng mamamayang Pilipino. Bagama’t marami ang pagkadapa, magsisimula ulit tayo sa maliliit na hakbang tungo sa malalaki at mas marami pang tagumpay. Mula rito, tuluy-tuloy tayong buong husay, at walang humpay na magsumikap na pandayin ang pagkamit sa lipunang walang pang-aapi at pagsasamantala.

Mabuhay ang Pambansang Nagkakaisang Prente ng Pilipinas! Mabuhay ang Kabataang Makabayan! Kabataan, sumapi sa Bagong Hukbong Bayan!