Labis na nakapagngangalit ang mabilis na pagkakapasa ng kontrobersyal na P500 bilyong Maharlika Investment Fund (MIF). Bagamat hindi nakapagtataka dahil pugad ng mga ganid na naghaharing-uri ang Kongreso at mismong Malakanyang, labis pa ring kasuka-suka ang garapalang kasakiman ng mga burukrata kapitalista sa pangunguna ni Marcos Jr. Sa harap ng patung-patong na krisis na araw-araw pumapatay sa karaniwang Pilipino, parang mga asong naglalaway sa buto ang mga kongresista’t senador sa pagkakandarapang maipasa ang MIF. Ito ang pinakaenggrandeng balon ng kanilang burukratikong korapsyon sa ilalim ng panibagong rehimen.

Malinaw na walang ni katiting na pakialam ang mga reaksyunaryong mambabatas sa kapakanan ng buong bayan. Kahit pa lubog sa trilyun-trilyong utang ang bansa at naghihingalo ang ekonomya, ipinilit pa rin nilang ipasa ang batas. Ang masahol pa, mas mabilis pa itong naaprubahan kaysa sa mga pinakakailangang batas tulad ng batas sa tunay na reporma sa lupa, sa 21 nakapilang panukalang batas na nakatuon sa pagpapahusay ng kalagayan ng mga manggagawa, mga batas para sa disaster relief at dagdag ayuda.

Sa halip na mapunta sa mga magsasaka, manggagawa, maralitang lunsod at iba pang naghihirap na mamamayan, pinili ng rehimen na isugal ang pinaghirapang pera ng taumbayan sa mga proyektong pagpapasasaan lamang ng naghaharing-uri. Hindi malayong magaya lamang ang MIF ni Marcos Jr. sa coco levy funds ni Marcos Sr., fertilizer scam ni Arroyo, priority development assistance fund (PDAF) ni Noynoy Aquino at iba pang daang bilyong halaga ng mga mapagbalatkayong proyekto ng mga nagdaang rehimen na nauwi lamang sa bulsa ng iilang naghaharing uri.

Ilinalarawan ng lantarang pagiging garapal at mas agresibong pagsasamantala sa kapangyarihan ng mga burukratiko kapitalista ang labis-labis na pagkabulok ng kasalukuyang sistema. Sa ganitong kalagayan, iisa ang tungkulin ng mamamayan: hindi dapat maulit ang kasaysayan. Marapat lamang na patuloy na tuligsain at ubos-kayang labanan ang MIF. Huwag hayaang sapitin nito ang kinahinatnan ng mga proyektong tulad ng coco levy funds na hanggang sa huli ay walang naging pakinabang ang mamamayan bagkus pinagpasasaan at bumundat lamang sa pinakamalalaking kapitalista ng bansa. Hindi maaaring palampasin ang tahasang kataksilan ng buong reaksyunaryong gubyerno sa interes at kapakanan ng sambayanang Pilipino.