Magkasamang lungkot at galit ang nararamdaman ng mga estudyante sa buong Hilagang Luzon dahil sa mga pahayag (at hindi pagsagot) ng mga pampribadong eskwelahan at ng Commission on Higher Education.

Ang syudad ng Baguio ang nananatiling sentrong pang-edukasyon ng buong Hilagang Luzon. Nasa syudad ang tatlo sa limang pinakamalalaking unibersidad sa buong Amianan—St. Louis University (SLU), University of the Cordilleras (UC), at University of Baguio (UB). Sa partikular, ang St. Louis University ay ang pangalawa sa may pinakamalaking bilang ng mga estudyante sa buong bansa (ang una ay ang University of Sto. Tomas). Dahil sa kanilang natamong mga prestihiyo (at dahil na rin wala o kaunti ang mga estudyanteng tinatanggap ng pampublikong unibersidad sa buong Hilagang Luzon dahil sa kakulangan sa badyet), maraming mga pamilya sa Amianan ang piniling pag-aralin ang kanilang mga anak sa syudad ng Baguio. Malaking bahagdan ng populasyon ng mga pampribadong unibersidad sa Baguio ay mula sa Lambak Cagayan (Region II), Gitnang Luzon (Region III), Ilocos (Region I), at Kordilyera (CAR)—mga rehiyong labis na nasalanta ng bagyo.

Liban pa sa halos walang binigay na discount o refund ang mga pampribadong unibersidad tulad ng SLU, UC at UB, nakararanas ng matinding pagpapahirap ang mga estudyante dahil sa hindi makataong bigat ng mga requirements at oras na pinapataw ng mga pampribadong unibersidad. Kaya hindi na nakapagtataka kung bakit noong mga nakaraan ay nagpapanawagan ng pagluwag sa academic requirements at pagpapatigil ng semestre ang mga estudyante.

Ngunit sa kabila ng malalakas na pagpapanawagan sa social media at pagbibigay ng mga petisyon sa admin, nananatiling matigas ang mga pampribadong unibersidad. Sa SLU, nagpahayag si Fr. Gilbert Sales (ang kleriko-pasistang pinuno ng eskwelahan) na hindi siya magbibigay ng kahit anong break sa mga estudyante kahit sa gitna ng sakuna. Minaliit pa niya ang mga estudyanteng nagpapanawagan ng Academic Break at sinabihang mag-aral na lang daw at tiisin ang hirap dahil ganun din naman daw sila dati. Sa UC, walang kahit anong nilabas ang admin hinggil sa pagbibigay ng break. Sa halip, naglabas lang ang admin ng isang poster ng mga event hanggang sa Disyembre sa ngalan ng “resiliency”. Ang UB naman kani-kanina lang na tuloy ang kanilang mga exams. Nasaan ang puso ng mga pampribadong unibersidad na ito?

Hindi naman nakatulong ang CHED sa kanilang paglalabas ng panayam na hindi sila magdedeklara ng pambansang pagluluwag ng academic requirements/pagbibigay ng academic break. Pagkatapos na mangalampag ang mga estudyante, nananatiling inutil ang CHED sa hindi nito pagsasaalang-alang ng mga estudyante nasalanta ng bagyo. Hinayaan pa ng CHED ang mga pampribadong unibersidad na magdesisyon para sa kanilang mga sarili—isang patunay na hindi maka-estudyante’t mamamayan ang ating edukasyon at nakatali sa pagiging deregulado sa ngalan ng neoliberalismo!

Anu’t ano pa man, ang lahat ng ito ay nasa mando pa rin ng rehimeng Duterte, ng mga burukrata-kapitalista, malalaking burgesyang kumprador at mga imperyalista na gustong manalasa sa sektor ng edukasyon. Hinding-hindi natin makakamit ang tunay na makamamamayang oryentasyon ng edukasyon sa ganitong sistema ng lipunan na laging yinuyurak sa pagsasamantala at pang-aapi ng iilan ang mamamayan.

Mga estudyante at kabataan, isulong ang digmang bayan! ###