Totoong sa bibig nahuhuli ang isda. Kamakailan, inamin din ng mga upisyal ng gubyerno na hindi kakayaning maabot ang ipinangako ni Marcos noong pababain sa ₱20 ang presyo ng bigas laluna sa kalagayang manipis ang suplay ng bigas sa bansa. Hindi na ito ikinagulat ng mga magsasaka laluna’t wala namang anumang kongkretong hakbangin ang rehimeng US-Marcos Jr. upang magkatotoo ang pangakong ito. Wala pa ring tunay na reporma sa lupa, patuloy ang pangangamkam ng lupa ng mga magsasaka, walang komprehensibong programa para sa pagpapalakas ng lokal na agrikultura—paano naman nga ba talaga mangyayari ang ₱20 na bigas?

Nagpapakasapat lamang ang Marcos Jr. sa pagyayabang tungkol sa iilang Kadiwa store ng rehimen. Kahit na ayon sa publiko, liban sa napakaliit na bilang nitong hindi sapat para impluwensyahan ang presyuhan sa merkado, ni hindi rin nga masasabing naglalayo ang presyo ng bigas sa Kadiwa at sa pamilihan. Bukod pa rito, madali ring maubos ang suplay at madalas sarado ang naturang mga tindahang pinangangasiwaan ng gubyerno.

Sa halip, pagpapahigpit ng malakolonyal at malapyudal na kaayusang panlipunan sa larangan ng agrikultura ang itinutulak ng rehimen. Sa rehiyong Bikol, sa halip na suportang agrikultural, pangangamkam ng lupa ang napala ng mga magsasaka mula sa gubyerno. Ipinapatupad sa rehiyon ang Support to Parcelization of Individual Land Titling (SPLIT) at Executive Order No. 75 ni Bongbong Marcos Jr. Sa ilalim nito, hindi tunay na ipinapamahagi ang lupa kundi pinaparte-parte lamang bilang mga indibidwal na titulo ang mga lupang dati nang nagawaran ng gubyerno ng kolektibong titulo. Pakay nitong irekonsentra sa kamay ng iilang panginoong maylupa at mga dambuhalang negosyante ang malawak na lupang agrikultural ng rehiyon.

Sa Masbate, nagsimula nang bawiin ang mga lupang napagtagumpayang maipaglaban ng kilusang magbubukid mula sa mga panginoong maylupang rantsero at maging ang mga lupaing dati nang sinikwester ng gubyerno mula sa pamilya Marcos na matagal nang binubungkal ng mga magsasaka. Pinalayas ng mismong gubernador na si Antonio Kho ang 94 pamilya ng mga magsasaka sa Barangay

Cabungahan, Calapayan at Villaluna sa bayan ng Cawayan. Nasundan ito ng pagpapalayas sa komunidad ng mga magsasakang matagal nang nagbubungkal ng lupa sa Luis A. Yulo, Barangay Matagbac sa Milagros. Agresibo ring kinakamkam ni Kho ang malalawak na lupain sa mga bayan ng Pio V. Corpuz, Placer at Cataingan para sa kanyang interes sa rantso, ekoturismo at pagmimina.

Kasabay nito ang walang awat na pagbaha ng mga neoliberal na proyektong lalong nagpapaliit sa lupaing maaaring sakahin ng masa. Nariyan ang 2,984- ektaryang kontrata sa pagmimina ng Mt. Labo Exploration and Development Corp. (MLEDC) sa Camarines Norte, ang planong eksplorasyong geothermal na pangungunahan ng Premier Geoexcel Inc. sa Camarines Norte at Camarines Sur, kontrata sa pagtatayo ng 1000 MW wind farms ng Copenhagen Infrastructure Partners (CIP) sa Camarines Sur at Camarines Norte at ang itinatayong 1,854-ektaryang proyektong ekoturismo ng Masbate Park and Land Development, Inc. sa Masbate. Nariyan din ang plano ng Filminera – Masbate Gold Project na magpalawak ng operasyon sa mga bulubunduking bahagi sa mga bayan ng Mobo, Milagros at Uson. Tinatayang higit 10,000 ektarya ng lupa ang saklaw ng iba’t ibang kontrata ng Filminera sa pagmimina.

Sa bayan ng Uson din balak itayo ang paliparang internasyunal. Ilandaang ektarya naman ng lupang agrikultural din ang kinamkam ng kumpanyang DMCI sa pagtatayo ng mga hybrid solar farms.

Hanggat hindi nagbabago ang sistemang panlipunan at patuloy pa ring nakabulid ang magsasaka sa pagsasamantala ng naghaharing-uri, hindi mabibigyan ng daan ang tunay na pag-unlad ng agrikultura na siyang maghahatid ng mura at sapat na bigas at pagkain para sa lahat ng Pilipino. Upang mangyari ito, kinakailangang isulong ng uring magsasaka kasabay ng iba pang pinagsasamantalahang uri ang demokratikong rebolusyong bayan na siyang tunay na magpapalaya sa lupa at sa mga nagbubungkal nito.