Sa ika-59 na taon ng pagkatatag ng Kabataang Makabayan, nanatili ang pagtindig at paglahok ng mga kabataan ng Timog Katagalugan sa pagsulong sa pambansa demokratikong rebolusyon! Naninindigan ang Kabataang Makabayan na ang tanging susi lamang sa tunay na malaya at demokratikong bayan ay ang pagkamit ng pambansang demokrasya sa pamamagitan ng armadong pakikibaka na may tunguhing magtayo ng isang sosyalistang gobyerno ng mamamayan, magpatupad ng tunay na reporma sa lupa, at bumuo ng pambansang industriya sa bansa. Nagsusumikhay ang Kabataang Makabayan sa iba’t-ibang larangan ng gawain upang maging mahuhusay na rebolusyonaryo at kadre ng pambansang demokratikong rebolusyon upang gamitin ang kanilang kagalingan para sa pagpapabagsak ng tatlong salot ng lipunan: ang Imperyalismo, Pyudalismo, at Burukrata-Kapitalismo. Mula rito ay aagawin ng mga rebolusyonaryo sa pangunguna ng Partido Komunista ng Pilipinas ang pampulitikang kapangyarihan mula sa reaksyunaryong gobyerno upang hawanin ang landas tungo sa isang sosyalistang lipunan hanggang komunismo.

Nagpapatuloy ang pagdaluyong ng rebolusyon sa mga kabataang Pilipino!

Ang mga kabataan at estudyante ay isa sa mga lubusang pinagsasamantalahan ng mga naghaharing-uri. Hanggang sa kasalukuyan ay umiiral ang komersyalisado, kolonyal, at pasistang tipo ng edukasyon kung saan ginagawang negosyo ang pag-aaral ng mga estudyante. Mas pinaprayoritisa ang kita kaysa ang kalidad at pagiging abot-kaya ng edukasyon. Binubulok din ang makamasang diwa ng mga kabataang estudyante dahil sa pilit na isinusubong Mandatory ROTC na nagpapalaganap ng pekeng nasyunalismo—ikinikintal sa utak ng mga kabataan ang ang pagiging utak pulbura katulad ng mga berdugong militar. Nariyan din ang patuloy na implementasyon ng K-12 Program na dagdag pahirap na 2 taon sa pag-aaral. Dagdag pasakit na nga sa bulsa ang dulot ng K-12 ay ginagawa pa itong pabrika ng gobyerno para sa murang lakas paggawa upang magpakaaliping sahuran ang ating mga kabataan sa mga ganid na kapitalista.

Pinipilayan din ang pag-unlad ng larangan ng edukasyon sa Pilipinas dahil sa mga napipintong kaltas-pondo na kahaharapin ng higit isandaang pambansa at lokal na pamantasan at kolehiyo, anim dito ay nakalagak sa Timog Katagalugan. Sa halip na ilaan para sa pagsulong ng makabayan, siyentipiko, at makamasang edukasyon sa bansa, pinipilit ng mga naghaharing-uri na magbigay ng mas malaking pondo para sa reaksyunaryong pwersa ng estado lalung-lao na sa pwersa ng militar at kapulisan, na walang ibang ginawa kung ‘di maging instrumento ng pasismo na naniniktik at naninindak sa mga estudyante at lider-kabataan. Kasabay pa nito, nariyan pa rin ang usapin ng Mandatory ROTC na pilit binabalik sa likod ng tabing ng NCSTP Bill na ikinikintal sa utak ng mga kabataan ang ang pagiging utak pulbura katulad ng mga berdugong militar.

Patuloy ring naghihirap ang sambayanang Pilipino dahil sa pagbulusok ng ekonomiya. Nariyan ang pagsirit ng presyo ng langis at pagtaas ng presyo ng mga pangunahing bilihin, kasabay pa ang barat na pasahod na hindi makabubuhay ng isang payak na pamilya, habang nagpapakasasa naman sa bilyon-bilyong piso ng kaban ng bayan ang mga Marcos, Duterte, at mga alipores nito.

Habang nasasadlak lalo sa kahirapan ang masang Pilipino na pinatunayan ng lantarang pagmamasaker nila sa kabuhayan ng mamamayang Pilipino. Nariyan ang pagtanggal nila ng hanap buhay ng mga jeepney drivers at operators sa pagtutulak sa PUV Modernization Program na babaon sa libu-libong pamilya sa milyun-milyong utang na aabot sa lagpas 3 milyong piso. Imbis na pagtibayin ang lokal na industriya uunahin pa ng bulok na estado ang pautang ng ibang bansa para sa mga bulok na kagamitan. Patunay ito na wala sa masang Pilipino ang interes ng mga reaksyunaryo.

Anti-mamamayan na polisiya ang tanging tugon ng Marcos-Duterte sa krisis pang- edukasyon at krisis sa ekonomiya. Imbis na pagtibayin ang mga larangang ito, itutulak pa nila ang kanilang pansariling interes. Uunahin pa nilang ipuntirya ang mga mamamayang nakikibaka kaysa tugunan ang mga pangunahing krisis na kinakaharap natin! Sa kasalukuyan ay mayroong mahigit 2,500 na magsasakang pilit pinasusuko sa Timog Katagalugan, 80 na mga bilanggong pulitikal, anim na mga kabataang sinampahan ng mga gawa-gawang kaso, at mga kaso ng pagdukot at pagkawala.

Wala sa interes ng masa ang interes ng reaksyunaryong gobyerno kundi nasa interes lamang ng mga imperyalistang bayan at dambuhalang mga burukrata-kapitalista!

Masangsang ang amoy ng imperyalismo sa bansa. Nariyan ang panghihimasok ng imperyalistang US sa bansa sa porma ng pagpapagawa ng mga base militar at pagpakat ng mga sundalong Kano sa kanilang mga ‘war games’ habang kinakamkam naman ng Tsina sa katubigan ng ating bansa. Nananatiling kimi at ipinangalandakan pa ng tambalang Marcos-Duterte ang kanilang pagkatuta sa mga imperyalistang kapangyarihan! Maging sila mismo ay mga berdugong nagpapakat sa rehiyon na bumibilang sa 31 hanggang 33 batalyong militar sa sakahan at kanayunan, at humigit kumulang 28,261 ang apektado ng mga pambobomba ng mga ito.

Nagbubunga ang ganitong pambansang kalagayan ng nagbabagang himagsikan. Sa harap ng matinding krisis at pasismo, ARMADONG REBOLUSYON ang landas sa pagpapapalaya ng bayan sa tanikala ng Imperyalismo, Pyudalismo, at Burukrata-Kapatalismo. Nananatili ang Kabataang Makabayan na kaisa ng masang anakpawis sa pagsulong ng pambansang demoratikong rebolusyon na may sosyalistang perspektiba!

Bilang katuwang ng Partido Komunista ng Pilipinas at kaisa sa adhikain ng Bagong Hukbong Bayan, tangan ng Kabataang Makabayan ang teoryang Marxismo-Leninismo- Maoismo na nagsisilbing gabay upang suriin ang konkretong kalagayan ng bansa at ang pagsasapraktika nito upang isulong ang pambansa demokratikong rebolusyon hanggang sa ganap na tagumpay. Sa darating na ika-55 na taon ng Partido Komunista ng Pilipinas, pinagpupugayan ng Kabataang Makabayan ang makasaysayang papel ng Partido sa pamumuno sa kilusan, partikular na sa pangkalahatang pagsasaayos ng mga ideolohikal, pampulitikal, at pang-organisasyon na mga pagkakamali at kahinaan para sa digmaang bayan at pagpapaunlad nito.

Pinanghahawakan nating wasto at tunay na para sa masang api ang isinusulong na programa at kampanya ng Partido tungo sa isang lipunang tunay malaya at pinamumunuan ng mga proletaryado.

Mahigit kalahating dekada nang nakahabi sa kasaysayan ng kilusang masang Pilipino ang Kabataang Makabayan. Mula sa pagkatatag nito bilang hayag na organisasyon noong Nobyembre 30, 1964 hanggang sa pagiging lihim nito sa harap ng pagsasa-iligal ng mga progresibong organisasyon sa ilalim ng diktadurang Marcos Sr. Nanguna ang KM sa mga pagkilos at pagpapalakas ng kampanyang bayan. Hindi sila nakulong sa isyu ng mga estudyante at kabataan—bagkus, ang Kabataang Makabayan ay kasama ng hanay ng mga manggagawa at magsasaka sa kanilang pakikibaka!

Kinilala ng mga kasapi ng organisasyon ang kahalagahan ng hindi pananatili sa kaginhawaan ng apat na sulok ng mga silid-aralan. Pinatunayan ito ng mga kabataang tumungo sa kanayunan at nakipamuhay sa masa—mga kabataang sumuri sa lagay ng lipunan at nakita ang kawastuhan at pangangailangan para sa pagtangan ng pinakamataas na uri ng pakikibaka—ang armadong pakikibaka.

Isang pulang pagpupugay ang alay ng Kabataang Makabayan para sa mga bayaning buong-tapang na tumangan ng armas at nagbuhos ng kanilang buhay sa Demokratikong Rebolusyong Bayan! Pinakamataas na pagpupugay ang iginagawad ng Kabataang Makabayan para kina Ka Sandy, Ka Jethro, Ka Yago, at sa lahat ng mga martir ng Timog Katagalugan at bayani ng sambayanang Pilipino! Mga bayaning nagpasyang ialay ang kanilang buhay para sa tiyak na tagumpay ng rebolusyong Pilipino!

Ngayon higit kailanman, sa ika-59 na taon ng pagkatatag ng Kabataang Makabayan, ipagpatuloy ang simulain ng Kabataang Makabayan! Tuloy-tuloy ang rebolusyon!

Pag-aralan ang lipunan, tumungo sa kanayunan, at tanganan ang pinakamataas na uri ng pakikibaka! Kabataang Pilipino, sumapi sa Bagong Hukbong Bayan!

Mabuhay ang kabataang makabayan!
Mabuhay ang masang api!
Isulong ang rebolusyon ng mamamayan!
Paglingkuran ang sambayanan!

Mabuhay ang Partido Komunista ng Pilipinas!
Mabuhay ang Bagong Hukbong Bayan!
Mabuhay ang Pambansang Nagkakaisang Prente!
Mabuhay ang Rebolusyong Pilipino!