Kriminal na pananagutan ng rehimeng US-Duterte ang pinatinding neoliberalismo bilang balangkas ng pagharap sa Covid-19. Sa harap ng bugso ng pinakanakakahawang baryant ng Covid- 19, tuluyang inabandona ng rehimen ang kinakailangang batayang medikal na pagtugon sa Covid- 19 at lubos itong ituring bilang pasanin ng indibidwal.

Idineklara ng Department of Health ang pagpihit ng estratehiya mula sa maagap na pagsugpo tungo sa simpleng monitoring ng mga kaso. Nananatiling walang mass testing at malawakang contact tracing at masahol, tuluyang itong inalis sa prayoridad matapos bansagan ng DOH na impraktikal at aksaya lamang sa pondo. Pinaikli na rin ang panahon ng quarantine. Matapos ipataw ang mala-Martial Law na pagtugis sa mga hindi bakunado at ipagpilitan ang pagbabakuna, tahasang inamin ng rehimen na hindi na prayoridad ang pagkamit ng herd immunity.

Inabot ng bansa ang ganitong kalunus-lunos na kalagayan dahil sa patuloy na paggiit ng rehimeng US-Duterte ng adyendang neoliberal sa pagharap sa pandemya. Sa halip na mapagpasyang tiyakin ang tungkulin ng estadong palakasin ang sistema ng pampublikong kalusugan, sinamantala ng rehimen ang pandemya upang iratsada ang mga kontra-mamamayang patakarang neoliberal sa tabing ng pagrekober sa ekonomya. Lalo nitong pinahina ang kakayanan ng bansa na harapin ang pandemya habang isinasadlak ang masa sa sakit at paghihirap.

Kabilang dito ang patuloy na kawalang prayoridad sa kalusugan at mga manggagawa sa sektor na ito habang pinapalaki naman ang badyet sa imprastruktura, militar, at pagbabayad-utang, malawakang komersyalisasyon at pribatisasyon ng mga ospital. Gayundin ang pagbibigay ng insentibo at pagsalba sa malalaking korporasyon habang ibinabaon ang masa sa mga nakakalulang presyo ng bilihin, bayarin sa yutilidad, utang at kawalang-kabuhayan. Halimbawa na lamang, ang halos tatlong taon nang hinihintay na benepisyo ng mga manggagawang pangkalusugan ay hindi pantay-pantay na ipamamahagi dahil umano sa kakulangan ng pondo. Samantala, binawasan ng buwis ng pinakamalalaking korporasyon na maaari sanang nagamit para pondohan ang mga pangangailangan sa aspetong pangkalusugan ng bansa.

Sa Bikol, walang pondo para sa dagdag na mga contact tracers, insentibo para sa mga health workers at makabuluhang ayudang pangkabuhayan sa patuloy na epekto ng lockdown. Nananatili ring mahina ang kapasidad ng mga ospital sa rehiyon kahit sa paunti-unting bugso ng virus. Samantala, simbilis ng pagkalat ng virus ang pagmamadaling ipatupad ang mga dambuhalang proyekto sa rehiyon nagkakahalaga ng daan-daang bilyon. Kamakailan, pinirmahan na ang P148 bilyong PNR South Long Haul samantala tatlong beses nang naantala ang pagbibigay ng kakarampot na ngang dagdag-sahod para sa mga manggagawang pangkalusugan sa Sorsogon Provincial Hospital. Marami ring mayor na proyekto ang tinapos o kaya’y paspasang kinukumpleto sa kasagsagan ng pandemya. Sa ganitong laki ng pondo at bilis, ilang ospital at iba pang health facilities ang kaya sanang ipatayo, ilang libong manggagawa sana ang nabigyan ng dagdag-sahod at benepisyo, ilang libong pamilya sana ang nabigyan ng makabuluhang ayuda at katiyakan sa pagkain!

Sa ganitong kalagayan, lalong nagiging makatwirang singilin ang rehimeng US-Duterte sa patuloy nitong pagyurak sa karapatan ng mamamayan sa kalusugan, kundenahin ang walang silbing pasistang lockdown at panagutin ang rehimen sa ilampung libong pinatay ng pabaya, militarista at kontra-mahirap nitong pagtugon sa pandemya.