Tangan ang mga tagubilin ng Partido, tinatanaw ng rebolusyonaryong mamamayan ng Timog Katagalugan ang ibayong pagsulong ng rebolusyon sa rehiyon at pag-aambag sa pambansang pagsisikap na buklurin at pamunuan ang malawak na masa ng sambayanang PIlipino sa paglaban sa rehimeng US-Marcos II at isulong ang pambansa-demokratikong rebolusyon. Susi rito ang pagsusulong ng kilusang pagwawasto. Pinasinayaan na sa TK ang puspusang pagwawasto at pagbabalik-aral sa mga batayang rebolusyonaryong prinsipyo na una’t susing hakbang sa pagpapanibagong-lakas at pagbwelo ng lahatang panig na gawain. Tinatawagan ang lahat na tapat na tumalima at masigasig na lumahok sa kilusang pagwawasto.

Nararapat ang kilusang pagwawasto upang tiyakin ang pagtalunton at pamumuno natin sa pambansa demokratikong rebolusyon sa gitna ng pagtalim ng mga kontradiksyon ng naghaharing sistemang malakolonyal at malapyudal sa pagitan ng mga uring nagsasamantala at pinagsasamantalahan. Sa pandaigdigang kalagayan, bumubulusok ang ekonomya ng daigdig, lalu’t higit ang sentro ng pandaigdigang sistema ng kapitalismo at sumisiklab ang mga sigalot dahil sa pagnanais na magkamal ng supertubo at geo-pulitikal na hegemonya ng mga imperyalistang kapangyarihan. Ang Asia Pacific, kung saan matatagpuan ang Pilipinas ay mainit na larangan ng tagisan ng imperyalistang US at China. Napakalaki ng posibilidad na madawit ang Pilipinas sa nakaambang gera lalo’t sagadsaring papet ang rehimeng US-Marcos II at mayroong tropa at base militar dito ang US.

Patuloy naman ang pagsahol ng sosyo-ekonomikong krisis na nagdudulot ng walang kaparis na kahirapan sa mamamayang Pilipino, lalu’t higit sa uring anakpawis. Sa pulitika, lantaran nang nagtutunggali ang pinakamasisiba at pasistang pangkating Duterte-Arroyo na nakasahod sa China at ng mga Marcos na suportado ng US. Nagpapakana ng chacha si Marcos Jr. katuwang ang Kongreso habang ang mga Duterte ay nagluluto ng “destabilisasyon” katulong ang mga kabig nito sa AFP-PNP. Sa kabila ng girian, nananatiling nakatutok ang estado sa pagdurog sa rebolusyonaryong kilusan. Walang humpay ang paninibasib ng armadong pwersa ng pasistang estado sa kalunsuran man o kanayunan sa tabing ng gyera kontra-terorismo, ngunit sa katunayan, layon nitong ipreserba ang paghahari ng rehimeng Marcos-II at imperyalismong US sa bansa.

Mapanghamon ang kalagayan subalit malaking tagumpay ang pagbigo ng rebolusyonaryong pwersa sa ambisyon ng imperyalismong US at papet na estado na durugin ang PKP-BHB-NDFP. Nananatiling nakatayo at matatag ang organisasyon ng Partido sa kabila ng mga tinamong pinsala at pagkamartir ng mga pinuno ng rebolusyonaryong kilusan. Higit sa lahat, mahigpit ang hawak nito sa Marxismo-Leninismo-Maoismo (MLM) at sa pampulitikang linya ng demokratikong rebolusyong bayan (DRB).

Katambal ng ating pagbubunyi ang kritikal-sa-sariling pagtatasa at paglalagom ng ating mga naging kalakasan, kahinaan at pagpuna sa mga pagkakamali sa proseso ng tuluy-tuloy na pakikihamok sa kaaway at pagsasakatuparan ng mga layunin ng DRB. Mataas ang kahingian sa bawat kadre at kasapi ng PKP na isulong ang kilusang pagwawasto upang iwaksi ang mga maling kaisipan at sumulong. Tinukoy sa pahayag ng Partido sa ika-55 anibersaryo ang suhetibismo bilang ugat ng mga kahinaan sa ideolohiya. Nag-anak ang suhetibistang pananaw ng mga burges at peti-burges na kaisipan, estilo sa paggawa at mga maling patakaran. Pinakitid nito ang saklaw ng ating gawain at inuok-ok ang rebolusyonaryong paninindigan at optimismo ng mga kasama. Sinumang tinatamaan ng ganitong sakit ay bulnerable sa kanan at “kaliwang” pagkakamali at tendensya, sa pinakamalala ay tumakbo, umalis sa organisasyon at sumuko sa reaksyunaryong kaaway kapag naharap sa problema o panganib.

Sa pahayag ng Komiteng Rehiyon ng TK, naging bagaheng pumigil sa pagsulong ng rehiyon ang patuloy na pag-iral ng suhetibismo sa anyo empirisismo at dogmatismo sa ideolohiya; konserbatismo-pasibidad-gerilyaismo at kaisipan ng rebeldeng lagalag, sibilyanisasyon, buntotismo at mga hibo ng kaisipang empleyado sa pulitika; at burukratismo, lokalismo, sektarismo, liberalismo-sentimentalismo sa larangan ng organisasyon. Dapat bakahin at iwasto ang mga ito upang iguhit ang tamang linya’t taktika sa paglaban at mapahusay ang estilo ng pamumuno at paggawa ng bawat kadre at pwersa.

Lunas sa suhetibismo ang tapat at masusing pag-aaral sa rebolusyonaryong teorya at kongkretong kalagayan ng lipunan at mga rebolusyonaryong pwersa. Tiyakin nating sapul ng mga kasapi ng Partido ang MLM at nagagamit itong gabay sa kanilang pang-araw-araw na gawain at pagkilos. Kailangang mapagtapos ang mga kasapi sa tatlong antas na kurso ng Partido at patagusin ang pag-aaral sa MLM hanggang sa mga batayang organisasyon ng Partido. Kasabay nito, pasiglahin ang pagbabasa at pag-aaral sa mga sulatin ni Jose Maria Sison at mga dokumento ng PKP. Hangarin natin ang kapasyahang palagiang naglulunsad ng mga pag-aaral sa gitna ng mabangis na atake ng kaaway at maging pleksible sa iba’t ibang kalagayan.

Hinihingi ng pambansang pamunuan ng Partido at maging ng rehiyon ang paglulunsad ng panlipunang pagsisisayasat at pagsusuri sa uri. Kasalukuyang inaapdeyt ang panlipunang pagsisiyasat sa antas rehiyon. Kailangang sabayan ito ng mga pagsisiyasat sa lokal at sektoral na antas upang ilatag nang malinaw ang obhetibong kalagayan sa mga partikular na erya at gawain. Partikular sa rehiyon, may pagdidiin na ilunsad ang pagsisiyasat sa kalagayan ng manggagawa at sahod, mga mayor na cropline at kasalukuyang anyo ng pyudal at malapyudal na pagsasamantala.

Ang kongkretong patunay mula sa ating pagsisiyasat ang maghuhubad sa pagiging mababaw at lihis ng burgis-reaksyunaryong pagsusuri na hindi na malakolonyal at malapyudal ang lipunang Pilipino. Ultimong layunin ng mga espesyal sa pakikidigmang sikolohikal ng imperyalismong US na ilayo ang mamamayan sa landas ng pambansa-demokratikong rebolusyon at pigilan ang pagmartsa tungong kasunod na yugto ng sosyalistang rebolusyon.

Mapangahas ngunit matalino nating suungin ang kumukulong sitwasyong panlipunan at pamunuan ang masang nakikibaka para sa kanilang karapatan, kabuhayan, lupa, sahod at katarungan. Pamunuan ang paglaban sa pasismo, tugunan ang hinaing ng masang anakpawis at lutasin ang kahirapang nakalukob sa bayan. Dapat pag-ibayuhin ang kasigasigan sa propaganda at edukasyon upang yakapin ng mamamayan ang DRB bilang tanging solusyon sa mga salot na imperyalismo, pyudalismo at burukrata kapitalismo.

Organisahin at pakilusin ang pinakamaraming bilang ng mamamayan upang mapalakas ang dalawang sandata ng Partido—ang Bagong Hukbong Bayan at pambansang nagkakaisang prente. Sa dalawa, pangunahin ang armadong pakikibaka kaya’t dapat maglingkod dito ang pagbubuo at pagpapalalim ng nagkakaisang prente. Upang bumulwak ang mga pakikibakang masa at dumami nang ilang ulit ang mga organisadong pwersa at impluwensyado, kailangang ituwid ang mga manipestasyon ng konserbatismo sa rebolusyonaryong kilusang masa kapwa sa kanayunan at kalunsuran. Dapat bantayan at pigilang lumakas ang ihip ng ligalismo, ekonomismo at repormismo sa kilusan sa kalunsuran lalo sa hanay ng kilusang manggagawa.

Samantalahin natin ang kontradiksyon sa paksyun ng mga naghaharing uri. Palakasin at konsolidahin natin ang rebolusyonaryong hanay. Gawing solido ang organisasyon sa ideolohiya at pulitika at bakahin ang mga maling kaisipan at manipestasyon ng burukratismo at liberalismo. Kailangang itaguyod at palakasin ang kolektibong pamumuno. Mahalagang mayroong aktibong komunikasyon at kumprehensibong pag-uulat upang kagyat na malutas ang mga sumusulpot na problema at masipat nang malayo ang tanaw sa mga programa at gawain.

Sa panig ng BHB, mapagpasyang kumprontahin ang konserbatibo-pasibong paraan ng pakikihamok sa AFP-PNP. Sinagkaan nito ang pag-ugnay ng BHB sa masa at nagresulta sa pagkauk-ok ng lakas ng BHB at maging ng mga rebolusyonaryong baseng masa. Ampatin ang mga pinsala’t pag-atras sa pamamagitan ng opensibang postura sa pagharap sa kaaway at pakikipaggitgitan para abutin ang malawak na masa. Sa piling ng masa, maglunsad ng marubdob na gawaing pagmumulat, pag-oorganisa at pagpapakilos upang palalimin ang kanilang pananalig at palahukin sila sa rebolusyon. Ibunsod ang mga kampanya sa rebolusyong agraryo at pakikibaka para sa taas sahod at kabuhayan upang mapanday ang masa sa pukpukang kolektibong paglaban. Ito ang batayan sa pagpapatibay sa anti-pasistang pakikibaka ng masang anakpawis.

Kailangang ipatimo sa bawat Pulang mandirigma at kasapi ng Partido na ang pagtindi ng kampanyang supresyon at brutalidad ng reakyunaryong estado sa tulak ng US ay hindi kalakasan, bagkus tanda na hindi na kayang maghari tulad ng dati ang bulok na estadong malakolonyal at malapyudal. Kailangang wasto at mapagpasyang harapin ang nagbabagang sitwasyon ng rebolusyonaryong digma at batahin ang mga kahirapan, sakripisyo hanggang kamatayan sa proseso nito. Sukatan ng malalim at puspos na pang-ideolohiyang paninindigan at pananaw ng mga rebolusyonaryong pwersa ang kahandaang ialay nang buung-buo ang sarili sa rebolusyon.

Totoong hindi maaaring maliitin ang bangis ng kontra-rebolusyonaryong digma sa mga rebolusyonaryong pwersa at sa nakikibakang masang Pilipino, ngunit hindi ito mapagpasya sa pag-atras o pag-abante ng rebolusyon. Nakasalalay ang ating pagsulong sa seryosong pagwawasto sa mga internal na kamalian at ibayong determinasyon ng bawat kasapi ng Partido, BHB at rebolusyonaryong pwersa na tupdin ang dakilang adhikain na palayain ang sambayanang Pilipino mula sa paghahari ng imperyalismo, pyudalismo at burukrata kapitalismo. Puhunan natin ang mga natipong tagumpay sa loob ng 55 taon at ang walang kapantay na sakripisyo ng masa, mga kasama at mga rebolusyonaryong martir sa paghahatid sa pambansa-demokratikong rebolusyon at sosyalismo tungong ganap na tagumpay.###