Sa unang linggo pa lamang ng taong 2023, panibago na namang pasakit sa porma ng pagtaas ng presyo ng produktong petrolyo ang sumalubong sa mamamayang Pilipino. Makaraan ito ng 244 beses na pagtaas nitong nakalipas na 2022. Tulad ng dati, idinadahilan ng mga kartel sa langis ang paggalaw ng pandaigdigang merkado para bigyang-matwid ang pagpapataw ng dagdag na presyo sa langis. At tulad din ng dati, bukas-palad namang pinababayaan at pinabubwelo ng inutil na rehimeng US-Marcos ang naturang mga kartel at dambuhalang negosyanteng patuloy na gawing palagatasan ng supertubo ang naghihirap na sambayanan.

Una sa lahat, ilohikal at tahasang kasinungalingan ang pagdadahilan ng mga kumpanya sa langis na kaya sila nagtaas ng presyo ng mga produktong petrolyo ay dahil sa pagtaas ng halaga nito sa pandaigdigang merkado. Ang mga ibinebenta nilang suplay ay mula sa kanilang nakatipong imbak na binili sa nakaraang halaga at hindi sa kasalukuyang halaga. Kung kaya, anumang panibagong paggalaw sa presyo ay hindi maaaring gamiting katwiran para galawin ding kagyat ang presyo ng produktong petrolyo.

Gayundin, matagal nang ipinapanawagan ng mamamayan ang mga kongkretong paraan upang mapigilan at mahinto na ang pagmamalabis ng mga kumpanya ng langis sa pagpepresyo ng kanilang mga produkto at pagkontrol sa merkado. Hindi maaaring maghugas-kamay ang rehimeng US-Marcos na wala itong maaaring gawin sa kasalukuyang kalagayan dahil kung nanaisin lamang nito at kung tunay na mayroon itong pampulitikang kapasyahan, sapat ang mga hakbanging ilinalapit ng iba’t ibang sektor ng lipunan upang solusyunan ang problema sa presyo ng langis. Halimbawa na lamang, sa kagyat ay ang pagtatanggal ng 10% buwis sa produktong petrolyo at sa pangmatagalan ay ang pagbasura sa Oil Deregulation Law.

Ipinapakita lamang nitong ang kahirapang dinaranas ng masa sa kasalukuyan dahil sa pagsirit ng presyo ng langis at iba pang pangunahing bilihing karugtong nito ay kayang pigilan kung mapagpasyang tatalikdan ang disenyong neoliberal at kung hindi papet na sunud-sunuran sa bawat atas ng imperyalismong US ang nakaluklok na mga pinuno ng bansa. Malinaw na ang taun-taong problema sa presyo ng langis ay inianak na lamang ng kasalukuyang umiiral na sistemang malakolonyal at malapyudal na sakmal ng mapagsamantalang doktrina ng imperyalismo. Tanging sa tuluyang pagkalas mula rito at sa pagtataguyod ng pambansang demokrasya at kaakibat nitong mga sosyoekonomikong repormang tulad ng tunay na reporma sa lupa at pambansang industriyalisasyon, mabibigyang-daan ang pagresolba sa matinding krisis sa langis.