Totoong hanggang bungantulog lamang ng kontra-rebolusyonaryong pasistang estado ang ambisyong pangkapayaan nito kung mananatiling bigo itong ugatin ang malawakang paghihirap at ang paglaban ng sambayanan.

Hindi ang walang-saysay na paggawad ng amnestiya o ang mga hungkag na pangakong pakikipagkasundo ng reaksyunaryong gubyerno ang dudurog sa rebolusyong Pilipino kung magpasahanggang ngayon ay nakayukod ito sa kanyang mga imperyalistang amo. Tanging, at walang ibang tunguhin, kung hindi sa puspusang pagbaklas lamang sa sistemang malakolonyal at malapyudal sa pamamagitan ng mahigpit na pagtalima sa linya at programa ng demokratikong rebolusyong bayan, natin makakamtan ang tunay na panlipunang pagbabago.

Ang laganap at papasidihing krisis panlipunang ibinubunga ng walang hangganang pagkahatak ng bansa sa papabulok na pandaigdigang kapitalistang sistema habang ito ay salimbayang pinapasahol pa ng mga mga makauring pananamantala ng mga naghaharing uri, ang nagpapatingkad sa mga kundisyon para isulong ng masang anakpawis ang makatarungang paglaban nito. Ang lantarang kainutilan, korapsyon, at pasismo ng ilehitimong rehimeng Marcos-Duterte at ang pakikipagsabwatan nito sa teroristang imperyalistang US ay siyang mismong nagtutulak sa taumbayang iturol sa armadong pakikibaka ang pumupuyos na galit at disgusto nito.

Ang pagsibol ng Kabataang Makabayan at ng DATAKO ay tanda ng maningning na kasaysayan ng paglaban ng mga kabataan magmula pa noong diktaduryang Marcos na kinatatangian ng walang pag-iimbot na pag-aalay ng lakas, talino, tapang at buhay para sa dakilang rebolusyonaryong sakripisyong kamtin ang lipunang malaya.

Ang ika-59 na pagkakatag nito ngayong araw ay iuukit sa kasaysayan bilang panata ng ating pagpapatuloy sa di-kailanman matitinag na rebolusyonaryong diwa nating mga kabataan, anumang pagbabanta’t pandarahas ng estado, at ng ating ibayong pagpupursige sa pambansa-demokratikong pakikibaka kaisa ang mga manggagawa’t magsasaka kasama ang iba pang demokratikong sektor at uri.

Pagkaupong-pagkaupo ng tambalang Marcos-Duterte, natunghayan natin ang kagarapalan at hindi maitago-tagong korapsyon ng mga ganid na halimaw samantalang nagkakandarapa nitong palamunin ang mga dambuhalang dayuhang kapitalista kasangkot ang mga lokal na malalaking burgesyang komprador, burukratang kapitalista, at mga kroni nito. Ang pagkiling nito sa kagustuhan ng Imperyalistang US na palawakin ang presenyang militar ng huli ay patunay sa karuwagan ng inutil na rehimen na tugunan ang malaganap na kahirapan at kagutuman na bumubulid sa panlipunang kaunlaran at kagalingan, sa halip ay dinadahas ang sinumang lumalaban. Subalit ang pag-aastang makakapanatili sila sa poder ng kapangyarihan ay tuwirang isinusuka ng sambayanang Pilipino, lalo pa’t papalaki ang bitak sa pagitan ng pangkatin ng dalawang mababangis na wangis ng mga naghaharing uri sa ngalan ng yaman at kapangyarihan.

Sa pagharap sa nagbabagong hamon ng panahon, marapat nating ipamalas ang palabang lahing mandirigmang Kaigorotan bilang ating aguhon sa pagsuong sa landas ng armadong pakikibaka, bitbit ang mga dakilang aral ng mayamang pakikibaka ng mamamayang Kordilyera.

Simula nang unti-unti nang nakabalik sa mga eskwelahan ang mayoryang kabataang estudyante noong nagdang taon, buong-lakas nating ginampanan ang puspusang pagpupukaw, pag-oorganisa at pagpapakilos sa mga kabataan. Mas lalo pa nating pinagpurisigehang palakasin ang ating mga balangay pati na ang ibayong pagpapalawak nito upang abutin ang mga komunidad at espasyong may konsentrasyon ng kabataan, gayundin ang ating ibayong pagsusulong sa mga kampanyang masa.

Pinagtibay din natin ang ating tungkulin sa pagpapaabot ng suportang materyal at kampanyang pagpapasampa. Mas pinagyaman pa natin ang pagreregularisa ng mga pag-aaral sa lipunan at rebolusyong Pilipino, kalakip ng masigasig na pagsasagawa ng panlipunang pagsisiyasat, malalim na pagsuri sa mga isyung kinakaharap ng mamamayan at ang pagmamatyag sa kilos ng kaaway sa kalunsuran.

Pinaunlad din ang ating mahigpit na paghawak sa ating seguridad bilang susi sa tuloy-tuloy nating lihim ngunit masikhay na pagkilos habang pinapanatiling bulag at bingi ang mga kaaway. Sa kabilang banda, nanatiling malaking balakid ang panunupil sa ating mga demokratikong karapatan kagaya ng malayang pamamahahayag at ang ating pagkilos sa kabuuan ay sukdulang nilimitahan sa balangkas ng reaksyunaryong batas. Gayunpaman, tayong mga kabataan ay dapat mangahas at buong panahon na magpatuloy para sa masang ating pinagpasyahang pagsilbihan.

Ang pagdurusa ng mga mamamayan sa ilalim ng walang patid na neoliberal na mga patakaran—pagsirit ng presyo ng mga batayang bilihin tulad ng bigas, gulay at petrolyo, pagbarat sa sahod, kawalan ng hanapbuhay at trabaho, pagkamkam ng lupa—kasabay ng pamamayani ng panlilinlang at impunidad saanmang sulok ng ating bansa, mas lalo pang umiigting ang kawastuan ng demokratikong rebolusyong bayan bilang landas patungong pambansang kalayaan hanggang maabot ang sosyalistang bukas.

Hanggang nanatiling salita lamang ang usaping pangkapayapaan sa panahong pinagbobomba ang mga komunidad, pinapaslang ang mga progresibo, at ginigipit ang mga mamamayan, mananatiling sagot ang mapagpalayang dahas ng armadong pakikibaka. Ang mismong bulubundukin ng Kordilerya ay saksi sa pandarambong at panunupil na marahas na estado kung kaya’y taglay ng mamamayan nito ang pagiging mapangahas sa paglaban.

Sa pagkalas natin sa kawing ng Imperyalismo, Pyudalismo, at Burukrata kapitalismo, nararapat lamang na pagkaisahin at bigkisin ang paglaban ng mga mamamayan at ihiwalay ang pinakamakitid na mga naghaharing uri at ubos-lakas na gapiin ito sa pamamagitan ng puspusang matagalang digmang bayan.

Ang taong ito ay signipikanteng panahon upang tuloy-tuloy na pag-alabin ang ating rebolusyonaryong paglaban gayong tuluyan nang nakapanumbalik ang mga demonyong mamamatay-taong pamilyang Marcos sa kapangyarihan. Ang papalubhang girian sa pagitan ng pangkating Marcos at Duterte ay dulot ng lipos na ng kontradiksyon ang mga naghaharing uri at nangangahulugang walang panahong dapat pang maaksaya upang ito ay patindihin pa ito at pandayin ang pinakamalapad na anti-pyudal, anti-pasista, at anti-pasistang kilusan sa ating hanay.

Hinihimok natin ang lahat ng kabataang umanib sa mga pambansa-demokratikong organisasyong masa at ibayong pag-aralan ang lipunan. Buong pusong yakapin at mahalin ang danas ng batayang masa at pakaalingawngawin ang kanilang demokratikong kahilingan at paglaban. Pakahusayan ang gawaing pangkultura at propaganda. Magpakatatag, magpalakas, tumungo sa kanayunan at sumapi sa Bagong Hukbong Bayan.

Tanging, at walang ibang tunguhin, kung hindi sa pagsulong lamang ng digmaang rebolusyong bayan na may sosyalistang perspektiba, makakamit ang kalayaan, kung saan ang kapayapaan ay nakabatay hindi sa hungkag na pangako ng isang taksil na estado, sa halip ay nakabatay sa rebolusyonaryong hustisyang minana ng tunay na malaya at mapagpalayang lipunan.

Kabataan, tumungo sa kanayunan, paglingkuran ang sambayanan!

Mabuhay ang mamamayang lumalaban!

Mabuhay ang Kabataang Makabayan-DATAKO!

Mabuhay ang Rebolusyong Pilipino!