Sunod-sunod na nalantad ang walang-kahihiyang pandaraya ng ilehitimong rehimeng US-Marcos-Duterte sa eleksyong 2022 na nagluklok sa kanila sa tuktok ng kapangyarihan ng lipunang malakolonyal at malapyudal. Tanda ito ng lubos na pagkabulok ng kasalukuyang naghaharing sistema. Kasuklam-suklam at tahasang paglabag sa demokratikong karapatan ng sambayanang Pilipino ang nalantad na dayaan sa gitna ng dinaranas na grabeng kahirapan sa ilalim ng patuloy na pagkaagnas ng ekonomyang malapyudal. Butas ang bulsa at walang laman ang kaldero ng malawak na masa na hinahagupit ng patuloy na pagtaas ng presyo ng pagkain at di-mapigil na pagtaas ng mga serbisyo at bayarin habang namamayagpag sa estado-poder ang mga magnanakaw at pahirap sa bayan.

Matatandaang matapos ang eleksyong presidensyal noong Mayo 2022, binansagan ito ng grupong Kontra-Daya bilang “pinakamalala sa kasaysayan” sa batayang napakaraming aberya sa araw ng botohan kabilang ang pagkawala ng maraming boto dahil sa malawakang pagkasira ng mga vote counting machine (VCM). Dahil dito tinatayang signipikanteng bilang ang mga di-nabasang boto at mga botanteng di na rin nagawang makaboto dahil sa malaking abala ng pag-aayos ng mga makina. Pero ang higit na nakakagulat na sa kabila ng kaliwa’t kanang iniulat na bagal ng botohan ay siya namang bilis ng harurot ng paglabas ng resulta ng halalan na hindi pa nangyari sa buong kasaysayan ng reaksyunaryong halalan sa bansa. Muli rin itong binansagang “salamangkang 68:32” o walang pagbabagong agwat sa pagitan ni Marcos Jr. at kalabang si Leni Robredo sa unang araw ng bilangan. Nagresulta ito sa nakadidismayang “landslide victory” ng tambalang Marcos-Duterte. Mula noon ay nanindigan ang mga demokratikong grupo na ang eleksyong 2022 ang pinakamalala, pinakabulok at pinakawalang kahihiyang dinayang halalan. Kaya walang dudang ninakaw ng pangkating Marcos-Duterte ang eleksyon kasabwat ang mga galamay nito sa Commission on Election.

Makalipas ang isang taon, di-napigilang muling umalingasaw ang baho ng bulok na eleksyong 2022 nang sumambulat ang panibagong mga ebidensya ng lansakang pandaraya na isiniwalat ng grupong “Truth and Tranparency Trio” o TNTrio. Inihayag nito ang kanilang pag-aaral sa isinapublikong reception logs ng COMELEC na lumalabas na signipikanteng boto na natanggap ng central at transparency server mula sa NCR, Cavite, Laguna at Rizal (higit 20,300 VCMS) ay galing lamang sa iisang private IP address na 192.168.0.2. Sa pagkakalantad nito maipapaliwanag kung paano isinagawa ang malawakang pandaraya.

Habang pinipilit na ikutan ng COMELEC ang nadiskubreng anomalya, laluna namang nalalantad ang iba pang iregularidad sa naganap na halalan. Inamin mismo nito sa pagdinig sa Senado na gumamit sila ng tinatawag na “Telco-Exchange-Integrator”, kung saan dumaan ang lahat ng boto, kabilang ang device na mayroong IP address na 192.168.0.2 na dinaluyan ng transmission mula sa 20,300 na VCM. Subalit higit pang naging kadududa ang palusot na ito ng COMELEC dahil ang device na ito ay kailangang bantayan at ibukas sa pagsusuri ng publiko dahil maaring idaan dito ang pandaraya. Subalit hindi ito ginawa ng COMELEC, bagkus sadyang inilingid sa publiko maging sa mga partido, at mga watchdog katulad ng NAMFREL at PPCRV. Dagdag pa rito, higit na naging kahina-hinala ang pagpapalit ng 4G modems sa “brand new” 3G modems na dumaan sa Telco-Exchange-Integrator. Lahat nang ito ay nagpapakita na hindi katanggap-tanggap ang sistema at pamamaraan na ginamit ng COMELEC para isubo at ipatanggap sa mamamayan na lehitimo ang pagkapanalo nina Marcos Jr. at Sara.

Wasto at makatarungan ang panawagang usigin at panagutin ang ilehitimong rehimeng Marcos-Duterte sa pagnanakaw sa mandato ng taumbayan. Sa higit isang taon nila sa kapangyarihan dumaranas ang sambayanang Pilipino ng ibayong kahirapan at kalupitan ng pasistang estado. Inutil ang ilehitimong rehimen na pigilan ang mabilis na pagsirit ng presyo ng mga pangunahing bilihin, laluna ng bigas at petrolyo na nagresulta sa 6.1% implasyon sa nakaraang buwan. Habang namimilipit ang bayan sa gutom, kakarampot ang idinagdag na sahod para sa mga manggagawa na napakalayo para maibsan ang kanilang paghihirap. Patuloy na nililinlang ang masang magsasaka sa mga patakaran at programang nakatali sa patakarang neoliberal. Walang sa hinagap nitong magpatupad ng tunay na reporma sa lupa kaakibat ang pambansang industriyalisayon na siyang tanging landas para sa kaunlaran ng bayan.

Lantaran ang pandarambong sa kaban ng bayan na pinasimulan ni Marcos sa pagkopo sa “Maharlika Investment Fund” para pagpasasaan ng naghaharing paksyon at ng kaniyang mga kroni. Tumatabo at patuloy na nagpupuslit ang presidente at bise presidente ng napakalaki at di naipaliliwanag na Confidential & intelligence Funds (CIF), habang walang kahihiyang kinakaltasan ang badyet para sa mga batayang serbisyong panlipunan. Samantala, umani ito ng pambabatikos ng iba’t ibang sektor ng lipunan. Ang higit na nakagagalit ay ang pagtanggol pa rito ni Sara Duterte at pagbansag sa mga nagkukwestyon sa ma-anomalyang paggastos ng kanyang CIF, na “kalaban o ayaw ng kapayapaan”.

Anumang pagdodoktor ang gawin, hindi maitago ng mga bayaran at burgis na grupong nagsasarbey ang pagkadismaya ng mamamayan na ipinakita sa biglang bulusok na resulta ng approval at trust rating sa pinakahuling survey ng dalawang pinakamataas na opisyal ng reakyunaryong gubyerno.

Patuloy na nagpapakatuta ang taksil na si Marcos Jr. sa pagpapahintulot ng mga dagdag na baseng militar ng US. Sa kabilang banda, lampa ang ilehitimong rehimen sa pagharap sa pangangamkam ng China sa West Philippine Sea. Ibinuyangyang ni Marcos ang Pilipinas para gawing lunsaran ng mga ehersisyong militar at iba pang mga mapang-upat na aktibidad ng US. Higit nitong isinasapanganib ang buhay ng mamamayan sa pagpapakasangkapan sa mga imbing pakana ng US na mag-udyok ng isang digmaang inter-imperyalista at/o proxy war sa Asia Pacific.

Sinasalubong ng rehimen ang diskuntento ng mamamayan ng kaliwa’t kanang pagpapatindi ng pasismo at terorismo. Iwinawasiwas ang pangil ng Anti-Terrorism Law sa lahat ng naninindigan ng kanilang mga lehitimong interes at karapatan. Kambal na ginagamit ang dahas ng berdugong AFP-PNP-CAFGU at NTF-Elcac para paluhurin ang taumbayan.

Nanawagan ang Partido Komunista ng Pilipinas-Timog Katagalugan (PKP-TK) sa lahat ng progresibo, demokratiko at buong rebolusyonaryong pwersa na pamunuan ang pakikibaka laban sa pasista at pahirap na rehimen. Dapat ubos-kayang isiwalat sa taumbayan ang nakasusukang katiwalian sa eleksyong nagluklok sa anak ng mga tirano at pasista.

Dapat usigin at singilin ang ilehitimong rehimen sa kanilang mga kasalanan sa bayan. Dapat lubusang ilantad ang mahika ng kanilang pagkapanalo at walang pakundangang paggamit ng ninakaw na mandato ng bayan para atakehin ang mga demokratikong karapatan ng mamamayan. Hindi dapat manatili sa estado-poder ang mga manggagantso, mandaraya, mandarambong at mga taksil sa bayan. Gawing tuntungan ang pagpapabagsak sa diktador na si Marcos Sr. matapos niyang anihin ang alimpuyo ng galit ng sambayanan na sinindihan ng lansakang pandaraya sa Snap election noong 1986.

Kasabay nito, nararapat ding ilantad ang papel ng US sa likod ng malawakang pandaraya. Sa kasaysayan ng Pilipinas, walang presidente na hindi pinili at iniluklok ng US sa tuktok ng kapangyarihan. Ginagamit ng US, kasabwat ang mga lokal na naghaharing uring malaking burgesyang kumprador at uring panginoong maylupa ang kanilang kapangyarihan at rekurso upang matiyak na mananatili sa estado-poder ang isang papet na rehimen. Kasangkapan nila ito upang makontrol ang ekonomiya, pulitika, militar, kultura at maging ang pakikipag-ugnayang panlabas ng bayang Pilipino. Sa ilalim ng kanilang paghahari, nagpapasasa sila sa yaman habang patuloy na inaapi at pinagsasamantalahan ang sambayanang Pilipino.

Ang lumalalang krisis ng naghaharing sistema ay lalong nagpapahinog sa mga batayan para sumulong ang demokratikong rebolusyong bayan. Ito ang tanging sandata upang ibagsak ang mga naghaharing-uri sa lipunang malakolonyal at malapyudal at kamtin ang pambansang kalayaan at demokrasya.###