Paniningil at pagsasakdal ang pabaon ng mamamayan ng TK sa tiraniko, korap, berdugo at traydor na si Rodrigo Roa Duterte sa pagtatapos ng kanyang termino. Taliwas sa ipinapangalandakan ng GRP na iiwanan ni Duterte ang mahusay na pamana sa Pilipinas, hinusgahan na ng mga magsasaka, manggagawa, katutubo, kababaihan, kabataan at lahat ng inaaping mamamayan ang nakaraang anim na taon bilang pinakamasahol na pang-aatake ng estado sa kanilang buhay, karapatan at kabuhayan sapul na ibagsak ang diktadurang Marcos noong 1986.

Nababagay si Duterte sa kulungan upang pagbayaran ang napakarami niyang krimen at kasalanan sa bayan. Walang puwang para bigyan ng luwag ang pasista’t mamamatay-taong pangulo na umalis ng Malacañang nang hindi napananagot sa kanyang mga kasalanan. Ang sumusunod ang mga singilin sa kanya ng mamamayan ng TK:

1. Krimen laban sa sangkatauhan ng malawakang pagpaslang at libu-libong kaso ng paglabag sa karapatang tao

Tigmak sa dugo ang kamay ni Duterte sa higit 30,000 mamamayang pinaslang sa ilalim ng brutal na gera kontra-droga. Isinagawa ng PNP ang malawakang pamamaslang sa direktang utos ni Duterte. Mistula itong henosidyo sa mahihirap na binansagang mga adik at tulak ng droga. Pinalubha nito ang kultura ng impyunidad dahil hindi nanagot ang mga kapural ng pagpatay.

Matapos ang gera kontra-droga, pinangunahan ng AFP-PNP at NTF-ELCAC ang kontra-mamamayang gera ni Duterte na ipinatupad sa ngalan ng pagwasak sa CPP-NPA-NDFP. Nagluwal ito ng matinding paglabag sa karapatang tao. Mula 2017-2021, aabot sa 56 ang kaso ng ekstrahudisyal na mga pagpatay sa mga aktibista, manggagawa, magsasaka, katutubo, at maging mga lingkod bayan na nagsusulong ng interes ng mamamayan sa TK. Kasama rito ang brutal na Bloody Sunday noong Marso 2021 at pagpatay sa limang sibilyan sa Baras, Rizal noong Disyembre 2020.

Mayroong inulat na 335 kaso ng iligal na pang-aaresto, 270 kaso ng iligal na detensyon at 14,191 kaso ng threat, harassment and intimidation. Libu-libo na rin ang biktima ng sapilitang pagpapasuko sa balangkas ng E-CLIP lalo sa hanay ng masang magsasaka at katutubo.

Puong libo ang nagdusa bunsod ng pananalasa ng terorismo ng estado: 42,722 ang biktima ng sapilitang paglikas at dislokasyon habang may 66 insidente ng food and economic blockade. Marami sa mga pinalayas ng operasyong militar at pulis ay na-trauma rin sa 14 kaso ng istraping at 15 aerial bombing hanggang 2021. Hindi pa kasama rito ang panibagong bugso ng pambobomba sa Mindoro sa unang kwarto ng 2022.

2. Pagtalikod sa usapang pangkapayapaan at pagpapaigting ng gerang kontra-rebolsyonaryo

Nilabag ni Duterte ang hangarin ng taumbayan para sa matagalang kapayapaan nang arbitraryo niyang wakasan ang pakikipag-negosasyon ng GRP sa NDFP noong 2017. Binalewala niya ang mga panimulang pag-uusap para ipatupad ang mahahalagang laman ng CASER lalo ang repormang agraryo na matagal nang hangad ng mga magsasaka. Napawi ang pag-asa ng mamamayan na magkaroon ng makabuluhang repormang panlipunan para ibsan ang kanilang labis na kahirapan.

Ang pagtalikod ni Duterte sa usapang pangkapayapaan sa NDFP ay utos ng imperyalismong US na simula’t sapul ay nagtutulak na paigtingin ang gera para wakasan ang “komunistang insurhensya.” Itinayo niya ang NTF-ELCAC na isang civil-military junta para maipatupad ang kontra-rebolusyonaryong gera sa balangkas ng whole-of-nation approach. Nangahulugan ito ng paggamit ng estado sa lahat ng ahensya, rekurso at makinarya nito sa malubhang teroristang pang-aatake sa mamamayan na kinatatangian ngayon ng paggamit ng mga modernong armas na padala ng imperyalismo.

3. Pinatinding panunupil sa nakikibakang mamamayan

Kasangkapan ng malaking burgesya kumprador-panginoong maylupa ang mga pulis, militar at maging ang batas sa pagbuwag sa mga piket, barikada at mga lehitimong protestang bayan. Ilang kaso nito ang marahas na dispersal sa Barangay Patungan sa Maragondon, Cavite noong Enero 2022; pagdakip sa 11 aktibistang nagrali sa Cabuyao, Laguna noong Agosto 2020; at tuluy-tuloy na pagbabanta’t pang-aatake sa Hacienda Yulo sa Laguna mula 2020. Samantala, patuloy ang panghaharas, pananakot at panggigipit sa mga magsasakang nakikibaka para sa karapatan sa coco levy fund at mga komunidad na mariing tumututol sa mapangwasak na Kaliwa Dam sa Quezon at Rizal.

Matindi ring panggigipit ang dinadanas ng mga unyon sa TK sa kumpas ng NTF-ELCAC ni Duterte. Iligal na pinapasok ng mga pulis at sundalo ang mga pagawaan pati opisina ng mga unyon. Nire-redtag at pinepresyur ang mga lider obrero upang umaming NPA at humiwalay sa mga militanteng unyon. Nakikialam sila sa mga usapin ng pag-uunyon ng mga manggagawa. Malayang winawasiwas ng rehimeng Duterte ang pasismo gamit ang Anti-Terrorism Act na nagbigay ng ligal na bihis sa pagsikil sa demokratikong karapatan.

4. Pangyuyurak sa mga demokratikong karapatan

Pamana ni Duterte ang walang habas na pang-aatake sa karapatang magpahayag, mag-organisa at magprotesta. Garapalan ang pambubusal sa midya, kanyang mga kritiko at kalaban sa pulitika. Ipinasara ang ABS-CBN sa pamamagitan ng pagkakait dito ng prangkisa ng rubber stamp na kongreso habang ginigipit ang Rappler at mga alternatibong grupong midya sa internet. Inaatake ang kanilang mga website at sinisiraan na sila’y prente umano ng mga teroristang grupo. Kasabay nito, nagpapakalat ng mga pekeng balita at disimpormasyon gamit ang mga troll at mga bayarang tagapagsalita ng NTF-ELCAC.

Ginawang talamak ng hibang na NTF-ELCAC ang red-tagging kung saan malisyosong iniuugnay sa mga “komunista-terorista” ang sinumang magpahayag ng lehitimong karaingan at kritisismo sa gubyerno. Pangunahing target nito ang mga militanteng organisasyon at mga progresibong partylist. Pati mga nagmamagandang-loob sa community pantry ay hinaras at ni-redtag. Ang mga biktima ng red-tagging ay naging target ng pagpatay ng estado kagaya nina Dandy Miguel, presidente ng Lakas ng Nagkakaisang Manggagawa ng Fuji Electric-OLALIA-KMU, Manny Asuncion, pangkalahatang kalihim ng BAYAN-Cavite at mag-asawang Anna Mariz “Chai” Limeta-Evengelista at Ariel Evangelista, mga lokal na lider ng UMALPAS-KA na lumalaban sa pangangamkam ng lupa ng mga kumpanya ni Henry Sy sa Hacienda Looc sa Nasugbu, Batangas.

Sinamantala rin ni Duterte ang pandemya para kontrolin at pigilan ang paghugos ng mamamayan sa lansangan. Ipinatupad ang militaristang lockdown na naglimita sa mobilidad ng mamamayan. Nagpakana ng isterya ng pagkalat ng COVID-19 para takutin ang mga tao na lumabas ng kanilang bahay at magtipon-tipon. Ang mga lumalabag sa mga pasistang patakaran ay pinapatawan ng di-makatwirang parusa at dinadahas ng mga pulis.

5. Palyadong tugon sa pandemya

Pahirap sa mamamayan ang di-siyentipiko, militarista at palpak na tugon ng rehimeng Duterte sa COVID-19. Ipinataw sa mga Pilipino ang pinakamahaba at pinakamalupit na lockdown sa buong mundo habang kapos na kapos ang mga batayang hakbangin gaya ng contact tracing, mass testing, at pagbabakuna. Pinabayaan ang mga manggagawang pangkalusugan na frontliner ng pandemya na humantong sa kanilang pagkahawa at pagkamatay. Ipinataw ang “new normal” kung saan kinontrol ng estado ang galaw ng mamamayan at pinaralisa ang mga aktibidad panlipunan para pigilan ang pagbulwak ng mga protesta laban sa kriminal na pagpapabaya ng rehimen.

Ipinagkait din sa mga kabataan ang kanilang karapatang mag-aral sa pagpapatupad ng blended learning bilang pag-angkop umano sa pandemya. Pinahirapan nito ang mga guro at pati mga magulang na hindi inihanda para sa bagong moda ng pag-aaral. Huling-huli na ang Pilipinas na bumalik sa face-to-face classes nitong 2022 lamang dahil sa pagmamatigas ni Duterte at kainutilan ng DepEd na kamtin ang mga rekisito para sa ligtas na pagbabalik-eskwela.

6. Pag-aabandona sa mamamayan sa panahon ng pandemya at kalamidad

Kakarampot ang ayudang nakarating sa maralitang mamamayan ng TK noong pandemya. Sa isang bayan sa Quezon, kulang na kulang ang P2,167 kada buwan na ayudang nakuha ng bawat pamilyang magsasaka noong lockdown para pakainin ang isang pamilyang may 5-6 miyembro. Wala namang natanggap na ayuda ang mga komunidad ng Dumagat sa Hilagang Quezon sa gitna ng restriksyon sa paghahanapbuhay. Sa Palawan, dismayado ang mga magsasaka na ang tanging natanggap ay dalawang salop na bigas, kape, asukal, at dalawang baretang sabon matapos ang dalawang buwang paghihintay sa ayuda.

Walang puso si Duterte sa mga sinalanta ng kalamidad. Pinabayaan niya ang halos 22,000 magsasakang Palaweño na lubhang nasalanta ng bagyong Odette. Pautang ang inihain ng mga burukrata kahit na bumuhos ang malaking donasyon para sa ayuda. Ganito rin ang pinagdusahan ng mga biktima ng mga bagyong Rolly, Quinta at Ulysses noong 2020 na kalakhan ay magsasaka. Samantala, walang napala ang mga mamamayang apektado ng pagsabog ng Bulkang Taal sa rehimeng Duterte. Kalunus-lunos ang kalagayan nila sa mga evacuation center na mistulang pinatawan ng batas militar sa sobrang higpit.

Imbes na relip at ayuda ay mga sundalo’t pulis ang ipinadala ni Duterte sa mga komunidad. Sa Quezon, hinarang ang mga organisasyong mapagkawanggawa na inakusahang mga prente ng CPP-NPA-NDFP na nagsasagawa ng operasyong relip sa kasagsagan ng mga bagyo noong 2020.

7. Paglubog sa bansa sa kumunoy ng utang

Humigit sa doble ang utang ng Pilipinas mula nang maupo si Duterte at ngayong paalis na siya sa poder. Mula P5.9 trilyon noong 2016, umaabot na ang utang nitong Mayo sa halos P13 trilyon. Kalakhan ng utang ay para sa mga proyektong imprastraktura na hindi naman kailangan ng mamamayan. Ginamit pa niya ang pandemya para bigyang-katwiran ang sunud-sunod na pangungutang. Sa huli, walang natamasang pakinabang ang mamamayan sa labis-labis na pangungutang ni Duterte dahil kinulimbat lang ng mga burukrata’t kroni ni Duterte ang mga pondo. Papasanin ng taumbayan ang pagbabayad sa ga-bundok na utang na pamana ni Duterte.

8. Pambabarat sa sahod at kainutilan sa pagkontrol sa presyo ng mga bilihin

Ipinagkibit-balikat ni Duterte ang abang kalagayan ng mga manggagawa sa gitna ng papaimbulog na presyo ng langis at mga bilihin. Apat na taong hindi nabigyan ng umento sa sahod ang mga manggagawa. Nitong Mayo, nakaiinsulto ang gamumo na dagdag sahod na P35 sa MIMAROPA at pinakamataas na P97 sa CALABARZON. Patuloy namang ipinagkakait sa mga guro at manggagawa ng gubyerno ang hinihingi nilang pagtataas ng sweldo. Imbes na ilaan sa mga guro, manggagawang pangkalusugan at mga nasa pampublikong sektor, inuna sa badyet ang pagtataas sa sweldo ng mga parasitikong pulis at militar at pagbili ng mga kagamitang pandigma.

Matinding paghihirap ang binabata ng mga manggagawa sa ganitong antas ng sahod habang pataas nang pataas ang halagang kinakailangan para mabuhay. Hindi na bumababa ang implasyon at nito ngang Mayo ay umabot na sa 5.4% dahil sa pagsirit ng presyo ng produktong petrolyo at pagbagsak ng lokal na produksyon ng pagkain. Sa kabila nito, mariing tinatanggihan ng rehimen ang hiling ng taumbayan na tanggalin na ang excise tax sa katwirang mawawalan ng kita ang gubyerno.

9. Pagpatay sa lokal na agrikultura

Walang kaparis ang paghihirap ng mga magsasaka sa TK dahil sa neoliberal na patakaran sa agrikultura. Ipinatupad ang Rice Tariffication Law, labis na importasyon ng karneng baboy, manok, isda, gulay, asukal at mais. Bumagsak ang presyo ng mga produktong bukid habang patuloy na tumataas naman ang gastos sa produksyon— dahilan para malugi ang mga magsasaka. Bukod pa rito, nagpatuloy at lumala ang ismagling ng mga produktong agrikultural.

Sa Mindoro, umabot ang pinakamababang presyo ng palay sa P8 kada kilo habang bumagsak sa P12 kada kilo ang sibuyas na dating nasa P40. Nananatili ring mababa ang presyo ng niyog at kopra sa Quezon kung saan tinatayang may 204,000 pamilyang nakaasa sa industriya ng niyog ang kabuhayan. Ininda ng mga magniniyog ang pagsadsad sa hanggang P7 kada kilo ng kopra noong 2019. Lumiit din ang produksyon matapos salantahin ng kalamidad ang mga niyugan sa probinsya.

Talamak din ang pang-aagaw sa lupa ng mga katutubo’t magsasaka at pagpapalit-gamit sa lupang matagal nang produktibo. Mga halimbawa nito ang Hacienda Yulo na gustong gawing golf course ng mga Ayala at ng Cristobal Realty; pagpapalayas ng National Grid Corporation of the Philippines sa mga residente ng Lupang Ramos sa Cavite; huwad na reporestasyon sa ilalim ng National Greening Program na pinalawak sa mga lupaing ninuno sa Palawan, Mindoro at kabundukang Sierra Madre sa Laguna, Quezon at Rizal; at proyektong eko-turismo ng sabwatang Virata-Sy sa saklaw ng baybayin ng Nasugbu, Batangas at Maragondon, Cavite.

10. Patuloy na pagkakait sa pondong coco levy sa mga magsasaka

Niloko ni Duterte ang mga magniniyog na umasang makukuha ang pondong coco levy na matagal nang ninakaw sa kanila ng diktadurang Marcos at mga kroning Cojuangco, Romualdez, Enrile at Lobregat. Hindi lamang tinalikuran ni Duterte ang kanyang pangako na ibabalik ang pondong coco levy, nagmaniobra pa ang rehimen para agawin ito sa mga magniniyog. Isinabatas noong 2021 ang RA 11524 o Coconut Farmers and Industry Trust Fund Act kung saan lumikha ng bagong pasikot-sikot na proseso sa pagkuha ng benepisyo sa coco levy. Hindi rin binawi ng batas mula sa mga kroni ni Marcos ang kinamkam na pondong coco levy na pinagtubuan na ng mga kumpanya tulad ng San Miguel Corporation, Cocolife at United Coconut Planters Bank.

11. Pagpapatupad ng mga huwad na proyektong pangkaunlaran sa kapinsalaan ng mamamayan

Sa pagkagahaman sa pera, naging sunud-sunuran si Duterte sa mga kapitalista at iniratsada ang mga di kinakailangang proyektong imprastraktura. Walang konsensya niyang isinasangkalan ang buhay, kaligtasan at kabuhayan ng mamamayan kapalit ng sariling interes. Tampok sa mga proyektong ito ang Kaliwa Dam na itinatakwil ng mga magsasaka, katutubo at pati mga progresibong pwersa dahil sa hatid nitong peligro at kaakibat na dislokasyon ng mga komunidad.

Sinisingil din si Duterte sa pagbabaliktad sa mining moratorium at open pit mining ban na nagbigay daan sa pagbabalik-operasyon ng mga pinatigil nang minahan sa Rizal at Palawan. Pinayagan din ang malalaking proyektong enerhiya sa Batangas sa palusot na nalalapit nang magsara ang Malampaya Gas na pinakamalaking tagasuplay ng kuryente sa Luzon. Pinangangambahan ang pagpapalayas sa mga komunidad at ang dadalhing polusyon sa katubigan ng Batangas. Malaking perwisyo din ang Ahunan Pumped-Storage Hydropower Project na itinatayo sa Mt. Inumpong sa kabundukan ng Sierra Madre sa Pakil, Laguna at maaaring magdulot ng matinding pagbaha.

12. Walang kahihiyang pandarambong at kroniyismo

Sadyang iniluklok ni Duterte sa mga ehekutibong posisyon ang mga magnanakaw niyang alipures para huthutin ang yamang pinaghirapan ng bayan. Ang pangulo ang mismong pasimuno ng pandarambong kaya hindi aasahang parurusahan niya ang mga miyembro ng kanyang sindikato tulad ni Duque sa DOH at Michael Yang na sangkot sa maanomalyang transaksyon sa Pharmally.

Tampok ang pagkawala ng bilyun-bilyong piso sa pondong pantugon sa pandemya. Resulta nito, kulang ang ayuda para sa mga naghihikahos at proteksyon para sa mga manggagawang pangkalusugan. Hindi rin nakabili ng sapat na bakuna at kagamitan para sa pagbabakuna. Mamamayan ang ultimong nagdusa dahil sa kasibaan ni Duterte at ng kanyang pangkatin sa salapi.

13. Matinding pang-aapi at diskriminasyon sa kababaihan

Lumala ang kalagayan ng kababaihan sa ilalim ni Duterte. Pinangunahan niya ang pambabastos at pag-aalimura sa mga babae na umabot sa pagbabantang babarilin sa ari ang mga babaeng NPA. Sinusulsulan niya ang panggagahasa ng AFP-PNP sa mga kababaihan.

Ang mga babaeng kritiko kagaya nina Leila de Lima, Gina Lopez, Maria Ressa, Maria Lourdes Sereno, Conchita Carpio-Morales at maging si VP Leni Robredo ay hinaharas, sinisiraan, nire-red-tag at sinasampahan ng mga gawa-gawang kaso para manahimik.

14. Pagsuko ng soberanya ng bansa sa West Philippine Sea

Napakalaking katrayduran ang pagyukod ni Duterte sa gubyerno ng China na nanghihimasok sa teritoryo ng bansa sa West Philippine Sea (WPS). Walang ipinatupad na mapagpasyang hakbangin ag rehimen sa harap ng agresibong pagtatayo ng mga baseng militar ng China sa mga bahura sa Spratlys, garapalang paglalayag, paghihimpil at pandarambong ng mga barkong Chinese sa WPS. Noong unang hati ng 2021, napakalampa ng naging tugon ng rehimeng Duterte na mga diplomatic protest kahit na dinudumog na ng higit 200 barkong Chinese ang WPS at sapilitang inuukupa ang mga bahura at maliliit na isla sa Spratlys na bahagi ng karagatan ng bansa. Hindi rin nakakalimutan ng mamamayan ng TK ang pagpapabaya ni Duterte sa mga tripolante ng MV Gemver mula sa Mindoro na humingi ng hustisya para sa pagsagasa sa kanila ng isang barkong Chinese noong Hunyo 2019. Minaliit ni Duterte ang insidente kahit muntik nang mamamatay ang 22 taong sakay ng MV Gemver. Malinaw itong pagpapauna sa interes ng kanyang dayuhang amo.

15. Tuluy-tuloy na pagpapakatuta sa imperyalismong US at China

Laway na laway si Duterte sa ayudang pinansyal at militar mula sa US. Kapalit ng kanyang ganansya, nangayupapa siya sa US at ipinagpatuloy ng AFP ang gerang kontra-rebolusyonaryo na idinisenyo ng US. Pinaigting nito ang mga atake mula sa himpapawid gamit ang mga helicopter, attack planes at drones na nagresulta sa labis na pinsala sa mga komunidad, sakahan at epektong sikolohikal sa mga biktima.

Nananatiling tali ang ekonomya ng Pilipinas sa imperyalismong US na nasa likod ng mga bangkong pinagkakautangan ng GRP. Mga kumpanyang Amerikano rin ang pangunahing nakikinabang at pumipiga ng malaking tubo mula sa mga konsesyon ni Duterte sa dayuhang pamumuhunan at negosyo.

Sa kabilang banda, pumasok si Duterte sa mga maanomalyang kontrata at pangungutang sa China, kalakhan para sa engrandeng programang Build, Build, Build. Kapalit nito ang pagsubasta sa soberanya ng bansa sa WPS at pagluluwag sa mga negosyong Chinese gaya ng mga POGO (Philippine Offshore Gaming Operations) at kriminal na operasyon ng Chinese Drug Triad.

16. Pakikipagsabwatan sa mga Marcos

Nakipagkutsabahan si Duterte sa mga Marcos para linisin ang pangalan ng huli at palawigin ang diktadurang paghahari ng kanilang mga pamilya sa bansa. Talamak ang pagkakalat ng pekeng balita at disimpormasyon tungkol sa Martial Law sa ilalim ni Duterte. Hinirang din na bayani ang matandang Marcos at tinawag na ginintuang mga taon ang diktadurang US-Marcos.

Nakipag-sanib pwersa ang mga Duterte sa mga Marcos, Arroyo at Estrada para buuin ang pinakasagadsaring reaksyunaryong paksyon na nagnakaw sa eleksyong 2022. Bagamat nag-aambisyon si Rodrigo Duterte na sundan siya ni Sara sa pagiging pangulo, hinayaan niyang maging katambal ni Bongbong si Sara para maselyo ang kanilang imbing alyansa sa mga Marcos.

Nangangako ang rebolusyonaryong mamamayan ng TK na gagawin nito ang lahat upang tiyakin na magbayad si Duterte sa lahat ng kanyang kasalanan. Buo ang suporta ng mga rebolusyonaryong pwersa sa mga pamilyang biktima ng brutal na pekeng gera kontra-droga at anti-komunistang gerang JCP Kapanatagan para papanagutin si Duterte at mga kasapakat. Dapat ipursige ang lahat ng pagsisikap kabilang ang paghahabol sa International Criminal Court at iba pang internasyunal na ahensya.

Higit pa, hindi dapat hayaang umugat sa kamalayan ng publiko ang mga kasinungalingan tungkol sa rehimeng Duterte. Ipinakakalat ngayon ng mga utusan ni Duterte ang lahat ng panlilinlang para rebisahin ang kasaysayan ng nakaraang anim na taon gamit ang mga dinoktor na datos, pekeng balita at pambabaluktot sa katotohanan. Dapat itong salungahin ng masigasig na kilusang masa na mananawagan ng pagpapanagot at pagpaparusa kay Duterte. Ibabaon sa basurahan ng kasaysayan ang pangalang Duterte bilang isa sa pinakamalulupit na kaaway ng sambayanan tulad ng sinapit ng matandang diktador at idolo niyang si Marcos.

Tunay na pinabilis at pinasidhi ng paghahari ni Duterte ang pagkabulok ng malakolonyal at malapyudal na lipunang Pilipino. Kabaliktaran ng islogan niyang Change is Coming noong kampanyahan sa eleksyong pampanguluhan noong 2016, nagpatuloy lamang ang pagkubabaw ng imperyalismo, pyudalismo at burukrata kapitalismo sa bansa sa ilalim ng kanyang pasista-teroristang rehimen. Lalong nasadlak sa kahirapan ang sambayanang Pilipino habang nagpasasa ang iilang naghaharing uri lalo ang pangkating Duterte na walang kabusugan sa kapangyarihan at yaman. Nilikha nito ang higit na paborableng kalagayan sa pagsusulong ng pambansa demokratikong rebolusyon sa pamamagitan ng matagalang digmang bayan para makamit ng mamamayang Pilipino ang tunay na demokratiko, masagana, mapayapa at makatarungang lipunan.###