Ang pasistang rehimeng US-Duterte ang tunay na terorista. Mismong ang International Criminal Court (ICC) ang nagsabi na may rasonableng batayan para paniwalaan na nakagawa ang gubyernong Duterte ng mga krimen laban sa sangkatuhan (crimes against humanity) dahil sa isinasagawa nitong madugong gyera kontra droga. Patunay dito ang aabot sa 30,000 na mga pinaghihinalaang adik at tulak ang mga napapatay ng Philippine National Police (PNP), Armed Forces of the Philippines (AFP) at mga grupong vigilante (na itinayo at protektado ng mga matataas na opisyal ng PNP at AFP) sa kampanya ng gubyernong Duterte kontra iligal na droga. Labas pa dito ang mahigit sa 350 na bilang na mga pinaslang na lider ng mga progresibong organisasyon, aktibista, mga tagapagtanggol sa karapatang pantao, dyornalista, human rights lawyers at iba pang kritiko ng gubyerno sa pinatutupad na kontra-rebolusyonaryong digma laban sa CPP-NPA-NDFP at mamamayan ng pasistang rehimen. Hindi na rin mabilang ang mga paglabag ng rehimeng Duterte sa International Humanitarian Law (IHL) at Comprehensive Agreement on the Respect of Human Rights and International Humanitarian Law (CARHRIHL) dahil sa walang awang pamamaslang ng AFP at PNP sa mga hors de combat ng rebolusyonaryong kilusan. Mga terorista lamang na halang ang mga bituka, walang konsensya at walang pakundangan kung pumatay ng mga inosenteng sibilyan at mga walang kalaban-labang hors de combat ang makagagawa nito.

Terorista ang rehimeng Duterte dahil hindi ito marunong kumilala at sumunod sa proseso at alituntunin ng mga batas ng bansa at internasyunal na mga kasunduan sa digmaan at armadong tunggalian. Lansakan din ang mga paglabag ng rehimeng Duterte sa karapatang pantao ng mamamayang Pilipino. Kabilang na ang daan libong mga magsasaka at katutubo na biktima ng sapilitang pagpapalikas dahil sa walang habas na pambobomba, panganganyon at aerial straffing ng AFP at PNP sa kanilang mga komunidad at pamayanan. Sa lawak at tindi ng mga pinsalang idinulot sa buhay at kabuhayan ng mga inosenteng magsasaka at pambansang minorya resulta ng mga karahasan at operasyong militar ng AFP at PNP, malinaw na ito’y mga teroristang gawi at krimen sa sangkatauhan ng pasistang rehimeng US-Duterte. Sa kabilang banda ginagamit ni Duterte ang mga mapanupil na batas bilang sandata para usigin at patahimikin ang kanyang mga kritiko. Ang kinasusuklaman ng taumbayan na RA 11479 o Anti-Terrorism Act of 2020 ang ngayon ginagamit ni Duterte sa paghahasik ng takot, lagim at terorismo sa mamamayang Pilipino.

Itinatakwil at kinukondena ng rebolusyonaryong kilusan ang anumang uri ng karahasan at terorismo laban sa mga inosenteng sibilyan. Lalong lalo na ang karahasan at terorismo ng reaksyonaryong estado sa mamamayan nito. Sapul nang itatag ang CPP at buuin nito ang NPA sa ilalim ng kanyang absolutong pamumuno, konsistente at istrikto nitong itinaguyod ang mga alintunin sa digma (bilang lehitimong pwersang nakikidigma o belligerent force) ng Geneva Conventions of 1949 at ang Protocol 1 ng 1977. Ang Saligang Alituntunin ng NPA at ang pamosong 3 Pangunahing Tuntunin sa Disiplina at 8 Puntong Bagay na Dapat Tandaan o 3/8 ay mga alintuntunin para pangalagaan at ipagtanggol ang interes ng mamamayan. Binalangkas ng CPP ang mga tuntuning ito para gabayan ang NPA sa istriktong pagtupad nito sa internasyunal na batas ng digma at sa pangkalahatang tungkulin na wasakin ang armadong aparato ng reaksyonaryong estado para kamtin ang pambansang kalayaan at demokrasya alinsunod sa mga umiiral na internasyunal na batas sa digma at internasyunal na makataong batas.

Sa kabilang banda, ang National Democratic Front of the Philippines (NDFP), bilang pampulitikang otoridad na kumakatawan sa sambayanang Pilipino at organisadong pampulitikang pwersa na nagsusulong ng rebolusyonaryong armadong pakikibaka para sa pambansang pagpapalaya ay nagdeklara noong July 1996 ng Undertaking to Apply the Geneva Conventions of 1949 and the 1977 Protocol I.

Ang makasaysang The Hague Joint Declaration na pinirmahan ng Government of the Republic of the Philippines (GRP) at NDFP noong September 1992 ay naglalaman ng mga katanggap-tanggap na mga unibersal na prinsipyo tulad ng pambansang soberenya at karapatang pantao na siyang pangkalahatang balangkas na gumagabay sa usapang pangkapayaan ng dalawang magkatunggaling pwersa – ang GRP at NDFP. Ang paglagda ng dating pangulong Fidel V. Ramos sa The Hague Joint Declaration ay pormal na pagkilala ng GRP sa CPP-NPA-NDFP bilang mga pwersang nakikidigma at rebolusyonaryo. Sinundan pa ito ng pagpirma ni dating pangulong Joseph Estrada sa Comprehensive Agreement on the Respect of Human Rights and International Humanitarian Law (CARHRIHL) noong 1998, ang una sa 4 na substantibong agenda sa usapang pangkapayapaan na laman ng The Hague Joint Declaration.

Para sa CPP-NPA at maging sa NDFP, basura ang ginawang designasyon ng Anti-Terrorism Council (ATC) ng gubyernong Duterte sa CPP-NPA bilang “teroristang organisasyon”. Labas sa otoridad at hurisdiksyon ng GRP ang CPP-NPA at hindi kinikilala ng CPP-NPA ang mga batas ng reaksyonaryong estado. May sarili itong gubyernong tinataguyod alinsunod sa katayuan nitong pwersang nakikidigma o belligerent force. Wala ding maniniwala mula sa hanay ng malawak na masa ng sambayanang PIlipino na “terorista” ang CPP-NPA. Kailanman hindi matitinag ng anumang mga paninira, demonisasyon at pagkakaratulang “terorista” ng reaksyonaryong estado ang moog na bakal na relasyon, samahan at pagtutulungan ng CPP-NPA at ng malawak na masa ng sambayanang Pilipino na nabuo at napaunlad sa loob ng mahigit limang (5) dekadang pakikibaka para sa pambansang kalayaan at demokrasya. Ang patuloy na paglawak at paglakas ng Demokratikong Rebolusyon ng Bayan (DRB), na pinamumunuan ng CPP, ay patunay na lubos itong sinusuportahan at tinatangkilik ng malawak na masa ng sambayanang Pilipino. Sa kabilang banda, matagal nang tinatamasa at pinakikinabangan ng masang magsasaka at iba pang uring anakpawis sa malawak na kanayunan ng bansa ang mga tagumpay resulta na pinatutupad na Programa para sa Pambansa Demokratikong Rebolusyon (PPDR) na kalipunan ng mga programa ng rebolusyonaryong kilusan sa larangan ng ekonomiya, pulitika, militar, sosyo-kultural, at ugnayang panlabas . Ang PPDR ay programa para sa pakikibaka at programa sa paggugubyerno na kasalukuyan nang pinaiiral ng mga nakatayong demokratikong gubyernong bayan sa mga sona’t larangang gerilya sa bansa.

Tulad ng naunang nabanggit, ang designasyon sa CPP-NPA ng ATC bilang “teroristang organisasyon” ay walang bisa at epekto sa CPP-NPA. Bagkus, gagamitin lamang ito ng pasistang rehimen para supilin at atakehin ang ligal na demokratikong kilusan, mga makabayan at patriotikong indibidwal at organisasyon. Sa pamamagitan ng pag-uugnay sa mga ito bilang legal fronts o tagasuporta sa CPP-NPA, nais ng rehimeng Duterte na gawing iligal ang mga makabayang adhikain at mithiin na isinusulong ng ligal na demokratikong kilusan at maging target ng malawakang pag-aresto gamit ang ATA of 2020. Nais din ni Duterte na supilin at patahimikin ang mga pumupuna, bumabatikos at masugid na kritiko sa kanyang mga katiwalian, kainutilan at maling pamamalakad sa gubyerno. Ito’y kanyang paraan para busalan ang bibig ng mga nagsasabi ng katotohanan at nagtatanggol sa mga demokratikong karapatan at kagalingan ng taumbayan.

Sa harap ng tumitinding mga pag-atake at terorismo ni Duterte, makatarungan at karapatan ng taumbayan na humawak ng sandata upang labanan at papanagutin ang mapagsamantala at tiranikong rehimen. Laging bukas ang pinto ng rebolusyonaryong kilusan sa rehiyon para tanggapin ang sinumang nagnanais sumapi sa New People’s Army at maglunsad ng armadong paglaban sa pasistang rehimeng Duterte. Samantala, nakahanda din ang mga sona’t larangang gerilya sa rehiyong TK para kupkupin at bigyan ng proteksyon ang mga kababayan nating target ng panunugis at nyutralisasyon ng pasistang rehimeng US-Duterte. Titiyakin ng rebolusyonaryong gubyernong bayan, mga yunit ng New People’s Army at rebolusyonaryong mamamayan ng rehiyon na kayo’y mapangangalagaan.###