Walang ibubungang kabutihan ni katiting na pagbabago sa miserableng buhay ng sambayanang Pilipino ang balak ng dalawang kapulungan ng Kongreso na amyendahan ang 1987 Konstitusyon ng Pilipinas sa pamamagitan ng isang constituent assembly. Lalo lamang nitong ibabaon ang sambayanang Pilipino sa kumunoy ng miserableng kahirapan at walang patumanggang pang-aabuso at pang-aapi sa pamamagitan ng mga anti-mamamayan at pro-imperyalistang mga patakaran at programa ng pasistang rehimeng US-Duterte. Palalawigin nito ang termino ng isang inutil, korap, traydor at pusakal na mamamatay taong si Duterte. Dapat mariing tutulan at labanan ng sambayanang Pilipino para biguin ang maitim na balak ni Duterte na makapanatili sa kapangyarihan nang lampas sa kanyang termino.

Malinaw ang pinapakanang cha-cha ng mga kapanalig ni Duterte. Nais ilusot ng rehimeng Duterte ang isang neoliberal at pasistang Konstitusyon na magbubukas sa patrimonya ng Pilipinas sa ibayong imperyalistang pandarambong at pagpapalawig sa kapangyarihan ng rehimeng Duterte alinman sa pamamagitan ng pagluklok sa kanyang kasing ganid na anak na si Sarah o sinumang binasbasan nya. Gagawin ito sa pagmanipula ng boto ng kontroladong Comelec tulad ng ginawa noong 2019 midterm election.

Minamadali ngayon ng mga ganid sa pera at gahaman sa kapangyarihan na mga alipures ni Duterte sa mababang kapulungan ng Kongreso at Senado ang proseso ng pagbabago sa Saligang Batas ng Pilipinas ngayong isa’t kalahing taon na lang ang nalalabi sa termino nila at ni Duterte. Tusong nililinlang ng mga mambabatas at ni Duterte ang taumbayan na ang mga pagbabago na gagawin nila sa saligang batas ay sesentro lamang sa mga probisyon sa ekonomiya ng bansa na diumano’y mga “sagka” sa mabilis na pagrekober mula sa resesyon na dinaranas ng bansa epekto ng pandemyang Covid-19. Subalit, batid ng taumbayan na kapag naging matagumpay ang pagnanais nilang ipatawag ang dalawang kapulungan ng Kongreso bilang isang “constituent assembly”, wala nang makapipigil pa sa kampo ni Duterte na super majority na ilagay ang mga gusto nilang baguhin sa saligang batas ng Pilipinas para sa kanilang mga pansariling interes, tuparin ang kagustuhan ni Duterte at paligayahin ang mga patron nilang malalaking panginooong maylupa, burgesya-komprador at dayuhang mga kapitalista at imperyalista.

Wala na ding makapipigil pa sa mga oportunistang mambabatas na palawigin ang termino ng lahat ng nakaupong halal na mga opisyal at baguhin ang probisyon sa saligang batas na naglilimita sa termino ng mga halal na opisyal mula pambansa hanggang barangay. Labis din ang pagkabahala at pagkatakot ni Duterte sa posibleng kahahantungan ng desisyon ng International Criminal Court (ICC) na pagpapaaresto sa kanya para papanagutin siya sa kanyang mga nagawang krimen laban sa sangkatauhan (crime against humanity) kapag nawala na siya sa kapangyarihan. Bukod rito, mahigpit ang tagubilin ni Duterte sa mga alipures niya sa Kongreso na isama sa babaguhin sa Konstitusyon ang pagtatanggal ng sistemang party-list para mawalan ng pagkakataon ang mga tunay na kumakatawan sa mahihirap at marginalisado na magkaroon ng sariling kinatawan at boses sa Kamara sa pamamagitan ng sistemang party-list. Gigil na gigil si Duterte na mawala sa eksena at mapatahimik ang mga progresibong party-list na kabilang sa Makabayan Bloc na konsistenteng nagtataguyod at nagsusulong ng mga makabayan at patriotikong adhikain ng masang Pilipino sa pamamagitan ng paghahain ng mga pro-mamamayan at anti-imperyalistang mga batas sa Kamara. Buong makinarya sa propaganda ng estado, lalo na ang NTF-ELCAC, ang ginamit na ni Duterte upang siraan, akusahan at karatulahan ang Makabayan Bloc bilang mga aktibong kasapi at matataas na opisyal ng CPP-NPA-NDFP kahit walang mga ebidensyang pinanghahawakan na makatitindig sa korte.

Dahil sa wala siyang natamong suporta mula sa taumbayan sa hangarin nitong mapatalsik sa Kamara ang Makabayan Bloc, idinadaan ngayon ni Duterte sa pag-amyenda sa saligang batas ang pag-alis sa Party-List System Act of 1995 o RA 7941

Prayoridad at itinutulak din ng mga opurtunistang mga mambabatas na pagbabago sa Saligang Batas ng Pilipinas ang pagpapahintulot sa mga dayuhan ng karapatang magmay-ari ng isandaang porsyento (100%) ng mga lupain sa bansa, mga pampublikong utilidad, institusyong pang edukasyon, mass media companies at iba pang negosyo. Isinasaad sa Konstitusyon na hanggang sa kwarenta porsyento (40%) lamang ng mga lupain, assets at negosyo at iba pang propriedad sa bansa ang pwedeng ariin ng mga dayuhan. Malinaw na ibinebenta ni Duterte at ng kanyang mga alipures ang pambansang soberanya at todong ibinubukas mga likas na yaman ng bansa sa panggagahasa at pandarambong ng mga dayuhang kapitalista at imperyalista.

Dapat mariing tutulan at labanan ng taumbayan ang nilulutong chacha sa Kongreso. Pagwawaldas lamang ito ng panahon at pera ng bayan na ang magiging bunga ay hindi naman para sa kapakanan ng mamamayang Pilipino. Lalo lamang pagsisilbihin ang Saligang Batas ng Republika ng Pilipinas sa kapakanan at interes ng mga naghahari’t nagsasamantalang uri sa bansa at ang amo nilang mga imperyalista.

Hindi cha-cha ang solusyon sa kabiguan ng gubyernong Duterte na masawata ang patuloy na pananalasa ng Covid-19 sa bansa. Ginagamit lamang ang isyu ng Cha-cha para ilihis sa isipan ng taumbayan ang kainutilan at pagiging bangkarote ng gubyernong Duterte sa paglaban sa Covid-19. Sa halip na harapin sa perspektibang pangkalusugan, mga hakbanging medikal at syentipiko, mas pinagdiinan ng rehimen ang mga mapanupil na militaristang restriksyon sa mamamayang Pilipino.

Walang direktang epekto sa rebolusyonaryong kilusan ang anumang pagbabagong gagawin ng gubyernong Duterte sa saligang batas ng bansa. May sariling saligang batas na sinusunod ang rebolusyonaryong kilusan at maraming bansa sa daigdig ang kumikilala sa katayuan ng CPP-NPA-NDFP bilang lehitimong mapagpalayang kilusan at pwersang nakikidigma sa Pilipinas para sa pambansang pagpapalaya laban sa tiraniko at mapang-aping gubyerno sa bansa at laban sa imperyalismo. Gayunman, hindi pahihintulutan ng rebolusyonaryong kilusan na lalong apihin at pagsamantalahan ang sambayanang Pilipino ng iilang nasa estado poder sa pagtutulak nito ng chacha na lalong magpapadapa sa dati nang hikahos na kalagayan ng sambayanang Pilipino. Higit na magiging puspusan, pursigido at determinado ang rebolusyonaryong kilusan at mamamayan ng rehiyon na tutulan at labanan ang anumang hakbang tungo sa chacha. Ang bawat pagtatangkang baguhin ang konstitusyong umiiral ay mangangahulugan din ng pagperpekto ng naghaharing uri sa kanyang paghahari.

Patuloy na iigting ang mga pakikibaka ng sambayanan laban sa patuloy na pagdausdos ng dati nang lupaypay na ekonomiya ng bansa, laban sa kawalan ng lupa ng mga magsasaka at manggagawang bukid, mababang pasahod at kawalan ng hanapbuhay ng milyong manggagawang Pilipino at kawalan ng disenteng tirahan at pagkukunan ng hanapbuhay ng milyong bilang ng maralitang tagalunsod. Pamumunuan at gagabayan ng rebolusyonaryong kilusan ang mga pakikibaka ng masang Pilipino laban sa mabilis na pagsirit ng mga pangunahing bilihin at serbisyo at nang unti-unting pagliit ng mga batayang serbisyo ng gubyerno sa mamamayan nito.

Sa kabilang banda, ang malawakang paglahok at pagtataguyod ng mamamayang Pilipino sa Demokratikong Rebolusyon ng Bayan ( DRB ) na mayroong sosyalistang perspektiba ang sagot at lulutas sa kronikong krisis ng malakolonya at malapyudal na katangian ng lipunang Pilipino. Sa tagumpay ng DRB at sa kagyat na sosyalistang rebolusyon at kontruksyon magaganap ang inaasam-asam na radikal at rebolusyonaryong pagbabago sa bansa kung saan iiral ang tunay na kalayaan at demokrasya at masaganang pamumuhay ng sambayanang Pilipino.###