Nasa kasukdulan na ang pagiging desperado at pagkatakot ng pasistang rehimeng US-Duterte sa harap ng malawakan at lumalakas na panawagan ng sambayanang Pilipino na siya’y papapanagutin dahil sa kanyang pagmamalabis sa kapangyarihan, kataksilan, katiwalian at kriminal na kapabayaan na pamunuan ang gubyerno na maihaon ang bansa mula sa labis na kahirapan. Bigo itong epektibong labanan ang pandemyang Covid-19 at inutil na sagipin at ihatid ang napapanahong ayuda sa mga mamamayang sinalanta ng mga kalamidad at sakunang dumarating sa bansa. Higit sa lahat, bigo itong ipagtanggol ang pambansang soberenya at patrimonya ng bansa laban sa agresyon ng imperyalistang kapangyarihang US at China.

Sa loob ng mahigit sa apat na taong paghahari ng administrasyong Duterte bigo at bangkarote ang gubyerno nito na itaguyod ang kapakanan at kagalingan ng mga naghihikahos na mamamayang Pilipino. Bagkus, sa ilalim ng panunungkulan ni Duterte, ang mga mahihirap ay lalo pang naghirap, ang mga mayayaman at nasa kapangyarihan ( na malalapit sa kanya at ng kanyang pamilya) ay lalo lamang yumaman. Makatwiran, makatarungan at may dahilan ang taumbayan para lumaban, manawagan ng pag-aaklas upang patalsikin si Duterte sa kapangyarihan.

Sa pagnanais ni Duterte na ilayo ang atensyon ng publiko mula sa kanyang labis na kainutilan, kawalan ng kakayahang mamuno at malalang kapabayaan na higit na nagpasahol sa pang-aapi at kahirapan ng mamamayang Pilipino, pinatutupad ngayon ni Duterte ang isang malawakan, orkestrado at sistematikong kampanya ng paninira, red-tagging at terrorist labelling na pangunahing nakatutok sa mga kongresista na kabilang sa Makabayan Bloc, mga progresibong grupo at organisasyon at iba pang kritiko sa burges na oposisyon. Pilit na inililihis ni Duterte ang atensyon ng publiko mula sa tunay na kalagayan ng bansa—ang kawalan ng lupa, paglobo ng bilang ng walang hanapbuhay, kawalan ng disenteng tirahan, kakulangan sa pampubliko at batayang serbisyong panlipunan, mabilis na pagsirit ng presyo ng mga pangunahing bilihin, restriksyon sa malayang pagkilos dahil sa pinatutupad na militaristang lockdown, sa patuloy at malawakang paglabag sa karapatang pantao ng AFP at PNP, sa kawalan at kakulangan sa ayuda’t pondo sa rehabilitasyon ng mga nasirang pampublikong imprastraktura, tirahan at kabuhayan ng milyon-milyong mga kababayan natin na sinalanta ng magkakasunod na bagyong Quinta, Rolly at Ulysses.

Sa pamamagitan ng malawakan, orkestrado at sistematikong kampanya ng paninira, red-tagging and terrorist-labelling, desperado si Duterte sa kanyang pagnanais na alisan ng boses ang mga kinatawan ng mga mahihirap at aping sektor sa bansa sa Kamara. Napakalaking balakid para kay Duterte ang mga aktibista, progresibong grupo at organisasyon sa kanyang maitim na hangarin na patahimikin ang lahat ng mga kritiko na pumupuna at naglalantad sa kanyang mga kabulukan at katiwalian. Pangunahing pinupuntirya ni Duterte ang mga makabayan at progresibong grupo at organisasyon na konsistente at determinadong nagsusulong sa interes at kapakanan ng sambayanang Pilipino. Pilit silang inuugnay at pinararatangan ng pasistang rehimeng US-Duterte bilang mga tagasuporta at legal fronts ng CPP-NPA-NDFP para ikundisyon ang kaisipan ng publiko sa maitim nitong balak na ideklarang iligal ang mga lehitimong organisasyong kritikal sa kanyang gubyerno at maging daan sa malawakang crackdown sa kasapian ng mga ito.

Sa kanyang natitira pang higit sa isang taong panunungkulan, desperado na si Duterte at ng kanyang mga security forces na mapatalsik sa Kamara ang Makabayan Bloc. Magsasampa din sila ng kaso sa Commission on Election (COMELEC) para idiskwalipika ang mga Partylist, na kabilang sa Makabayan Bloc, para hindi ito makatakbo sa darating na halalan sa Mayo 2022 sa pamamagitan ng walang batayang pag-uugnay sa mga ito bilang “legal front” ng armadong kilusan.

Gamit ang malaking pondo ng bayan, ang National Task Force to End Local Communist Armed Conflict (NTF-ELCAC), National Intelligence Coordinating Council (NICA) at ng opisina ng National Security Adviser sa pamumuno ni dating General Hermogenes Esperon, ang siyang nasa sentro nang walang patumanggang tirada ng paninira, red-tagging at terrorist-labelling sa mga aktibista, progresibong organisasyon at partylist sa bigong layuning ilihis ang atensyon ng publiko sa tunay na estado ng bansa at ibaling ang atensyon nito sa pagtugis at demonisasyon sa Makabayan Bloc. Naging kasangkapan pa ang mga pagdinig sa Senado bilang paraan ng “pampublikong paglilitis” sa mga akusasyon laban sa mga progresibong organisasyon at partylist na alam ng lahat na hindi makakapasa pagdating sa Korte dahil sa kawalan ng matibay na mga ebidensya na pinanghahawakan ang NTF-ELCAC liban sa mga haka-haka at inimbentong salaysay ng mga ipinaparada nilang diumanong saksi. Subalit ang pinakalayunin ng mga paninira at red-tagging ng gubyernong Duterte ay para sa iligalisasyon ng mga lehitimong partylist at progresibong organisasyon.

Para bigyan ng katwiran ang kanilang mga akusasyon laban sa Makabayan Bloc at iba pang progresibong grupo, kahit mali at wala sa lugar, walang kahihiyang inilabas ng NICA, sa pamamagitan ng Director General nito na si Alex Paul Monteagudo, ang kanilang video presentation na nagsasabi at nagpapakita na may direktang ugnayan o correlation ang “pagbaba ng bilang ng NPA” sa pagtaas naman ng Gross Domestic Product (GNP) ng bansa. Pinagyabang pa ni Monteagudo na ang video presentation ay bahagi ng kanyang post doctoral dissertation. Lalo lamang nalagay sa katawa-katawang kalagayan ang mga bumubuo sa security cluster ni Duterte sa harap na publiko, midya at mga economic at political analysts sa bansa dahil sa mali, walang katuturan at di makatitindig na pag-uugnay o correlation sa pagbababa ng bilang ng NPA sa pagtaas naman ng GDP. Dahil sa pagiging sagad sa butong mga anti-komunista, kahit tagibang, walang halaga o katuturan ang mga pinagsasabi, lalo na ng mga niresiklo at bayarang “saksi” ng NTF-ELCAC, pilit pa ring ipinagdidiinan ng mga alipures ni Duterte ang pag-uugnay at pag-aakusa sa mga kinatawan ng Makabayan Bloc at lider ng mga progresibong organisasyon bilang kasapi at mataas na opisyal ng CPP-NPA-NDFP.

Maging si Duterte ay hindi nagpahuli sa eksena. Halos ang kabuuan ng kanyang ulat sa bayan noong Disyembre 1, 2020, na sana’y patungkol sa kalagayan ng pagharap at paglaban ng gubyerno sa Covid-19, ay nauwi lang sa mga paninira at red-tagging sa mga aktibista at mga progresibong grupo. Kaya bagay lamang kay Duterte ang bagong taguri sa kanya ng taumbayan bilang “hari ng mga red-tagger”.

Sa kabilang banda, habang abala ang ibang security forces ni Duterte sa paninira, red-tagging and terrorist-labelling sa mga itinuturing nitong “kaaway ng estado”, abala naman ang mga berdugo ni Duterte sa AFP at PNP sa pagpapatupad ng madugong kampanya ng pamamaslang sa mga lider at kasapi ng CPP-NPA-NDFP. Ang pinakahuli ay ang kanilang brutal na pagpaslang sa mag-asawang sina Eugenia Magpantay at Agaton Topacio noong madaling araw ng Nobyembre 25, 2020 sa Angono, Rizal. Sa pag-uulit ulit ng gasgas na kwento, pinalilitaw na naman ng PNP at AFP ang ala tokhang at gastadong dahilan na “nanlaban” ang mag-asawa sa otoridad kaya sila napaslang sa proseso ng paghahain diumano ng mandamiento de aresto laban sa mag-asawa. Pinalalabas pa nilang isalba ang mag-asawa sa ospital para iligtas ang buhay pero binawian din ng buhay sa daan. Sadyang ginagawa ito ng PNP at AFP bilang standard operation procedure para sirain o linisin ang anumang ebidensya na magpapatunay na walang nangyaring labanan at isang kaso ng karumal-dumal na pamamaslang ang nangyari kina kasamang Eugenia at Agaton.

Ang mag-asawang Eugenia at Agaton, na pawang nasa 69 taong gulang ay may mga iniindang mabibigat na karamdaman at wala na sa kapasidad na lumaban. Malubha ang diabetes at arthritis ni Magpantay at walang kakayahang manlaban. Sila’y kapwa di-armado at hors de combat. Sila’y mga retiradong kadre ng Partido at gumagampan ng gawain bilang mga consultants ng NDFP. Bilang mga consultants ng NDFP sila’y protektado ng Joint Agreement on Safety and Immunity Guarantees (JASIG) na isa sa mga narating na kasunduan sa pananahon ng usapang pangkapayapaan sa pagitan ng Government of the Republic of the Philippines (GRP) at National Democratic Front of the Philippines (NDFP).

Ang mga baril at ekplosibo na diumano’y natagpuan sa tahanan ng mag-asawa ay malinaw na mga tanim na ebidensya na talamak na ginagawa ng mga pusakal na operatiba ng PNP at AFP para suhayan ang kanilang teorya na “nanlaban” ang kanilang mga biktima ng extra judicial killings.

Mariing kinukondena ng NDFP-ST ang walang awang pagpaslang kina kasamang Eugenia Magpantay at Agaton Topacio. Walang ibang dapat managot sa karumal-dumal na krimeng ito kundi ang pasistang rehimeng US-Duterte. Sa tamang panahon ay sisingilin at papapanagutin ng rebolusyonaryong kilusan ang lahat ng mga may kagagawan at kasalanan sa pagpatay sa mag-asawang Eugenia at Agaton, kay Julius Giron, Randall Echanis, Randy Malayao, Ermin Bellen, Mario Caraig at iba pang biktima ng extra judicial killings sa bansa ng pasistang rehimeng US-Duterte. Naghuhumiyaw ang panawagan ng sambayanang Pilipino para sa hustisya sa lahat ng naging biktima ng pamamaslang o extra judicial killings at sa milyong biktima ng kainutilan at kriminal na kapabayaan ng rehimeng Duterte.###